De laatse dagen in Amerika

Zondag 1 juni- Maandag 2 juni: van Kanab naar Primmmm……

 “Er leiden vele wegen naar Rome” en ook naar Primm bij Las Vegas. Het navigatiesysteem stuurt ons met een omweg noordwaarts terwijl er op de landkaart een weg rechtstreeks staat aangegeven. Deze laatste nemen we, maar helaas…. na een klein uurtje rijden zien we een bord “No good for semi-trucks” oftewel een zeer slechte weg.  Er zit dus niets anders op dan terug te rijden en via Kanab een lus te maken om natuurreservaat Zion heen om de drukte en de tunnel daar te mijden.

Dit alles scheelt ons enkele kostbare uurtjes shop-genot in Primm: een dorp dat bestaat uit een mega-mall met outlet-stores van allerlei (bekende) merken en drie casino-hotels.  Heleen heeft uitgezocht dat Primm Valley Terrible´s Hotel naast de mall ligt en jawel, een rechtstreekse verbinding heeft!  Na aankomst even opfrissen en toch maar “effe kijken”. Resultaat: circa 9 broeken, 14 shirts, 2 jurkjes, 5 paar schoenen èn een prima maaltijd. Een hoeraatje voor de gunstige dollarkoers!

Na een geweldig ontbijtbuffet in het hotel gaan we maandagmorgen om 9.45 uur naar de coffeeshop voor een bak koffie om daarna de grote 2-kinds “brandweerauto” op te halen: deze heeft gisteren uitstekend zijn dienst bewezen als boodschappenkar. Gewapend met een volle knip en de creditcards staan we om 10 uur startklaar om de winkels te bestormen.

Het wordt een gezellige shopochtend en terug op de hotelkamer tonen we elkaar onze veroveringen: we zijn tevreden.

 Dinsdag 3 juni: Las Vegas

 Gistermiddag in Las Vegas aangekomen, waar Rob met het grootste gemak met onze toch niet kleine camper over the Strip reed. Leuk om alles weer terug te zien, het blijft een bijzonder stukje Las Vegas. Heleen heeft (weer) een prachtige aanbieding weten te boeken in Circus Circus, waar we 2 jaar geleden ook waren. Na het inkwartieren de camper leeggehaald,  opgeruimd en alles op de kamers gezet (handig zo´n tussendeur).

Een klein hapje eten en dan met Maddy naar de speel-etage, waar ze wel twee knuffels heeft gewonnen bij bal-gooi-spelletjes in allerlei variaties. Geweldig vond ze het! Gaan slapen kostte daarna wel enige moeite…..

 Vandaag gaan Rob en Richard op tijd op pad om toch nog even langs de Wal-mart te gaan voor shirts, alvorens ze de camper terugbrengen naar Road Bear. Het was een mooie RV die, behoudens een paar gekkigheidjes als openschuivende lades en een lampje dat niet uitging, een prettig onderkomen en veilig vervoermiddel was.

Heleen en Shirley pakken de koffers, terwijl Maddy zich vermaakt met kleuren en schilderen.

Al gauw blijkt dat de extra aanschaf van twee grote reistassen geen overbodige luxe is.

 Het is onze laatste dag in Amerika en ons afscheidsdineetje nuttigen we bij MGM in het Rainforest Cafe: een nagebouwd stukje oerwoud met sterrenhemel, waterval, regenboog, nevel, regen en onweer, en (mechanische) olifanten, bergleeuwen, apen, zebra´s, slangen, enz., die om de paar minuten bewegen en geluid maken. Geweldig voor kinderen èn volwassenen.

Als we daarna nog bij de M&M-winkel langsgaan en in het hotel nog eens naar de bal-gooi-bakken gaan, is voor Maddy de dag helemaal top.  Op tijd naar bed, want morgen om 04.00 uur gaat de wekker…..

Woensdag 4 juni – Donderdag 5 juni: Las Vegas – Atlanta – Düsseldorf

Goed dat we vanmorgen op tijd waren: om 04.30 uur was er geen grote taxibus te krijgen en  5 passagiers met 10 koffers en een kinderstoel  pak je niet zomaar in een normale taxi. Een door anderen bestelde pendelbus bood gelukkig uitkomst.

Op de luchthaven was het al erg druk en de grootste rij stond voor de balies van Delta. Na het inchecken van alle koffers (goed gewogen, Rob! Allemaal bijna 23 kg per stuk) in de rij voor de douane. Er gingen net een paar nieuwe balies open en we meldden ons bij een: een aardige dame bekeek de tickets en zette er met grote letters 4x de S op, waarna we voor alle andere rijen langs in een “special lane” mochten gaan. Dat ging lekker vlot!

Maar toen….. konden we lang wachten, moest de bagage op een band gescand, werden we zelf in een apparaat met luchtpufjes gescand, moesten de schoenen uit, moest je de persoonlijke handbagage aanwijzen (Niet aanraken!) en werden je schoenen en bagage minutieus met behulp van geurpads en een machine onderzocht op …… springstoffen.

En dit alles in een tempo zo traag, dat er naar wij weten zeker drie passagiers hun vlucht gemist hebben. Gelukkig hebben wij onze vlucht van 07.30 uur wel gehaald, om 7.20 uur stonden we bij de slurf…..

 De stop in Atlanta was prettig. De luchthaven is mooi en zeer ruim opgezet en heeft een prima metrosysteem naar de gates. Vanuit de wachtruimte bij de gate konden we het beladen van het vliegtuig mooi zien en we zagen al gauw onze rode koffer apart naast een kar staan.  Volgens Richard was de vorm anders dan wij hem ingepakt hadden en (bij thuiskomst) bleek hij gelijk te hebben: ook onze koffers waren doorzocht en de Transportation Security Administration had er keurig een Notice of Baggage Inspection in achtergelaten.

 De vlucht van Atlanta naar Düsseldorf was iets minder dan de vorige (binnenlandse) vlucht. Helaas hadden we op dit lange stuk geen eigen tv-schermpjes, maar moesten we het doen met 1 goed en 2 kapotte schermen, waarop een film werd gedraaid die twee keer over opnieuw opgestart moest worden omdat in de Businessclass (die wel ieder een eigen schermpje hadden) het systeem haperde. Boven Washington was het weer slecht en een groot deel van de vlucht moesten we in de gordels blijven. Helaas lukte het niet goed om een paar uur te slapen.

Donderdagmorgen 5 juni kwamen we boven Europa en het eerste dat we zagen waren……regenwolken! In Düsseldorf regende het. De bagage en douane gingen vlot, evenals het ophalen van de auto en de rit naar Enschede, naar huis.

Het was een heerlijke vakantie!  En het had van ons nog wel langer mogen duren.

Gelukkig hebben we veel foto´s en films om nog lang na te genieten………

Heleen, Rob en Maddy Postma, Richard en Shirley van Vleuten


(helaas kunnen we geen foto's meer plaatsen, blijkbaar kunnen er max 20 geplaatst worden. Maar voor de belangstellenden hebben we 5.000 digitale foto's om een keer te bekijken..........)