dag 41
Door Antony (Ton) en Marianne Pol - 21-05-2008 07:2619 mei (dag 41)
Het afscheid van ons golfresort viel zwaar.
Even sloeg de twijfel toe, zullen we toch nog een dag blijven?? De
temperatuur was naar aangenamere waarden gezakt, zeg 30 plus. Wij
naar de golfshop om nog wat laatste inkopen te doen, maar met enige
tegenzin toch de knoop doorgehakt om verder te gaan. Het echtpaar
dat de receptie runt (Katlyn en Bob) hebben we ook nog even
geknuffeld en adressen uitgewisseld. De tranen konden we nog net
met een zakdoek aan. Bob zag niets in een zoen van mij, hoewel ik
me geschoren had, dus bleef het bij een ferme hand.
Op naar de kust. We besloten uiteindelijk te gaan staan bij de KOA camping in Moss Landing. Een vissersplaatsje met een grote jachthaven. Allemaal prachtig, met duinen om de hoek, zeeotters in de haven en op het havenhoofd een kudde zeehonden, -olifanten of –leeuwen, ik houd ze niet uit elkaar. Ze maken een gigantisch lawaai, maar dat zullen wel de mannetjes zijn, die de vrouwtjes het hof maken. Het weer is een ander verhaal, het lijkt wel Mist Landing, want op een hoogte van 50 meter hangt een deken van mist en laat geen zon door. De temperatuur is een graad of 15 en dat belooft een koude nacht te worden. Na Chowchilla is dat even wennen.
Op naar de kust. We besloten uiteindelijk te gaan staan bij de KOA camping in Moss Landing. Een vissersplaatsje met een grote jachthaven. Allemaal prachtig, met duinen om de hoek, zeeotters in de haven en op het havenhoofd een kudde zeehonden, -olifanten of –leeuwen, ik houd ze niet uit elkaar. Ze maken een gigantisch lawaai, maar dat zullen wel de mannetjes zijn, die de vrouwtjes het hof maken. Het weer is een ander verhaal, het lijkt wel Mist Landing, want op een hoogte van 50 meter hangt een deken van mist en laat geen zon door. De temperatuur is een graad of 15 en dat belooft een koude nacht te worden. Na Chowchilla is dat even wennen.