Stone Creek - McLeese Lake 7 mei 2008
Door familie Van der Berg - 10-05-2008 01:07 Een perfecte manier van wakker worden. Prachtig zonnetje aan een schitterende fraser rivier. Wij douchen allemaal. Het zijn uitstekende sanitaire voorzieningen bij Ruth en Gerry Seemann. Hielke heeft een uitgebreid gesprek met deze van origine 71 jariger Duitser uit de regio Harz/Hannover. In 1961 is hij samen met Ruth en hun toen 7 maanden oude baby geemigreerd naar Canada. Geen werk en zat van Duitsland. Recentelijk zijn de ouders overleden en is hij teruggeweest in die Heimat. In Canada begonnen als werker in de goudmijnen regio Barkerville. Vervolgens jaren werkzaam als lasser in het plaatsje Kitimat. Het werken en wonen bevalt hem hier uitstekend. Intussen 'ritered' en campinghouder. Eigen grond aan de Fraser rivier. Wij vinden het een idyllisch plekje en kunnen deze campground zeker aanraden. De campground heet StoneCreek en is gelegen tussen Prince George en ..........Vandaag hebben wij Barkerville op het programma staan. Na circa 80 kilometer krijgen wij de afslag. Het richtingsbord geeft ook aan dat er verderop een benzine pomp is. De tank is circa een kwart en dit avontuur gaat Hielke aan. De weg naar Barkerville is slingerend en circa 80 kilometer lang.
Langs deze weg ontmoeten wij de Lynx. Zo' n 50 meter voor de camper steekt hij over. Eerst denken wij een grote hond. Maar als wij dichterbij zijn, kunnen wij de Lynx zeer goed waarnemen. Hij draait zich aan de kant nog even om en duidelijk zien wij het katachtige en de zwarte toppen van de oren. Wat een beest en wat een felle blik in de katachtige ogen. Wij blij dat wij veilig achter het glas van de camper zitten. Onder de indruk van deze ontmoeting vervolgen wij de weg richting Barkerville. De Moose komen wij uitgebreid tegen en kunnen wij uiterst goed vastleggen op video en foto. Rond circa 2.00 uur PM komen wij aan in Barkerville. De tank is inmiddels leeg, althans bijna. De bezinepompen blijken nog niet operationeel in Wells.
Hielke heeft hier wel even geinformeerd en zij hebben noodrantsoen beschikbaar voor ons als blijkt dat wij op de terugweg in het rood staan. Dit geeft een rustig gevoel. In Barkerville komen wij in meters hoge sneeuw terecht. Dit jaar is het wel heel extreem vertelt een History student ons. Zij is druk bezig het park klaar te maken voor de openinig op 12 mei, dan begint in Canada het zomerseizoen. Barkerville is prachtig. Een goudzoekersstadje uit 1860. Volledig in takt zoals het toendertijd moet zijn geweest. Wij zijn de enige toeristen die door het plaatsje heenwandelen. Waar email vanuit Nederland al niet toe kan leiden. De winkeltjes zijn niet open, maar door de ruiten is voldoende te zien. Er wordt gewaarschuwd voor een bear in de omgeving. Caution Bear, beware of little childeren. Dus besluiten wij maar geen ontmoeting te riskeren buiten Barkerville. Wij keren terug.
Hielke besluit in Wells het noodrantsoen benzine op te halen. Met 24 liter in de tank halen wij zeker de Highway weer. Dit is een gevolg van het buiten het seizoen camperen...... Tot nu toe nog weinig last gehad hiervan.
Terug op de Highway in Quesnel gaan wij richting Fort William. De afstanden zijn groot. Tussen deze plaatsen moeten wij 120 kilometer reizen. Onderweg weinig meer dan natuur en af en toe een verlaten groepje verwaardeloosde huizen en erven met veel oude auto's. Wij zouden in Nederland in deze situatie direct met overheids ingrijpen te maken krijgen. In Canada kan wat dat betreft veel. Het borde ' for sale' komen wij vaak tegen. Meestal grond die te koop wordt aangeboden. Nu zien wij ook wat ranches en cattle onderweg.
In Fort William doen wij inkopen en vanavond eten wij macaroni. Ons menu bestaat afwisselend uit macaroni en rijst. Dit heeft voornamelijk te maken met alle grootverpakkingen die zij in Canada in de winkels hebben. Frisdrank flessen van 2 liter enzovoort.
Rond half 8 willen wij graag weer een campground hebben. Hielke ziet een bord aan de rechterkant van de weg. Dit verwijst naar Lake Tynee resort. Dus lekker buiten de route en dat is de wens. Linksaf en komen al snel op een meer kleine weg terecht in de bossen. Na wat omzwervingen vinden wij Lake Tynee niet, wel een bord met no camping. Wij keren om en op de terugweg zien wij een uitzonderlijk roofdier. De mountain Lion. Op nog geen 50 meter afstand steekt hij de weg over in grote katachtige sprongen. Wij zijn er stil van.
Opnieuw bij de Highway pakken wij de eerste de beste campingground. Het is Mc Leese Lake, met mrs Bucket, je weet wel uit die series Keep up apearance. Aan het meer met uitzicht op de vrachtwagen kruipend over de Highway richting, 's nachts met hun volle verlichting, heeft ook wel iets voor 1 nacht. De campingground is prijzig.