dag 15 Torrey - Bryce

Gisterenavond, rond de klok van 21.00 uur was het nog steeds 37 graden.  Maar we hebben nog lekker buiten gezeten totdat de muggen begonnen te steken. We zijn toen naar binnen gegaan en met de airco aan is het lekker aangenaam. Wat ik nog niet heb verteld is dat we iedere avond kaarten. We spelen het spel “pesten”. We hebben een hele competitie. Hanny houdt iedere avond netjes de score bij. Het zal jullie niet verbazen dat ik na 2 weken gewoon bovenaan sta.
Om een uur of half 12 gaan we weer lekker slapen. Rond de klok van 1 uur werden we wakker van hele harde wind. Er was een behoorlijke storm opgestoken en de temperatuur daalde erg snel. Je moest echt wel een deken over hebben. Het heeft eigenlijk de hele nacht door gestormd. Pas toen we zijn weggereden begonnen we er al snel helemaal geen last meer van te hebben.  Gelukkig was er wel weer een prachtige strakke blauwe lucht dus het weer werd wel weer mooi.
Toen we bij de camping wegreden moesten we een klein stukje terug richting Capitol Reef. Na een paar mijl moesten we rechtsaf de SR-12 op. SR staat voor Scenic Road, oftewel een weg met prachtige uitzichten. En die hebben we gezien!! Eerst komen we door Dixie National Forest. Een prachtig bosgebied dat op een behoorlijk hoogte ligt. Op een gegeven moment zijn we op 9600 feet hoogte. Dit is ongeveer 3200 meter.
Nadat we dit park verlaten komen we door Grand Staircase Escalante. Een veel ruiger gebied maar zeker net zo mooi. Wat is het hier genieten van de prachtige uitzichten. Na ongeveer 100 mijl te hebben gereden komen we aan bij Bryce Canyon. Ondanks dat we van een andere kant aankomen dan we in 2008 hebben gedaan herkennen we dit gebied direct. Als we bijna bij het park zijn komen we langs de camping die we geboekt hebben., Ruby’s Inn campground. We rijden door het park in en besluiten om eerst helemaal naar het eindpunt te rijden en daarna terug langs al de uitkijkpunten, die dan allemaal aan de rechterkant van de weg liggen. Wat ons trouwens opvalt is dat de recente bosbranden heel veel schade hebben aangericht. Op ongeveer de helft van de 16 mijl lange route zijn de bomen aan de kant verbrand. Onderweg komen we een aantal herten tegen die aan de kant van de weg staan te grazen.

Bij de verschillende uitkijkpunten maken we weer de nodige foto’s en film.

Als we bijna weer het park uitrijden staat er een moederhert met 2 jongen aan de kant van de weg. We stoppen midden op straat om snel even wat foto’s te maken. Daarna rijden we nog even langs het visitor center. We hebben sinds onze vorige reis bij ieder nationaal park een zogenaamde “pin” gehaald. Dit is een speldje waarop een afbeelding en de naam van het park staat. Vervolgens rijden we naar de campground. We krijgen plaats 83 aangewezen. Als we daar aankomen staat er al een andere camper. Dus maar weer terug naar de receptie. Een medewerkster gaat met ons mee. Ze probeert nog de mensen die op ons plekje staan te bereiken maar tevergeefs. Plek 82 blijkt ook nog vrij te zijn. Deze is heel iets kleiner maar nog steeds groot genoeg voor onze camper. Probleem opgelost dus.
Morgen gaan we op weg naar de North Rim van de Grand Canyon. Daar zullen we zeker geen internet hebben dus zal er morgen geen nieuwe editie van ons verhaal verschijnen. De dag erna gaan we naar Las Vegas en moet het wel weer lukken om een verhaaltje te plaatsen.