USA 2004 Rondreis(2) Hollywood tot Grand Canyon
Door Familie Mochel - 05-08-2008 17:1520 juli
2004
Dag
5
Terug naar
Cruise America en verder….
We hebben geen oog dicht gedaan.
Nog eens wordt de camper geheel uitgeruimd, alle kleding ook
uitgevouwen. Weer niets. Waar zijn die verrekte
documenten?
Eerst ontbijten, spek met ei,
tomaten, hamblokjes. Bij afwezigheid van GV brood, voor mij dus een
eenvoudig maal. De rest heeft nog steeds geen honger. Met Marjanne
ga ik naar kantoor. Daar betaal ik de campingleges aan de eigenaar.
Dan rijden we terug naar Carson.
“Heeft u toevallig mijn pas en
rijbewijs gisteravond gevonden?” , de intro, na hun verbaasde vraag of wij er
gisteren ook niet waren geweest.
“Nee toevallig niets gevonden.
Is er verder nog wat van uw dienst?”
“Ja de kastjes springen open
onder het rijden, de waterslang lekt, en ik wil graag in contact
treden met het consulaat.”
De eerste twee worden direct
verholpen door een monteur. Voor de derde proberen Marjanne en ik
eerst met Nederland te bellen. Zonder succes. De plaatselijke
cell-phone provider kan hier niet in voorzien.
We gaan terug naar de camper om
te brainstormenen te recapituleren. Pa had pas en rijbewijs aan Jan
gegeven. Die had het weer doorgegeven aan Marjanne, wat de laatste
bevestigt. Zij had het op verzoek van Ma, in de camper, op tafel
gelegd. Alleen daarna heeft nog iemand het vastgehad.
Maar wie en wat heeft hij/zij
ermee gedaan? Er van uitgaande, dat geen onbekende, terwijl wij al
in de camper waren, de bescheiden ongezien heeft kunnen wegnemen,
moeten ze dus nog in de camper zijn. Maar waar?
We gaan de hele camper uitruimen,
spreken we af. Systematisch en ook echt helemaal. Ook het
meubilair, want ze kunnen ook ergens tussengevallen zijn. De stoel
naast de ingang wordt beginpunt. Deze is met bouten aan de vloer
bevestigd. Die moeten los, maar daartoe staan Marion’s
wandelschoenen in de weg. Bij het wegnemen voel ik dat de schoenen
meer dan alleen reukvreters bevatten. Twee dingen nog. Een pas en
een rijbewijs. Beiden voorzien van mijn pasfoto.
Tranen van geluk en opluchting.
Snel wordt luchtigere kleding aangetrokken, de verhuur boys en
girls op de hoogte gebracht en wederom gaan we op weg. Richting
Hollywood nu, voor de Universal Studio´s.
Interstate-405 zuidelijk, de
I-110 noordelijk en de I-101 noordelijk. Down Town LA aan de
einder, in de volle zon. Palmen links en rechts. En dan daalt de
Interstate en rijden we door een soort geul, een 6 baans geul.
6-baans per richting. Boven ons de Los Angelese wolkenkrabbers. Als
de weg weer lichtelijk stijgt en er voor het gemak nog 4 banen (in
totaal) bijkomen, zien we rechts op een heuvel de over de hele
wereld beroemde 9 witte letters die samen de plaatsnaam vormen die
onlosmakelijk verbonden is met de Amerikaanse filmindustrie en
geschiedenis.
De filmcamera maakt overuren en
pa’s concentratievermogen w.b. het verkeer, wordt danig op de proef
gesteld.
Afrit Universal Studio’s. Einde
afrit rechts en dan weer rechts. De Woody Woodpecker Parking, site
T. Smeren, foto en film gebeuren gereed, petten op. De koperen
ploert heeft zo z’n uitwerking in deze streken.
Trapje op, brugje over, trapje
af. Over promenades met terrassen, snackbars, fast-food ketens,
souvenir shops, mini-bioscopen, spel arcades enfin. En allemaal
betrekking hebbende op Universal en/of Hollywood. Beneden een
winkelgallerij-achtige geplaveid promenade plein met hetzelfde
aanbod als op de boven-promenade, alleen vele malen groter. Nog
eens trapje af en verder over voorvermeld plein.
Een metalen wereldbol met de
letters “Universal Studio’s” markeert het einde van de promenade en
het begin van het kassaplein. Ik wil betalen met credit-card, maar
ben legitimatie vergeten. Marion heeft dat wel en moet dus
afrekenen. Alleen, daardoor vergeet ik m’n ANWB “show your card”
kortingskaart aan te bieden en lopen we 10% korting
mis.
Binnen lopen diverse Universal
film en TV artiesten rond. “ Xena the Warrior Women (Lucy Lawless),
een Woody Woodpecker pakmens, Elwood Blues van de gelijknamige
Brothers en van Helsing uit………..uiteraard “Van
Helsing”.
Eerste keus, de Universal Studio
Tour, gelegen kort achter Shrek 4D, Viva Las Vegas (de Flintstones
film) en het Nickelodeon plein. Prima uitleg, verklarende filmpjes
op kleine schermpjes, ongetwijfeld grappig bedoelde humor en heel
veel te zien. Een gedeeltelijke opsomming voor het idee en de
herinnering:
-De krakende brug, die instortte
toen we erover heen reden
-“Jaws”, de witte haai, nadert
met wijd opengesperde bek tot op 1,5 meter.
-Het plein uit “Back to the
Future”, wat overigens ook bleek te zijn gebruikt bij “Bruce
Allmighty”.
-De nieuwe “King
Kong”.
-De scène uit “De 10 Geboden”,
waar de Rode Zee splijt.
-Het motel van Norman Bates
uit………… “Psycho”.
-Het Parijse pleingezicht uit de
“Klokkenluider van de Notre Dame”.
-Een dorpsgezicht uit “de
Grinch”.
en nog veel meer gebouwen, show,
glitter en glamour. Alles alleen maar frontjes. Geveltjes.
Achterlangs zie je de steunbalken, die het geheel rechtop
houden.
Vanuit de tour naar Shrek 4-D.
Ook wel leuk. Een modern animatiesprookje waarin meerdere
ouwerwetse sprookjesfiguren zoals Pinokkio van hun aanwezigheid
blijk geven.
Lunchen doen we in één van de
thema snacktaria’s.
Verder naar Waterworld, een
spetterende show, gebaseerd op het thema uit de gelijknamige
bioscoop film.
Daarna The Blues Brothers, show,
dans, zang. En alles live.
Videocassettebandje vol, batterijtje leeg, alles kort achter elkaar
tijdens de voorstelling, “Some have all the luck”.
Van Helsing, een spookhuis
achtige attractie met de gelijknamige film als thema. Buiten een
show met één van de hoofdrolspelers. En Marjanne krijgt daarin ook
nog een rolletje.
Overzichtskaartje bekijken. Wat
komt nu. Wat willen we eigenlijk nog zien, binnen de ons ter
beschikking staande tijdsspanne? Animal Planet, een show met voor
de film getrainde dieren, in elk geval. Vooral Clyde uit “Any Which
Way But Lose”, blijkt hendig leuk.
FF afkoelen bij het Coca Cola
waterspektakel. Roltrap af, Roltrap af, Roltrap af, Roltrap af,
langs een joekel van een wildwaterbaan met Jurassic Park als thema,
naar The Mummy, een overdekte rollercoaster met scenes uit de
gelijknamige film. Marjanne en Jan willen daar graag in. Voor
thema’s als Back to the Future is helaas geen tijd
meer.
Zo rond 18.30 staan we weer op de
parking. Het is gelukkig niet meer zo warm en de camper voelde ook
niet echt aan als een bakoven.
Motor starten, airco aan, ff wat
drinken en eten en op zoek naar een geschikte camping.
De KOA(Kampgrounds Of America) in
San Bernardino lijkt het meest toegerust. Groot, dus waarschijnlijk
nog plaats als we aankomen en langs een van de wegen naar San
Diego, onze volgende bestemming.
Vanaf het studio terrein
zuidelijk over I-101. Oneven Interstate nummers duiden aan dat de
weg van Noord naar Zuid gaat, of andersom. Het is maar hoe je het
bekijkt. Even nummers gaan dan dus van oost naar west. Nee niet
andersom. …&