vervolg Brinkies in Canada

Dinsdag 1 juli 2008.

7.00 Uur wakker. Nog even weer indutten. 8.00 uur opstaan. We hebben vandaag maar 100 km voor de boeg. Dat valt mee. Vanaf Hope via highway 3 naar Manning Prov. Park. Rond 10.00 uur rijden we Coldspring Campground op. We drinken hier een kop koffie. Het is warm. Prachtige camping, maar te vroeg. We rijden nog een eindje verder. Om 12.00 uur komen we aan op Lightning Lake Campground. We komen in de rij te staan. Hadden we moeten reserveren? Nee, het valt mee. Of we om 13.00 uur weer willen komen. Ze willen eerst de boel opruimen. We parkeren de camper op de aangewezen P, vlak bij het meer. De lucht vult zich met wolken. Donkere wolken. Hoe lang gaat dit goed? Om half twee gaan we inchecken. De drukte valt mee, alleen de breedte van de camper niet. Een vreselijk lawaai……..Jan zit vast aan het incheck gebouwtje. Op verzoek van de dame van de camping rijdt \jan een stukje achteruit en zijn we weer vrij. Pfff, dat was schrikken. Jan blijft er erg rustig onder. Ik niet. Dit hebben wij weer. Gelukkig loopt het redelijk goed af. Een paar krasjes, die met een goede autopoets weg te halen zijn. Het dak van het huisje zit er ook nog op.

Het is een grote camping. Vanaf onze plek loop je zo naar het meer. Na het avond eten maken we nog een wandeling. Maar helaas die wordt verstoord door de muggen. We worden lek geprikt. We maken rechtsomkeert.

Bij elke kampeerplek staat een grote kookpan, lijkt het, om een kampvuur in te maken. Dat valt niet mee zonder aanmaakblokjes. Hout kan je voor $6 kopen bij de

beheerder.

De regen barst los. Het hagelt zelfs. Lekker fris. ’s Nachts is het zelfs koud. De eerste koude nacht. Brrrr.