vervolg Brinkies in Canada
Door De Brinkies - 14-07-2008 05:55Woensdag 2 juli 2008.
Het is weer stralend weer wanneer we opstaan. 8.00 uur waren
we allemaal weer wakker. Ontbijt en hup de auto weer in. Het is
hier prachtig in Manning Prov. Park. We zien herten de weg
oversteken. Er zijn trails verboden, omdat er beren jonkies hebben.
Fantastisch, wat een natuur.
We blijven ons verbazen over de grote auto’s. Wat hebben we in
Nederland kleine autootjes. Het is weer vreselijk warm. We drinken
koffie op een mooie P aan het water. We lunchen in een
goudzoekerplaats in een wegrestaurant. Het is net een film waar we
aan mee doen. Geweldig. Het enige nadeel vinden we allemaal, dat we
te veel in de auto zitten.
We zoeken in camping in Osoyoos. Maar daar is het druk! Ze
hebben hier 1 juli het grootste en mooiste vuurwerkspektakel gehad.
Wat een auto’s en wat een gigantische caravans en campers. We
vragen ons geld terug en rijden door naar Oliver. Hier vinden we
een kleine camping met een hele lieve eigenaresse.
Het badmintonneet wordt voor ons opgehangen en daar maken we
dan ook even gebruik van. Zo weinig bewegen in de vakantie zijn wij
niet gewend. Het deel van Canada waar we nu zitten, vind ik ook
niet het mooist. Onderweg passeren we een piepklein
zadelmakerijtje. Daar moeten we naar binnen. De eigenaresse haar
opa is Nederlandse. Het wereldje is klein. Ze heeft mooie
zadeltassen hangen. Maar we durven de koop niet aan. Zelf is ze
eigenaar van een Tenessee Walker. En ze is verzot op de
Australische zadels.
Vrijdag en zaterdag 5 en 6 juli 2008.
We rijden vanaf Vernon naar Revelstoke. In Revelstoke is het
weer Canada zoals we dat willen zien. Bergen en water. Mooi, man.
We hopen hier een paar dagen te kunnen blijven staan. We kiezen
voor Williamson Lake Campground om te overnachten. We hebben geluk.
Er is nog een plek zonder vrij zonder elektrisch. Zaterdagochtend
9.00 uur mogen we ons weer melden voor een betere plek. Het is een
redelijke camping. Ver van de drukte. Het NL-gehalte is erg
groot.
We rijden zaterdagochtend op tijd richting Mount Revelstoke.
Dit wordt ook geadviseerd ivm een mogelijk parkeerprobleem later op
de dag. We rijden langer dan we hadden gehoopt de berg op, totdat
we niet verder mogen. Wandelt over de weg komen we uit in de
sneeuw. Natte voeten is het resultaat. Maar de wandeling was de
moeite waard. Een prachtig uitzicht hadden we vanaf de
Firetower.
Zaterdagochtend kunnen we verplaatsen naar een plek met
electirciteit. Fijn. Een klein beetje luxe is af en toe wel
aangenaam. En we hebben internet. Even een mailtje naar de
thuisbasis is goedkoper dan bellen.
Na de wandeling op Mount Revelstoke gaan we op zoek naar een
waterval. Hij s moeilijk te vinden. Op de highway 23c moet er een
afslag zijn. We kiezen voor een wandelpas ri. een Creek. We komen
uiteindelijk bij de parkeerplaats uit van de waterval. Het was een
mooie wandeltocht.
Terug in Revelstoke bij het verlaten van de winkel komen we de
familie Carraz uit Annen tegen. De wereld is klein.
Dinsdag 8 juli 2008.
We staan op de camping van Lake Louise. Een heel grote
camping. Maar wel stil. Alleen de trein zal af en toe langs razen.
De truck is ´s morgens op tijd een nieuwe slaapplaats zoeken en
daarna iets ondernemen. De meeste campings mag je tot 11.00 uur
staan en daarna moet je verkassen of verlengen. Meestal zijn er dan
plekken vrij.
Zondag hebben we een hele lange wandeling gemaakt vanaf een
schitterende camping Illecillewaet Campground. We liepen de
wandeling the Calcier Crest 4.8 km, steiging 795m. Oeps, dit was
wel een eind. Maar het was wel fantastisch. Weer geen beren gezien,
maar misschien ook maar beter zo. Op elke camping worden we
gewaarschuwd voor de beren. We staan p de camping aan een
snelstromende rivier. Hier kan je ook een wasje doen. Jammer dat
het niet droogt. Het blijft bewolkt weer. Vooral ´s nachts is het
koud.
Maandag rijden we naar Field in het Yoho Nat. Park. Hier
rijden we ook weer eerst naar een campground, The Kicking Horse.
Een grote camping zonder stroom. Wel een heerlijke douche en dat is
ook lekker na een paar dagen geen douche gezien te hebben. We
rijden terug vanaf de camping naar het Emerald Lake. Het beloofd
een vlakke wandeling te worden. Dat hebben we ook nodig om de
spierpijn van gisteren er weer uit te lopen. Op de parkeerplaats is
het druk, maar de wandeling rond het meer is voor velen te veel
blijkbaar, want hier komen we niet veel mensen tegen.
We zijn in Field in het Infocentre geweest. Daar werd jan met
behulp van een autootje en een kaart uitgelegd hoe je met een
camper naar de Takakkaw Falls konden komen. Niet haalbaar; het zou
inhouden stukken achteruit te moeten rijden.
Jan vroeg zich af of hij voor de gek gehouden werd. Maar het
was echt waar.
Vandaag dinsdag staan we op Lake Louise trailer. Vanaf
hier rijden we naar Lake Louise. Dit is nog eens toeristisch, yes.
Wat een verschillende culturen. Japanners, Joden, Italianen,
Soedanezen, Amerikanen en nog meer. Aan het meer staat een heel
groot chateau, een hotel met wel 200 kamers. De meeste mensen lopen
ook hier weer niet verder dan 200m langs het meer. Wij niet. Wij
gaan de trail six glaciers lopen. 6.6 km. Omhoog naar een theehuis.
Het was niet zo steil als de wandeling van zondag, maar de lengte
deed er niet voor onder. Moe maar voldaan, gaan we nog
boodschappen doen in Lake Louise. Ik koop me een paar nieuwe
schoenen. De dollar staat gunstig en de oude zijn lek en vies. Ik
mag ze in de auto niet meer uit doen. Het lijkt wel
munsterkaas!
Woensdag 9 juli 2008
We slapen uit vanmorgen. 9.00 Uur ontbijt. We zijn om 11.00
uur bij Lake Moraine. Het kleine zusje van Lake Louise, maar niet
minder mooi. Wel minder toeristisch. We vinden nog een plek voor
onze motorhome. De parkeerplaats is veel kleiner dan bij Lake
Louise. We gaan een trip maken van 4.8 km heen naar The Larch
Valley, 2400m. Het is geen mooi weer. Af en toe regen. Veel
bewolking. Gelukkig wanneer we boven zijn klaart het op. Het is
weer een prachtige wandeling. We zien alleen weinig wild. Wel heel
veel bergen. Misschien komt het door mijn Bearbell, die ik bij me
draag. Dat ding rinkelt bij elke stap die ik zet. Jan vindt het
maar niks. Hij houdt van stilte. Maar ze waarschuwen voor stiltes.
Je kunt daarmee de beren verrassen en dan kunnen ze agressief
reageren.
Lake Moraine heeft prachtig blauw water. Groen vinden de
mannen, blauw vinden de vrouwen; dus groen-blauw.
Morgen vertrekken we richting Jasper. Dit is een eind rijden
en afhankelijk van het weer stoppen we onderweg en overnachten we
op een kleine camping.
Zondag 13 juli 2008
Lang niks meer geschreven. Weinig stroom en al helemaal geen
internet. Maar ik het de batterij vol, dus ik kan even vooruit. We
staan nu op Wells Gray KOA campground. Een commerciële dus. Maar er
is een zwembad en dat leek de kinderen wel een heerlijke
afwisseling. De temperatuur is hier goed. Warm zelfs. Dat hebben we
de laatste week niet veel gehad. Het was koud in de bergen. En veel
regen.
Donderdag 10 juli zouden we vanuit lake Louise naar Jasper.
Maar het weer was slecht. Veel regen. Heel jammer, want de Rockies
zijn geweldig en nu zien we er niet veel van. We besluiten daarom
niet door te rijden en te stoppen bij de eerste beste camping. Het
werd the Honeymoon campground. Prachtig camping aan het Honeymoon
Lake. Er was geen receptie. We moesten ons zelf inschrijven door
een envelop met het betreffende bedrag in een daarvoor bestemde bus
gooien. Jan en Wouter hebben een vuurtje gemaakt in een houtkachel
in een schuilhut. We ontmoeten daar een echtpaar uit Oostenrijk.
Zij kamperen in een klein tentje en maken heerlijk gebruik van de
warmte die wij creëren. Gezellige jonge mensen uit Wenen. We eten
hier onze warme maaltijd ook op.
We hebben af en toe nog goed uitzicht gehad. De Atabaska
gletsjer hebben we met een heerlijke zon kunnen bekijken. Met al
zijn gekte. Met een bus de gletsjer op, hoe bedenk je het. Heel
toeristisch.
Vrijdag 11 juli vertrekken we op tijd richting Jasper.
Onderweg bekijken we the Athabaska Falls. Ook erg toeristisch,
parkachtig aangelegd. En toch weet er in 2002 een jongen van 21
jaar te verongelukken. Gewoon door over het hek te stappen en te
verzuipen in de waterval. We nemen de 93A als alternatieve route
ri. Jasper. Hier ontdekken we een prachtige P aan de rivier. Wat is
het hier mooi.
We staan in Jasper op een hele grote camping met ongeveer 700
plaatsen, The Whistler. Het was een grote camping, maar daar merkte
je niet veel. Het was heel ruim opgezet.
´s Middags gaan we Jasper onveilig maken. We gaan onze slag
slaan. Souveniertjes voor thuis. Jan vindt eindelijk zijn
cowboyhoed. Jasper is een mooi plaatsje, wel duur. Spijkerbroeken
zijn hier even duur als bij ons.
Zaterdag 12 juli gaan we de Wistler Mountain bekijken. Met de
tramway naar boven en daarna een einde de berg op. We waren mooi op
tijd, want er was nog geen file. Daar werd wel voor gewaarschuwd.
De wandeling was mooi, maar koud. We hebben prachtige plaatjes
kunnen schieten van bergmarmotten. Ze liepen over Wouter´s
schoenen.
´s Middags hebben we geluierd aan een onbelangrijk meertje.
Het water is hier overal heerlijk schoon en dus helder.
En nu staan we aan de voet van de Wells Gray Prov. Park.
Morgen gaan het p