Lake Placid (6-7)

Door Ina, Pepijn & Kids - 07-07-2008 14:37

Ina probeerde me gisteren tijdens de boottocht al over te halen, en vanochtend gaat het weer verder: kunnen we niet naar Lake Placid om daar de Olympische sfeer op te snuiven. Wat mij betreft is die sfeer een beetje muffig, de olympische spelen waren per slotte van rekening al in 1980. Maar goed, ook Malte is al geïndoctrineerd dus ik leg me erbij neer dat we vandaag eerst 25 mijl de verkeerde kant op gaan, een paar uur in LP rondhangen en vervolgens 25 mijl op onze 89 mijl optellen bij onze eigenlijke dagroute. Na de tanks te hebben geleegd en uit te checken verlaten we de camping en draaien de weg op richting LP. Tussen Saranac Lake en LP zien we weer het BBQ restaurant, waar ook op dit tijdstip (12:00 u) al weer veel te doen is. Als de familie dan zo graag naar LP wil, wil ik graag in dit restaurant lunchen. Gelukkig is iedereen het daar mee eens.

In LP vinden we al snel een centraal gelegen parkeerplaats, waar ik wederom voor 2 plekken moet betalen. De portier wil graag vooruitbetaald krijgen op basis van een inschatting van het aantal uren wat je blijft. Ik geef aan dat niet zeker te weten: ik denk 2 à 3 uur. Ik moet dan maar 2 uur betalen ($4,-), als we langer blijven kunnen we dit altijd nog achteraf betalen.

Vanaf de parkeerplaats is het maar een paar meter naar de Olympische IJsring waar in 1980 de Amerikanen geschiedenis schreven tegen de Russen, door met 4-3 in IJshockey de gouden plak te halen. Het gebouw kent echter nog een ijsring, namelijk die van de olympische spelen van 1932. Indrukwekkend om te zien. De jongens nemen plaats in een simulator waar ze door middel van een virtual reality helm bobsleeën, skiën, schansspringen en keeper bij een ijshockeywedstrijd zijn. Het Olympisch museum slaan we over: mij interesseert het niet zo en ook voor de jongens is het wel erg lang geleden. Gelukkig is Ina al heel tevreden met de officiële plaquette met de namen van alle medaillewinnaars.

Buiten het Olympische gebouw lopen we langs een berg wit spul: sneeuw! Kennelijk wordt dit iedere dag kunstmatig aangemaakt (de bergen in de Adirondacks zijn niet hoog genoeg om ook in de zomermaanden wit te zijn). Aan de andere kant van de straat staat een gebouw in Oostenrijkse stijl opgetrokken, maar tot overmaat van ramp klinkt er ook nog onvervalste jodelmuziek uit een inpandige winkel. Overigens hebben de Amerikanen in Lake Placid gekozen een Europese stijl te imiteren: Duitse, Zwitserse en Oostenrijkse challets wisselen elkaar af. Terwijl we onderweg tot genoeg mooie Amerikaanse berghuizen hebben gezien.

Terwijl Ina vervolgens bij Starbucks een koffie naar keuze haalt, ga ik met de jongens aan de overkant bij Ben & Jerry’s naar binnen. Fijn om weer even bij een Nederlands bedrijf binnen te zijn J. We nemen alle drie een milkshake (wel verschillende smaken) en gaan buiten op de kleine veranda zitten. We lopen door de zeer toeristische hoofdstraat, waar souvenirshops zich afwisselen met zeer dure winkels. Ik koop een paar broeken bij Van Heusen en een paar sandalen bij Bass. Ondertussen is Ina voor de kinderen geslaagd bij Gap. Na ruim 2,5 uur komen we weer bij de motorhome. Als ik bij de uitgang van de parkeerplaats sta wuift de portier ons door en wenst ons een prettige dag.

We stoppen even bij een Price Chopper en kopen wat broodjes in voor vanavond, en vullen de voorraden waar nodig aan.

Ik parkeer de RV op een parkeerplaats van een groot houtbedrijf, en we lopen terug naar het BBQ restaurant. Er staan een aantal grote partytenten buiten, met naar schatting 50-60 picknicktafels. De kaart biedt Lobster en natuurlijk een groot assortiment verkoold vlees. Lekker! Om het verhaal kort te maken: dit is echt een aanrader. We eten heerlijk en zijn uiteindelijk 89,- kwijt (inclusief een wicked frozen strawberry margerita voor Ina).

Tussendoor kunnen de jongens zich uitleven op het basketbalveldje.

Dan gaat de reis verder. Ontzettend, slaapverwekkend saaie stukken wisselen zich af met korte hoogtepunten als er weer een mooi meer in zicht is. We zien nu ook watervliegtuigen starten en landen. Uiteindelijk is het rond 7 u als we in Old Forge aankomen, en al direct de afrit naar de camping zien. We kunnen gelukkig nog terecht en zelfs een plaats uitkiezen. We staan uiteindelijk dicht bij de Main Lodge (maar goed, alle te kiezen plaatsen lagen in deze hoek). Tegen de tijd dat stroom en water zijn aangesloten zijn de jongens al met een basketbal onderweg naar het plaatselijke veldje. Ina heeft inmiddels de was bij elkaar gezocht, en nadat ik de computer aan het sap heb gelegd lopen we naar waar ik had gezien dat er wasmachines moeten zijn. Bij een toilet- en douchehuisje aangekomen zien we niets staan wat op wasmachines wijst, dus we lopen door tot het niet verder gaat. Er gaat een weg linksaf die weer terug lijkt te gaan, dus nemen we die maar. Korte tijd later staan we weer op de weg die we gekomen zijn, zonder een wasmachine te hebben gezien. Gelukkig komt er net een golfkarretje met twee aziatische dames, die na enige uitleg met handen en voeten verklaren dat we in het douchehuisje moeten zijn. En inderdaad, daar staan 2 wasmachines en twee drogers. We gooien beide machines vol en lopen weer terug naar de camper. Ina gaat even naar het toilet in de Main Lodge en komt terug met de mededeling dat we ook op 50 meter van onze plek de was hadden kunnen doen. Tja, de kleine lettertjes op de kaart…

De jongens hebben inmiddels een wereldreis achter de rug om het basketbalveld te vinden. Deze blijkt helemaal aan de andere kant van het terrein, tegen een berg aan te liggen. Na wat omwegen kunnen ze eindelijk spelen, maar omdat achter de ene paal die het veld heeft de helling meteen stijl naar beneden gaat is de lol er snel af.

Omdat de wasmachines in de lodge aangeven dat deze na 20 minuten al klaar zijn ga ik met een sporttas en boek richting ons wasgoed. Inderdaad is de was al klaar, en, zoals we al eerder op de campings hebben gezien, niet helemaal schoon. Maar goed, het ruikt weer fris zullen we maar zeggen. Ik gooi alles in een droger, stop er 50 cent in en kan 20 minuten mijn boek lezen. Nog eens 25 cent later is alles droog en kan ik terug.

De jongens willen mij met nog even naar de Arcade om wat spelletjes te doen. We hebben nog een kwartier voor het dichtgaat, maar hebben plezier voor een half uur.

De broodjes blijven onuitgepakt liggen, iedereen gaat naar bed behalve de schrijver van dit stukje: ik had nog wat in te halen van de afgelopen dagen.

 

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan