vroeg vertrek (9-7)

We worden vanochtend niet wakker met het ruisen van de zee, maar met het kletteren van de regen op de dakluiken. Een hoosbui die zeker 4 uur aanhoud. Dat is de druppel (pun intended). We staan langzaam op en bespreken voor het ontbijt wat we vandaag gaan doen. Dat we hier niet blijven is al zeker. Ina vindt tussen de informatie van de camping een kaartje van de regio, met daarop de Amish gebieden van New York. Ik wist niet eens dat die ook hier te vinden waren, maar dat biedt mogelijkheden voor vandaag. Ik ga in mijn zwembroek naar buiten om de gisterenavond gekochte bundel brandhout te pakken en de stroomkabel af te sluiten. Geheel gedoucht kom ik weer binnen.

Het is inmiddels half elf als we de camping afrijden, richting één van de grotere gebieden waar de amish moeten wonen. Inderdaad komen we met enige regelmaat paard en wagens tegen, en zien boerderijen die overduidelijk in Amish hand zijn.

Over de rest van de dag is niet veel te vertellen, behalve misschien de route: door Allegany State Park (waar we voor het doorrijden $7,- moeten betalen)., de 219 south, in Johnsonburg op de 255 om via St. Marys (klooster! Kerken!) op de Interstate 80 te komen. Onderweg stoppen we kort om aan boord te lunchen. Op de 80 een korte slaapstop (mijn ogen vielen dicht).

Rond half 6 houden we een korte vergadering: met behulp van MS Street & Trips kijken we welke campings er de komende 100 mijl te vinden zijn op ca. 6 mijl van de route. Er zijn 2 campings in de directe omgeving, maar er is er ook één op ongeveer een uur rijden. We besluiten die extra mijlen van de dag van morgen te snoepen, en rijden de 80 weer op. Op onze afrit staat de camping al aangegeven; het blijkt inmiddels een KOA te zijn. Iets verder dan door MS-S&T aangegeven komen we bij de camping aan en kunnen weer een plek uitkiezen. We nemen een vrije plek in het veld (in tegenstelling tot de plekken in het bos), richten bij aankomst meteen de plek in (camper op blokken, stroom en wateraansluiting, campingtafel op een leuke plek) en komen tot de ontdekking dat we in het natte hout een compleet mierennest hebben meegenomen. Gelukkig had ik het hout in tegenstelling tot anders in het “waterhok” meegenomen (het berghok waar ik de waterslang bewaar). Na dit hok een douchebeurt te hebben gegeven ga ik Ina en de jongens achterna die inmiddels richting zwembad zijn vertrokken. We zwemmen een halfuurtje en horen dat er een Nederlandse familie ligt te badderen. Ina was niet zwemmen (maar moest in eerste instantie mee omdat kinderen alleen onder begeleiding het water in mogen) en gaat al naar de camper. Na een tijdje verlaten wij het bad en lopen naar de motorhome als we Ina bij de kinderboerderij zien staan met een zuigfles in haar handen. Ze mag van de KOA meneer een reekits voeren. Ina helemaal blij.

Een paar plaatsen voor ons zit een paar met een laptop voor de RV, en als ik deze wil begroeten zien we een Nederlandse vlag achter het raam. Het wordt dus een vriendelijk “goedenavond”, en korte tijd later staan we geanimeerd te praten. Het blijkt dat deze Amsterdammers bijna dezelfde route hebben gevolgd als wij: NYC – Boston – Niagara en nu dus deze KOA camping in the middle of Nowhere. Zij hebben tot nog toe alleen maar op KOA campings gestaan, en vinden net als wij de ritten dodelijk saai. Zij gaan morgen door naar Washington om daarna nog een paar dagen aan het strand te liggen. De stad (NY) hebben ze al achter de rug aan het begin van de reis.

Wij gaan morgen naar Ashland en dan door naar Hersheyland.