Banff en Jasper

Donderdag 17 juli

We hebben geslapen in Canmore, Quality Resort Chateau. Een hele grote kamer, een soort huiskamer met keukenblok, badkamer en slaapkamer. En ja hoor, weer de spoorweg naast het hotel. Het lijkt wel Elst

‘s Ochtends hebben we eerst de supermarkt bezocht en daar lekkere broodjes gekocht voor onderweg. Dit bevalt ons goed, we houden van een simpele picknick in de natuur. Een prachtig plekje is hier altijd wel te vinden.

We hebben de Johnson Canyon bezocht, een lekkere wandeling van ongeveer 5 km.

Daarna de tocht vervolgd en weer op zoek gegaan naar mooie dingen. In de boekjes stond Lale Moraine omschreven als een erg mooi meer. Nou, dat klopte!

Wat een prachtig meer met helder water. Ook de kleur was weer mooi blauw.

De bergtoppen eromheen waren indrukwekkend, je zag de sneuuw nog liggen.

Doordat er een regenbui was, hebben we Lake Louise links laten liggen.

We hebben ‘s avonds lekker gegeten in Canmore.

Vrijdag 18 juli.

Van Banff naar Jasper via de mooiste bergweg ter wereld, de Icefields Parcway.. Staat zo in de boekjes maar Ate kan dit volmondig beamen. Een redelijk rustige route met een prachtige bergen, steed meer besneeuwde bergtoppen en een steeds veranderend beeld.

Onderweg zijn we gestopt bij de Columbia Icefielsd Glacier. We hebben een kaartje gekocht om deze gletsjer te bezoeken. We moesten eerst een ritje van 8 minuten maken in een bus, jawel met begeleiding en toelichting. Daarna een overstap in een soort van shuttel met gigarupsbanden die de gletsjer op reed. De gletsjer voorziet een groot deel van Canada van vers drinkwater. De naam van de berg/gletsjer is Athabasca. Ook konden we rondwandelen, even het Canadese jasje aantrekken, want het was daar wel frisjes. Onder ons bevond zich een laag ijs van 300 meter. Enkele plaatsen waren onbetrouwbaar, daar mocht je niet komen. Ze hadden dat afgezet met pionnen. Als iemand in zo’n spleet terecht zou komen, dan is het niet ondenkbaar dat je leven aan een zijden draadje komt te hangen. Het is niet gemakkelijk om dan iemand te reddde, bovendien kun je snel onderkoeld raken. Wij hebben ons daarom ook maar netjes aan de regels gehouden.

Hierna zijn we verder naar het noorden gereden richting Jasper, waarbij een aantal mooie uitzichten hebben bewonderd. Na een reis van 280 km kwamen we om ongeveer zes uur in Jasper aan. Dit is een vakantieoord dat midden het nationale parkJasper ligt. Jasper is volledig aangewezen op de toeristen. Zonder toeristen zou Jasperr niet bestaan. Het is zondermeer een fraai dorp met veel winkels, hotels en restautants.

Zaterdag 19 juli

Na een rustige start van uitslapen en een ontbijtje in het dorp zijn we het park ingetrokken. Ons doel was het Magnile lake. Een mooie reis, waarbij we al snel een aantal adelherten de rivier zagen oversteken. Hierna zagen we onze tweede beer van deze reis.

Na een tocht van 45 km bereikten we ons doel. Het was prachtig weer en windstil en we besloten een kano te huren. Voor ons beiden een nieuwe ervaring waar we volop van genoten hebben. Het geeft een goed gevoel om met een kano het meer en de omgeving te verkennen. We hadden onze lunch bij ons en hebben aan een mooi strandje hiervan genoten. Bij het uit de boot stappen liep Dirkje nog wel een kletspoot op.

Verder zagen een Eland op het strand staan.

Op de terugreis een unieke evaring, opnieuw een zwarte beer maar nu met twee jongen. Een prachtig gezicht en vooral door de jonge beertjes begrijp pas goed waarom beren zo tot onze verbeelding spreken. Daarnaast was het knuffelgehalte groot.