zaterdag 19 juli

Door Familie Volker - 20-07-2008 20:39  

 

Of het door het tijdsverschil komt is nog niet bewezen maar we zijn al vroeg bij de pinken. Na een lekkere douche is het tijd voor het ontbijt. Thom wil de sinasappels alvast even pellen en gebruikt daar een scherp mesje bij. Opeens is het “mama, bloed” en is het tijd om in te grijpen. Hij snijdt zich in zijn linkerhand, tussen duim en wijsvinger. Het bloedt gelijk maar gelukkig is er verder niet zoveel aan de hand. Met wat betadine zalf en een pleister is het ergste leed snel geleden. Maar voorlopig laat Thom zijn sinasappeltjes maar liever even pellen.

Om tien uur rijden we richting de camping bij Spokane. We verlaten Idaho alweer en komen nu in Washington. We hebben gisteren al de keuze voor de camping gemaakt. Een KOA camping met sportveldjes, een zwembad, leuke fietsjes voor in de verhuur. Kortom bij het lekkere weer wat we hier hebben een prima verblijfplaats.

Ook hier is internet maar ook hier gaat het nog niet super om er gebruik van te maken. Wifi is nog niet overal in topvorm zullen we maar zeggen. En het beantwoorden van mailtjes aan het thuisfront lukt om duistere redenen ook niet. Anja is druk met de was in de weer. Drie heren maken veel vies zullen we maar zeggen. Maar niet lang want alles gaat in de wasmachine en droger. Daar kunnen we weer mee thuiskomen. Helaas kunnen de fietssokken niet tegen de (warmte in de) droger. Want de rechtersok heeft meer gaten dan een vergiet. Soms zit het mee, soms zit het tegen.

's Middags eten we opnieuw canadese pannenkoeken. En opnieuw smaken ze prima. De pan gaat schoon leeg. Zo heb je nog eens eer van je werk. Daarna gaan we de stad nog even in. Spokane by night, zeg maar.

In 1984 is hier de wereldtentoonstelling gehouden en daarvoor is een groot park aangelegd bij de Spokaneriver. Dat ziet er op zich wel leuk uit maar veel meer is het ook niet. De fonteinen, draaimolen, congrescentrum en een stadspark zijn de fysieke overblijfselen. Ook lopen we nog een stuk langs de rivier naar de Spokane Falls. Verwend als we zijn vinden we dit toch maar een beetje behelpen. Zo snel gaat dat!

Daarna de stad in op zoek naar Ben en Jerry's. Volgens de kaart moet er een vestiging zijn maar helaas, die vinden we niet. Dan maar een terrasje pikken voor een lekker kopje (zeg maar soepkop) koffie. En die wordt natuurlijk ook nog gratis en voor niks voor de tweede keer bijgevuld. Als we straks maar kunnen slapen dan. De jongens drinken icetea. Maar dan echte (dus koude thee). Gelukkig hebben we er voor de smaak een lekker taartje bij. Hoewel, Clemens had eerst worteltaart besteld. Dat geloof je toch niet dat ze dat echt verkopen....

Daarna is het tijd om de camper weer op te zoeken en een ritje door de stad met nu de lichten aan te maken. Helaas, de camper is voorzien van een parkeerbon. Oh nee, twee bonnen omdat we in twee vakken staan. (Leuk he, zo'n joekel). Maar omdat Clemens (Marc is getuige) wel wilde betalen maar de automaat voor de creditkaart geen sjoege gaf en er geen gepast muntgeld in de daarvoor bestemde bakjes kon worden gedeponeerd, hebben we dat maar achterop de parkeerbon geschreven en deze in het bewuste bakje gedaan. Zal wel niet helpen, maar in het ergste geval moeten we alsnog betalen als we de camper inleveren. Want ze hebben natuurlijk wel het kenteken genoteerd...

Vervolgens rijden we voor Thom en Marc nog een extra rondje door de stad en zoeken daarna de camping weer op. Inmiddels is het behoorlijk donker en de camping heeft redelijk smalle weggetjes. Gelukkig slagen we voor het rijbewijs en raken we niks.


 

Het weer: zonnig, droog en warm (zo'n 30 graden). Het begint er op te lijken.


 




Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan