Arches en Canyonlands

De karavaan is verder getrokken en heeft zijn RV ingeplugd in Moab, zo’n typisch ruim opgezette Amerikaanse nederzetting die bestaat uit benzinepompen, hamburger restaurants, garagebedrijven, supermarkten, nog meer benzinepompen, mexican food restaurants, etc. etc.

Dorpse gezelligheid is er niet, winkelen betekent voor de Amerikanen je van de ene store naar de andere verplaatsen per auto.





Toen we het park weer uitreden kwamen we voor de tweede keer langs Balancing Rock, ook wel de wiebelrots genoemd. Het ging goed, de steen bleef weer liggen.

 

 

Gisteren zijn we naar het Canyonlands natuurpark geweest, dat is in tegenstelling to Arches heel erg groot en de bezienswaardige punten liggen ver uit elkaar. Achteraf hadden we een beetje veel gereden voor ons gevoel.

Op de weg erheen waren we nog het regionale Dead Horse Nature Park gepaseert. Het was er erg heet dus we waren erg blij met de overdekte picknickplekken daar.

 

Ook de mule deer bleven er liever in de schaduw.

 

 

Vanaf het Dead Horse Point had je een wijds uitzicht over de Colorado rivier, de stroom die samen met de Green River gezorgd heeft voor al die mooie canyons.

 

In het Canyonlands Park hebben we weer een stempel gehaald voor in ons boekje (het lijkt wel de Elfstedentocht, we zijn nu ongeveer bij Bolsward). Vervolgens hebben we gezien dat ook dit park op een heuse Arch kan bogen.
 


en zijn we doorgereden naar de Upheaval Dome. Dit is een grote berg met een diepe krater erin. De meningen zijn verdeeld: is het een zoutkoepel of is het toch het resultaat van een grote meteorietinslag?

 

Hoe dan ook, het was een aardige klauterpartij omhoog en weer naar beneden, zodanig dat enkele reigenoten (die zonder pet) oververhit raakten. Maar gelukkig hadden we nog cornetto’s in het vriesvak van onze SRV-wagen, waarmee we de puffende Amerikanen om ons heen de ogen uitstaken.

 

Het leven op de camping bestaat uit een Coronaatje drinken, tortilla chips wegkauwen, potje kaarten, even zwemmen. En ’s ochtends als ieder slaapt voor papa uit rondjes draven op de naast de camping gelegen atletiekbaan.

 

Op onze laatste dag in Moab hebben we het ’s ochtend kalmpjes aan gedaan. ’s Middags zijn we opnieuw naar Arches gegaan voor een excursie in de Fiery Furnace, een stenen doolhof.

 

Van een afstandje ziet het er zo uit.

 

Van binnen is het een labyrinth, waar je niet uitkomt als je de weg niet weet. Je mag er dus ook niet zonder gids in. Gelukkig ging ranger Mariah ons voor.




Het dreigende onweer zorgde voor gedonder tussen de bergen, wat een speciaal effect gaf tussen de nauwe kloven.



Anja is met haar nieuwe hoedje tegen elk weertype opgewassen.

Af en toe was het wel verrassend waar we nu weer langs moesten.

 
Na deze prachtige klauterpartij besloten met een bezoek aan de mexicaan en aan de supermarkt. Ingeslagen voor de reis van morgen naar het noorden.