Terugreis en thuiskomst
Door De Ankertjes - 11-08-2008 16:20 Zaterdag 9 augustusVanmorgen vroeg uit de veren want om half 9 zou de taxi voorrijden, die was inderdaad ook keurig op tijd, zelfs iets te vroeg.
Het was een taxi chauffeur uit Griekenland die familie had wonen in Eindhoven, gelijk wat te kletsen dus.
Hij vertelde dat zijn vrouw pas naar Nederland was geweest en behoorlijk moest bijbetalen vanwege overgewicht, ja van de koffer dan natuurlijk. Of we dit wel wisten want met het inladen van onze koffers was hij er zeker van dat die van ons ook te zwaar waren. Heel prettig, we knepen hem gelijk de rest van de rit. Henk had in het hotel nog om een weegschaal gevraagd en die was er niet. De man kon dus best eens gelijk hebben. We wilden al vroeg op de Airport zijn omdat we dan de koffers nog konden wegen, ruim voor het inchecken is dit hier mogelijk. Nou de chauffeur stopte dus voor de weegschaal en zette vanuit de auto zo de koffer erop, wel de lichtste wisten we, hij was ook benieuwd inmiddels laat die nu precies het gewicht zijn! Humor natuurlijk, toen hij wegreed hebben we de andere erop gezet en die waren dus te zwaar op een na!
Dus schuiven, meer in de handbagage, dan maar sjouwen, je moet er wat voor over hebben. In de handbagage mag per persoon 18 kilo, bizar veel! Uiteindelijk allemaal gelukt. Ingecheckt, geen problemen, door de douane, ja hoor werd de grote handbagagetas eruit gehaald. Liquid zat erin, ze waren helemaal in shock achter die rontgenmonitor. 2 Liter vloeistof zat erin, ja goed stom natuurlijk, hadden we alle waterflesjes erin laten zitten! We konden er wel om lachen, inleveren en toen was alles in orde. Nog lekker koffie gedronken en rondgekeken maar er viel weinig te beleven als je daar eenmaal door de douane bent.
De vlucht was wat chaotisch, de piloot kondigde een keer of 5 aan dat we in slecht weer terecht kwamen, gelijk moesten gaan zitten en er door de stewardessen niet meer uitgeserveerd mocht worden. Anders zo zei hij het letterlijk, kon je als je niet vast zat zelfs uit je stoel geslingerd gaan worden.
Nou gaan we het beleven dachten we maar niets hoor, een klein beetje turbulentie we hebben het wel heftiger meegemaakt. Fijn als je last hebt van vliegangst dan jaagt de piloot je de stuipen op het lijf.
Schijnt zo te zijn dat het in Amerika zo moet gaan anders kunnen ze achteraf flinke schadeclaims ontvangen en nu zouden ze dat ingedekt hebben. Dus beter niet met een Amerikaanse luchtvaartmaatschappij vliegen als je last hebt van vliegangst of zo??
De overstap in Cincinnati verliep prima, voor de bagage werd gezorgd, het enige wat wij moesten doen is naar de andere gate lopen. En natuurlijk bij Starbucks nog even gauw de laatste caramel macciato halen! Nog even genieten, na anderhalf uur gingen we de lucht alweer in voor het laatste gedeelte.
Best prettig zo, even de benen strekken en dan weer verder.
Na de maaltijd gingen de lichten uit, voor ons betekende dat eigenlijk half 8 's avonds maar voor Nederlands begrippen was het natuurlijk gewoon nacht, heel vreemd.
We konden allemaal niet slapen, jammer want dan had je al een beetje in het Nederlandse ritme kunnen komen.
Zondag 10 augustus
Het was een rustige vlucht, een uur voor aankomst nog een ontbijtje, warm croissantje, jus d'orange, was best smakelijk.
Bij vertrek was al aangegeven dat hij zou invliegen vanwege wind in de rug, nou hoe noem je dat bij een vliegtuig, en dat klopte want we waren er 45 minuten vroeger, nl kwart voor 10.
Arjen gelijk ge-smst zoals afgesproken, na de landing en die reed al bij zestienhoven want had het al op teletekst gezien. Kwam allemaal prima uit, eer dat we de koffers hadden stond hij al bij taxi standplaats met de klep open te wachten. Onze auto had hij gisteren al opgepikt zodat hij vanmorgen gelijk doorkon, nog de vraag of Henk zelf wilde rijden, nee juist niet hij vond het juist heerlijk zo!
We waren allemaal best erg moe.
Om half 12 waren we thuis, lekker koffie gedronken, tijdens onze vakantie was het apparaat voor onderhoud geweest en die had pa een dag ervoor opgehaald zodat hij terug was bij thuiskomst.
We hadden afgesproken dat we Indy de volgende dag pas op zouden halen bij pa en ma, best moeilijk maar nu konden we gaan slapen wanneer we wilden. Ze hadden toen het idee om eten enz. bij ons thuis klaar te zetten. Wat een luxe, de koelkast gevuld, gebraden vlees in de pan, bonen gewassen en afgehaald en aardappels geschild, konden we eten wanneer we wilden.
Nou dat werd dus half 5 later hielden we niet vol, om 6 uur lagen Chantal en Jerome op bed en wij een uurtje later, wat een vermoeiende dag. Hopelijk konden we op deze manier het Nederlands ritme weer snel oppakken. Wij waren half 12 weer wakker en hebben tot half 2 Olympische spelen liggen kijken, om 6 uur was ik weer klaar wakker en ben ik eruit gegaan, Henk om 8 uur.
Jerome kwam om 7 uur eruit en was 1 keer wakker geweest om 11 uur. Chantal heeft doorgeslapen tot vanmorgen half 9.
Vandaag zijn we nog een beetje wazig en zullen we wel weer vroeg naar bed gaan, morgen gaat Henk weer werken tenminste dat is de bedoeling. Chantal begint woensdag weer met extra werken totdat de scholen weer beginnen. Ja en Jerome en ik vieren gewoon nog vakantie en supporten natuurlijk de andere 2!!!
Zo zijn we dan toch echt aan het einde gekomen van onze vakantie en ook van het bijhouden van de weblog. Eind van de week schrijf ik nog een algemeen stukje met wat tips voor Amerika reizigers. Ik heb het heel Ieuk gevonden om iedere dag een verhaaltje te maken. Voor jullie in eerste instantie maar ook voor onszelf om na te lezen. We hebben zoveel gezien en meegemaakt dat het goed was om het gelijk op te schrijven anders waren we alweer een hoop kwijt geweest denk ik.
Chantal bedankt voor je hulp voor het verkleinen en het bijzetten van de foto's, ik ben daar toch niet zo handig mee. Henk en Jerome dat jullie steeds voor verbinding van de laptop zorgden.
Bedankt lezers voor de leuke en lieve reacties, altijd fijn om af en toe een berichtje of groet van het thuisfront te krijgen. We gaan de foto's uitzoeken, een aantal foto's uit NY zijn missende, zo'n 28 stuks, iemand nog tips? Hopelijk kunnen we via een fotoprogramma nog het een en ander herstellen. Maar gelukkig hebben we nog heel veel andere over, wel zo'n 1100 foto's dus we kunnen aan de slag.
De filmpjes aan elkaar zetten, alles om er een mooi fotoboek van te maken.
We hebben een hele bijzondere en mooie reis gemaakt die we niet snel zullen vergeten.
Het was fijn om met ons gezinnetje weer zo'n avontuur mee te maken, de kinderen worden groter en gaan straks hun eigen vakanties beleven, mooi om dit dan nog zo met elkaar te kunnen doen.
Veel herinneringen en herkenningen opgehaald vanuit ons Saudi avontuur en weer veel mooie herinneringen erbij gekregen waar we nog lang van zullen nagenieten!
http://picasaweb.google.nl/DeAnkertjes/FotoSUSA?authkey=J7JfiGrZFnc