Jasper, here we come !!

Dinsdag 15 juli Bewolkt 20grd C

Op pad voor een kort stukje deze keer: naar Jasper ongeveer 100km. Eerst even kijken bij het Mount Robson informatiecentrum aan de overkant van de weg. Daarna richting Jasper gereden over een wel heel mooie weg langs meren, bergen. Jasper is een leuk toeristisch wintersportplaatsje waar leuke winkeltjes te bekijken zijn. Diverse jassen en truien gekocht en ook diverse soorten thee in een leuk theewinkeltje. Voor Johan een T-shirt. Vanaf Jasper gingen wij op zoek naar een camping, dit had nogal wat voeten in de aarde. Onderweg kwamen we veel dieren tegen (auto's in de berm) o.a. elanden, veel herten, berggeiten (grote en kleine, het leek OG wel). Ondertussen begon het te onweren, regenen en hagelen. Nu zijn wij aangekomen op de Hinton/Jasper KOA camping. Deze camping is in tegenstelling tot alle voorgaande campings geen boscamping maar in een weiland voorbij de Rockies. Na een paar uur is het toch weer droog geworden en de wasmachines draaien op volle toeren.

Morgen gaan wij een Hotspring in Miette proberen. Wij gaan ook nog even naar Pocahontas (een klein plaatsje hier in de buurt) en de Icefields Parkway afzakken in de richting van Banff.

Daar is ie dan weer met een "story around the campfire". Wij verlieten jullie (voor ons) op dinsdagavond met regen en onweer en zo.

Woensdag 16 juli 22grd C En weer zonnig

Na een (ontzettend) koude nacht op de Hinton/Jasper KOA camping zijn wij vandaag zoals gezegd naar de Miette Hotsprings gegaan. Een beetje vroeg op allemaal, oeps dat is weer wennen, richting Pocahontas en daar afgeslagen naar Miette. Het is geen echt zwembad maar een "hotspring". Er wordt gebruik gemaakt van een bron van ongeveer 54 graden Celsius, er zijn 2 baden, één van 41grd en de ander 38grd. In het begin wel even wennen, maar als je eenmaal gewend bent dan kan je gebruik maken van koude dompelbaden, één van 19grd en één van 12grd. Hoe koud? Nou zóóó koud. Even lekker dompelen en poedelen, wat word je daar schoon van zeg. Daarna weer de mooie weg terug naar de Highway richting Jasper, daar nog wat verse boodschappen gedaan en daarna een camping gezocht aan de Icefields Parkway. Wij staan nu op de Wapiti camping met electriciteit en weer wat nieuws, op een soort parkeerterrein met allemaal campingtrailers (de een nog groter dan de andere) en campers. Onze buren op de camping zijn aan de ene kant Italianen, zij kwamen laat aan en wilde onze picknicktafel gebruiken voor de hele avond (kijken hoe of dat morgenochtend gaat, dat gaat natuurlijk niet). Aan de andere kant staan 3 werklui met een hond uit Banff met een grote trailer, zij zijn hier in de omgeving voor 2 maanden aan het werk. Ondertussen is onze verzameling wild-foto's (wilde foto's?) uitgebreid met een roedel Elk's en een (ja hoor eindelijk, daar is ie dan!!!) een beer. Hij liep beneden langs de rivier door het bos en Mariska heeft hem op de foto gezet. Lekker gegeten en daarna spelletjes aan de picknicktafel gedaan. De Italianen moesten aan de rivier BBQ-en. Er zijn niet genoeg tafels met vuurpot voor iedereen beschikbaar. Het hout voor het kampvuur ligt in grote stapels, je pakt maar wat je nodig hebt. Al met al weer een bijzondere dag toegevoegd aan de bonte verzameling belevenissen en ervaringen in het ontzettend mooie Canada. Elke bocht in de weg brengt weer een ander panorama of andere berg, rivier, meer, dieren, treinen, vrachtwagens, etc.

 

Donderdag 17 juli Zonnig 20grd C

De Italianen waren laat op, dus geen probleem. Druk gebarend en wild pratend gingen zij douchen. Na een lekker ontbijtje (Bianca!) gaan wij richting de Columbia Icefields. Eerst nog even kijken bij de Athabasca Falls, een mooie waterval die in een nauwe kloof valt. Erg bijzonder. Mariska heeft de regenboog gefotografeerd. Wij vervolgen onze weg, maar even ging dat de verkeerde kant op. Maar geluk bij een ongeluk, na ongeveer 300 mtr stond op dat kleine weggetje een auto stil met fotograferende mensen uit het raam. Aan de kant van de weg liep een beer. Dus ja, even de fototoestellen erbij halen. Even omdraaien (dat gaat hier niet zo makkelijk met zo'n grote camper) en onze weg vervolgen. Na diverse stops arriveren wij bij de Columbia Icefields. Onze truien en bergschoenen aan en op weg. Oplopend met een ander Nederlands gezin met 3 jongens, klauteren wij naar beneden naar het begin van de gletscher, wat nog wel een heel eind weg is. Door de klimaatverandering is het ijs een enorm stuk gesmolten. Nadat wij een beek moesten doorkruisen (natte voeten?) kwamen wij bij het hoofdpad naar gletscher. Het begon nu te onweren en te regenen. Wij besluiten het morgen opnieuw te gaan proberen en gaan de lodge annex informatiecentrum in. Nu nog op zoek naar een camping. De Wilcox camping is het deze keer, zonder electra, maar wel met een firepit. Nadat de watertank gevuld is konden wij een plaatsje uitkiezen, tussen de bergen op ongeveer 2000 meter hoogte. Nog wat Nederlanders op de camping gesproken. Zij vertelden dat de guided wandeltour op de gletscher de komende twee dagen helemaal volgeboekt zijn.