Dag 10 en 11 Monument Valley

Door Familie Prins - 30-07-2008 16:47
Dag 10, dinsdag 29 juli 2008
Vandaag hebben we op ons gemak ontbeten, daarna even afwassen, camper afkoppelen en we konden weer naar onze volgende bestemming, Monumen Valley.
Dit was weer best een lange tocht, zo’n 5 uur waren we onderweg. Uren reden we door een uitgestorven vlakte met mooie rotsen. Toen we al bijna in Monument Valley waren ontdekten we dat onze mobieltjes weer bereik hadden. Al vanaf het moment dat we het Yosemite park inreden hadden we geen bereik. Bellen vanuit een telefooncel met de creditkaart wilde ook steeds maar niet lukken, we hadden dus al een week niemand gesproken. We besloten gauw te gaan bellen, in Nederland zou het zo’n uur of 9, 10 ’s avonds zijn. We weten het soms niet precies, want we zitten hier in de buurt van een tijd grens.
Het scheelt een uur tussen Utah en Arizona. Mochten jullie ons dus willen bereiken is het echt het handigste om even een mailtje te sturen. (We vinden het trouwens hartstikke leuk om van jullie een mailtje te krijgen en te horen hoe het bij jullie gaat) iwprins@caiway.nl of tim_prins@msn.com of jara_prins@hotmail.com (tussen tim en prins zit een laag streepje dat je niet ziet door het blauwe lijntje, zo ook tussen jara en prins).
 
Hier gaat alles prima, soms wat strubbelingen met de camper maar och je weet dat er altijd wel iets is op de vakantie. Het reizen met een camper bevalt ons echt goed, het is echt lekker dat je steeds al je spulletjes bij de hand hebt. Ondanks het feit dat onze camper al wat ouder is en relatief klein is, zijn we van alle gemakken voorzien. Er is een keukentje met twee wasbakken, een fornuis, een oven, magnetron. We hebben een douche en toilet en een wastafeltje. Er is een tweepersoons slaapkamertje wat afgesloten kan worden met een gordijn. Tim en Jara slapen boven de stuurcabine, dit gaat prima. Het is allemaal lekker knus. Het weer is over het algemeen prima. Overdag is het meestal wel lekker warm maar het koelt ook snel af. Net voor Monument Valley zagen we een supermarkt waar we snel even onze boodschappen deden. Even later reden we Monument Valley binnen en zagen al snel de prachtige rotsformaties! Het is ongelofelijk hoe zo iets heeft kunnen ontstaan en al eeuwenlang bestaat. Bij het inchecken ontdekten we dat vele mede-Nederlanders met ons, deze camping hadden ontdekt. Het is ook wel de enige luxere camping in de omgeving. We merkten dat het hier een stuk warmer was dan in Bryce Canyon, het was zeker zo’n 35 graden. We kregen een mooie campingplaats met echt een schitterend uitzicht.
Na zo’n anderhalve week vakantie raakten we een beetje door de handdoeken en t-shirtjes heen en ik besloot even een paar draaien was te gaan doen. Omdat ik geen wasknijpers had besloot ik naar de campingwinkel te wandelen even verderop. Ondertussen had Wil lekker macaroni gekookt.
Na het eten kregen we visite van een hondje dat erg leek op een border collie. Ze was erg aanhankelijk en Jara maakte al meteen plannen om haar mee te nemen of ergens onder te brengen. Ze kreeg meteen een naam en werd tot Fleur gedoopt. Het hondje was vast van iemand uit de buurt, ze zag er goed uit en droeg een bandje met een vaccinatiepenning dus we zeiden dat ze zich om het hondje geen zorgn hoefde te maken. Met elkaar ruimden we op, even afwassen en wat was vouwen. Om bij ons verslag foto’s te kunnen zetten heb ik daarna de foto’s uitgezocht en verkleind. Inmiddels lag iedereen op één oor, dus besloot ook ik dat het weer mooi was geweest.

Dag 11, woendag 30 juli 2008
Vanochtend konden we lekker op ons gemak doen. Bijna alle dagen moesten we ’s morgens vroeg uit de veren om één of andere reden, maar deze ochtend hoefde er even niets.
We gingen na het ontbijt voor ’s middags een autotochtje door Monument Valley met Indiaanse gids regelen. Bij de lodge waar we dat moesten regelen was een winkeltje met allerlei indiaanse sieraden, kleden en andere snuisterijen. Natuurlijk moesten we daar even rondsnuffelen. Naast het winkeltje stond het museumpje van Gouldings tradings post.
Hierin was te zien hoe Harry en zijn vrouw Leone Gouldings in 1923 een handelspost opzetten in het Navajo indianenreservaat. Ze begonnen met een tent, wat al snel een houten winkeltje werd. Ze haalden een bekende Hollywoodregiseur die westernfilms maakte, naar Monument Valley en zo werd deze omgeving dus wereldberoemd door de vele westernfilms die hier zijn opgenomen. John Wayne is hier een held en overal zie je zijn afbeeldingen.
Gouldings trading post is inmiddels uitgegroeid tot een modern bedrijf met een motel, supermarkt, restaurantjes en een camping. Het museumpje was het voormalige winkeltje annex woonhuis van de familie Gouldings. Je kunt je daarbij het eerste winkeltje van Albert Heijn voorstellen maar dan met Westernlook. In het museum lieten ze ook van alles zien over de gewelddadige geschiedenis van de confrontatie tussen de indianen en de blanken. Verder veel spullen en foto’s van de indianen uit begin 20e eeuw.
 
’s Middags hadden we de tour met de Indiaanse gids, we zaten met zo’n 12 mensen in een open wagentje. Het was knap heet en het was lekker dat het een beetje waaide.
We begonnen bij een indiaans huisje (dit had een speciale naam maar die weet ik even niet meer). Dit was een ronde hut, bestaande uit allerlei balken naast elkaar die besmeerd waren met de rode klei uit Monument Valley. Het was best nog ruim binnen. Hierin toonde een indiaanse vrouw haar weefkunst en vertelde de gids over het leven in en om het huis. Daarna reden we de Valley in. De beroemde rotsen waren echt heel indrukwekkend. We maakten prachtige foto’s. Deze omgeving is zo anders dan die wij kennen, het gaf echt een beetje een surrealistisch gevoel. De indiaanse gids vertelde veel, maar door de herrie van de auto en alles in snel Amerikaans ging konden we niet alles volgen, maar toch pikten we aardig wat op. Tijdens één van de pauzes om rond te kijken kon ik even met de gids een praatje maken. Ik vond het allemaal erg interessant, ik vind de indianen gewoon een interessant volk.
Na afloop van de tour ging ik nog even op m’n gemak het museumpje en winkeltje bekijken.
De rest ging naar de camper. ’s Ochtends had ik nog maar de helft gezien toen Wil en de kids het allemaal al lang bekeken hadden. Nu had ik daar lekker even de tijd voor.
’s Avonds maakten Tim en Jara een lekkere salade Nicoise. Daarna gingen Wil en ik nog even kijken naar de zonsondergang. Toen we thuis kwamen en ik de foto’s bekeek zag ik dat heel veel foto’s van de tour waren mislukt. Je zag alleen maar licht en heel vaag een afbeelding. Sommige foto’s tussendoor waar gelukkig wel gelukt. Ik snapte er niets van, het was inderdaad heel heet geweest en de zon was erg fel. Maar konden daardoor de foto’s zo overbelicht zijn? En waarom waren dan ook de foto’s van de zonsondergang mislukt? Iedereen lag al op bed, muziek te luisteren of wat te lezen. Ik was ook moe, dus maar lekker naar bed, morgen zou ik wel verder zien.

 




 
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan