Dag 15. Zon 3 aug. Lake Havasu

Vandaag op tijd uit de veren. De tocht van de Grand Canyons naar Lake Havasu is volgens onze info zo’n 5 uur rijden. We blijven daar maar 1 dag, dus willen we er een beetje op tijd proberen te zijn. Het valt reuze mee, om 12.00 uur staan we bij de Parkerdam, voorbij Lake Havasucity. Hier moet het ergens zijn. We zien geen bord van de camping, dus dan maar even gevraagd. Klopt, het was hier in de buurt. Maar met de camper mogen we de Parkerdam niet op, we moeten dus “even” om rijden. Onze camping is aan de andere kant van het meer, aan de kant van Californie. Dat is een tegenvaller, aan het meer lijkt geen eind te komen, om 13.30 (dus anderhalf uur later!) uur rijden we eindelijk de camping op.

Het was nog even spannend of onze plek echt gereserveerd was, deze camping accepteerde geen creditkaartbetaling vooraf en wilde het geld cash per post ontvangen. Met tegenzin hadden we dat toch maar gedaan, ik ging er vanuit dat er een grote kans was dat onze Hollandse postduif de camping niet zou bereiken. Maar het viel mee, het geld was aangekomen, dat is bijna een wonder te noemen.

 

We kregen een mooie plek aan het water. Heerlijk, want het was warm, nee het was gewoon heet!
De thermometer gaf 105 fahrenheit aan, dat is zo’n 43 graden. Wil en Tim probeerden of ze een boot of jetski konden huren, maar dat lukte niet. Deze camping zat te ver weg van de bewoonde wereld, we konden alleen iets voor twee dagen huren. Jara en ik kochten een luchtbedje en gingen het water in.
Het water was zelfs lauw. We moesten wel oppassen met zwemmen, want Lake Havasu is werkelijk een paradijs voor alles wat hard gaat. De ene had nog een grotere speedboot dan de andere.
Twee campers verder hadden ze 2 boten en 3 verschillende jetski’s waar ze mee rond jaagden.
Zonder boot was Tim met moeite uit de camper te krijgen, hij wilde eerst z’n boek uitlezen.
Dit boek heeft ie drie dagen geleden gekocht en nu dus al uit, dat wordt een zoektocht naar een volgend boek. Is natuurlijk mooi meegenomen voor z’n engels. Een poosje later zocht toch ook Tim verkoeling.

Onderweg was het niet gelukt om boodschappen te doen, we hadden niet veel meer in de camper, dus besloten we en hapje te gaan eten. Er was niet veel keus want op de camping was één restaurantje en om naar een andere plek te gaan moesten we de bergen weer in.

Het restaurant was zondag na 15.00 uur gesloten (zijn we echt in Amerika?) dus nog eens rond gesnuffeld in de camper en daar vonden we nog een pizza en een kruidenstokbrood.

Na het eten was het mooi even tijd om te internetten en het verslag af te maken.

Wifi is hier geregeld via de satelliet, het hoorde niet echt bij de camping en je moest er apart voor betalen. Nou op zich geen probleem, er werd wel gewaarschuwd dat je door de satelliet verbinding niet alles kon ontvangen wat je ontvangt met breedband. Nou dat klopte, het lukte Tim (met veel volhouden) net om z’n mail e checken en daarna hield het op. Ook wij hadden graag even onze mail gecheckt en het reisverslag verzonden, maar we kwamen er niet meer door. Ondertussen was het al donker aan het worden, het was nog steeds erg warm en Jara en ik besloten nog snel even een duik te nemen voordat het echt donker werd. Het was nu lekker rustig op het water. Aan de andere kant van bergen bliksemde het, dit was een mooi gezicht. Opgefrist en wel staken we in de camper met elkaar nog even de handen uit de mouwen. Het is niet te geloven hoe snel zo’n camper een complete ravage is. Jara had lootjes gemaakt wie moest afwassen, afdrogen, opruimen, vegen en dweilen.  Na een half uur was alles weer netjes en doken we ons bed in. Op zulke hete dagen als vandaag zijn we extra blij met de airco in de camper, het is wel een herrie als dat ding aanslaat, maar het blijft redelijk koel.