3 augustus Seaworld
Door Gabriëls - 09-08-2008 07:46Ze zeggen dat je San Diego niet kunt verlaten voordat je seaworld hebt gezien, weer anderen zeggen dat van de zoo, die naar het schijnt de beste van dee wereld is. Seaworld kennen we van Free Willy. Die oh zo aardige maar ook zielige orca heeft daar zijn laatste jaren geletenWe zijn al om 9.00 in het park omdat we vanmiddag nog even naar Tijuana in Mexico willen. De show van de orca's, van de Shuma is ontroerend mooi, een echte tearjurker. Het park is verder prachtig aangelegd met dolfijnenshows (minder dan het dolfinarium in Harderwijk!), eilanden met ijsberen, pinguïns en andere zeedieren. Amerikanen zetten zit soort parken educatief en 'entertainend' op, daar kunnen we nog van leren. Ze weten dit geweldig te vermarkten, wat te denken van prachtige 'halve liters' cola in een mooie orcabeker. Amerikanen eten of drinken altijd, elke 50 meter word je iets aangeboden. Ruben heeft een nieuwe fotografietik, hij maakt foto van de extra dikken in het park, hij krijgt bonuspunten voor een dikkerd die een hap in een lekker vet broodje neemt.
We hebben enigszins haast en staan even na 13.00 al weer buiten
het park en rijden met de camper naar een trolleystation aan de
E-street om vandaar een treintje naar Mexico te nemen. Het bezoek
aan Tijuana is vooral geboren vanuit het idee 'we zijn in Mexico
geweest'. Het is een grote stad en wat meteen opvalt is de grens
die bestaat uit twee rijen hoge prikkeldraad met daartussen een
zandpad. Het doet denken aan de oude Oostblokgrens,
Amerikanen zijn niet gediend van ongewenste gasten, en dan te
bedenken dat ze miljoenen illegvale werknemers gedogen.
Wat wij met de softdrugs doen, doen zij met werknemers. De weg
naar het centrum is een lange rij stalletjes met
Mexicaanse producten, sombrero's, christusfiguren in alle
soorten en maten. We worden overal aangeschoten, maar niet
vervelend. We zien oe een aantal jongeren in de boeien worden
geslagen, dat maakt indruk op Levine, heeft ie nog niet eerder
meegemaakt. We slenteren even door het centrum en zoeken dan wat
een 'typisch Mexicaans' eettentje moet voorstellen. Het
eten is heerlijk, vast echt mexicaans en dat we worden afgezet
nemen we op de koop toe.
Terugwandelend naar het trolleystation worden we geconfronteerd met
de douane, ja we gaan opnieuw Amerika binnen, staan eerst lang
in de rij en worden dan onder de gekke vragen onderworpen,
en terwijl we in de rij staan schuifelt een rij met ongeveer
20 mannen en vrouwen, jong en oud geboeid aan ons voorbij, ook
dat maakt meteen indruk, hier worden we stil van. Omdat we ruim op
tijd thuis zijn besluiten we nog even down town te gaan, het
historische deel van SanDiego te bekijken. Ze hebben een oude
gaslantaren- wijk gerenoveerd. Het blijft beperkt tot
enkele fraai gerestaureerde panden en vooral heel
veel nieuwe sjieke restaurants en winkels. Als we rond een uur
of tien (22.00) terug willen blijkt dat we de verkeerde
trolleylijn te pakken hebben. We belanden in een minder sjieke
wijk, zeg maar een achterstandswijk. Twee veel te dikke jonge
meiden waarschuwen ons voor of beter tegen het onheil, ofschoon ook
zij geen frisse indruk achter laten.
We zijn blij als we weer veilig op E-street onze camper, nog steeds
afgesloten, bereiken en naar de camping kunnen
rijden.