13 augustus op weg naar Brice, nationalpark
Door Gabriëls - 14-08-2008 07:22 De day after de boodschap begint nooit leuk. Jos staat vroeg op om een berg op te klimmen, een uur later is de rest wakker en bereiden we in stilte het ontbijt voor. Tijdens het onbijt komt meteen het gesprek over Vilmos en de andere gezinsleden op gang. We doen de klim van Jos nog eens over met zijn vieren om voor Vilmos een klein momument te maken. De omgeving is prachtig, we lopen eerst door de orchards en na een minuut of tien begint een steile klim langs een hoge rots; iedereen heeft een fles water mee ook al is het een korte wandeling, je weet maar nooit. Onderweg zeggen we niets, Levine loopt voorop tot het eind van de wandeling, dat is de top van een verder oneduidende berg, maar wel een met en prachtig uitzicht over 4 dalen. Boven op de berg maakt hij van enkele stenen een torentje en zitten we minutenlang stil voor ons uit te staren, allemaal met bigeelende tranen over onze wangen. Onze gedachten zijn heel verschillend maar zeker bij Vilmos, zijn ouders, broer en zus. Het blijft lang stil en ieder van ons is vol van verdriet. Voor ons is dit een mooi gebaar, meer kunnen we nu niet doen voor Vilmos en de anderen. Op de camping waar we nu zijn is geen internetverbinding, van-middag als we bij Brice zijn aangekomen gaan de jongens proberen met Vilmos' broer Gerbrecht in contact te komen.
De reis naar Brice voert ons door een berg en bosgebied, het doet ons een beetje denken aan Noorwegen, vooral berkenbomen hadden we nog niet gezien en die zagen we in Noorwegen juist heel veel. De weg is soms erg smal en een poosje rijden we over de kam van een berg, aan weerszijden van de weg kijken we heel diep naar beneden. We pauzeren in een klein plaatsje waar we een broodje (1 foot) kopen bij de Subway. Voor alle mensen in Nederland, de Subway is een verantwoorde fastfoodzaak, je krijgt er gezonde broodjes die enorm rijk en belegd worden. Heel anders en in ieder geval veel beter dan de Macdonalds. Ze smaken heel erg goed, sterker nog, de helft van het broodje pakken we weer in omdat we het geoon niet op kunnen krijgen. We doen die zaak zeker nog een keer aan, en na de vakantie ook in Apeldoorn, want daar bestaat die ook al.
De omgeving is nog steeds bergachtig maar de dalen worden nu groen, we zijn kuddes met koeien, de huizen zien er beter uit, in één dorp valt op dat er overal bloembakken staan die ook nog eens kleurrijk zijn omdat er echte bloemen is staan, dat hadden we nog niet eerder gezien.
Telkens als we denken (Jos is en blijft optimistisch) het is slechts 2 uur rijden, komen we van een koude kermis thuis, ook nu doen we eer ruim 4 uur over, uiteraard ook omdat we tussendoor regelmatig stoppen bij de scenic view points. In de verte zien we weer Canyon achtige bergkammen.
Brice is een prachtig natuurpark ook al zien we daar vandaag nog niets van; we komen aan bij Ruby's inn een groot hotelcomplex met alles erop en eran, zeg maar een klein dorp dat is ingesteld op toeristen, van tankstation tot en met de campground. De camping is groot en mooi, alleen onze plek is minder, we staan niet achteraan met uitzicht op een meer maar juist dicht bij de weg. Elisabeth gooit haar charmes in de strijd om een betere plek te bemachtigen, zonder resultaat, helaas. De jongens zijn gebrand op de internetverbinding en die is gelukkig goed. Het bericht naar Gerbrecht, inclusief de foto's vinden hun weg. We nemen een heerlijk koele duik in het zwembad dat gelukkig iets groter is dan we tot nu toe hebben meegemaakt maar nog altijd voor Europese begrippen te klein is. Op deze camping blijven we 3 nachten staan en dat voelt even als een rustpunt, morgen het park in de Canyon bezoeken, overmorgen paardrijden en wellicht nog een extra wandeling in de canyon. We maken een kampvuur en eten ons buikje vol met een gewoon bord spaghetti. Dat is overigens wel geweldig dat je op elke camping gewoon een vuurtje mag stoken, terwijl er overal wordt gewezen op bosbrandgevaar. Daar kunnen ze in ons land en de rest van europa iets van leren, is een kwestie van verantwoordelijkheid nemen, dus niet betuttelen door te verbieden.
Voor het eerst dat een avond fris aanvoelt, we trekken allemaal een t-shirt met lange mouwen aan.