1 september : Nelson – Radium Hot Springs 391 km

Vandaag is het zover: André is officieel uitkeringsgerechtigde; aan zijn arbeidzame leven is een einde gekomen. Hij is gelijk rustiger gaan doen; zoals bij een pensionada hoort. Labour Day is dan ook niet meer voor hem bestemd. Zelfs onze Eva-Eva is in de war. We zijn vroeg opgestaan (7.00 uur) en hebben ruim een half uur rondgereden in Nelson voordat we de Highway weer vonden. Daarna ging het weer voor de wind naar de ferrie. De vaartocht over het Kootonay meer duurde ruim 45 minuten. Doordat de tijdsgrens overschreden werd, kwamen we een uur later aan. Helaas blijkt dat de weg via Redding Creek niet geschikt was om te reizen: veel stenen, puin en hoogteverschillen. Dit betekende 120 kilometer extra rijden, maar wel veilig. In Boswel staat een huis opgetrokken uit ruim 500.000 balsemflessen die door een oude gepensioneerde begrafenisondernemer is gebouwd. Leuk voor de toerist (?) Kostte ons 2 minuten voor de foto. Kimberley wordt aangeprezen als het Beieren van Canada. Behalve uithangborden met Bratwurst en Apfelstrudel en enkele Fachwerkhauser, was er niets bijzonders. Via een prairie-achtig gebied, waar Ineke twee herten spotte, zijn we in Radium Hot Springs aanbeland. Geweldig: het motel beschikt over dubbele kamers dus hebben we in totaal vier kamers (foutje met boeken, maar wel lekker) er zijn geiten en er is een (huis)stinkdier die we noch gezien, noch geroken hebben.

Direct na het installeren zijn we naar de hot springs gegaan. Heerlijke zwembaden van ongeveer 40 graden. Loom word je ervan ! We besluiten dus voor de afhaalpizza en met een wijntje en een biertje erbij komen we ook deze avond wel door! Een fijn begin toch, voor André ? Zie de foto bij de afbeeldingen