San Francisco

Door Leo & Heleen van 3 - 28-06-2009 09:38  

Gisteren de Night Tour naar Alcatraz gedaan. We vertrokken rond 1800 uur met de boot richting Alcatraz Island. Heel apart: Op de Embarcadero was het zonnig en warm; na 5 minuten varen (midden tussen San Francisco en Alcatraz Island) kwamen we terecht in de dikke flarden mist die hier iedere middag vanaf de Oceaan de baai binnen drijven. Nog eens 5 minuten later -het was inmiddels erg koud en winderig op de boot, de mist joeg over het dek- doemde Alcatraz Island voor onze neus op. Alsof we in een spookachtige film terecht waren gekomen... De sfeer was meteen heel anders!

Al op de boot kregen we veel uitleg over het eiland, dat dienst heeft gedaan als verdedigingsfort, als gevangenis en daarna nog een paar keer bezet is geweest door de Indianen, die het terug eisten omdat zij de oorspronkelijke eigenaars zijn.

We waren allebei verbaasd door de hoeveelheid gebouwen die er op het eiland staan. Hieronder de haven waar wij aanlegden. Bovenaan de foto zien jullie de mistflarden om de vuurtoren hangen. Daarnaast de gevangenis zelf.



Hieronder de haven met op de kade het appartementengebouw voor het personeel. Veel personeel woonde -inclusief gezin- op het eiland. De kinderen vonden het prachtig, want regelmatig kon de veerboot niet varen vanwege de mist en hadden zij dus een dag vrij van school!



Tijdens de wandeling naar het gevangenisgebouw kregen we weer veel interessante informatie over de gevangenis. Onder andere over een gevangene die 2 x probeerde te ontsnappen: De eerste keer door -tijdens zijn werk in de haven- op een goed gepland moment zijn kleren uit te doen, die netjes op een steen bij het water neer te leggen en vervolgens het water in te stappen met het plan naar de kust te zwemmen (2,5 km). Hij ondervond 2 kleine probleempjes: 1. Zwemmen is niet zo makkelijk als je het niet kunt, zeker niet in steenkoud water met veel stroming. 2. De bewakers worden echt gealarmeerd als ze een stapeltje opgevouwen kleding op een steen zien liggen... Uiteindelijk was de gevangene daar blij om, omdat ze hem weer uit het steenkoude water konden vissen.
Zoals iedere gevangene die probeerde te ontsnappen, werd hij naar San Francisco gevaren om terecht te staan wegens 'poging tot ontsnapping'. Daar greep hij zijn tweede kans: Hij sprong over het hekje in de rechtszaal en dacht rennend te ontkomen...
Zo kon hij meteen berecht worden voor zijn 2e poging tot ontsnapping...

In het celgebouw hebben we de audiotour gedaan. Dat was echt ontzettend GAAF! We hebben er van genoten! Er stond 45 minuten voor de tour, maar wij vonden het zo geweldig allemaal, dat we er ruim 2 uur over gedaan hebben. We kregen een koptelefoontje en een afspeelapparaatje mee met daarop een rondleiding door de gevangenis. Het grootste deel van het verhaal wordt verteld door 4 ex-gevangenen en door 4 ex-bewaarders. Heel erg interessant!!!

En aan het eind natuurlijk het beruchte verhaal over de ontsnapping van 1962, die verfilmd is als Escape from Alcatraz met Clint Eastwood. We hebben de cellen gezien van de 3 gevangenen die ontsnapt zijn. (Men heeft overigens nooit meer wat van hen gehoord. Er wordt gezegd dat ze naar Zuid Amerika zijn gegaan. Anderen zeggen dat ze het onmogelijk overleefd kunnen hebben.)
De cellen zien er precies zo uit als zij ze hebben achtergelaten, inclusief de door hen gecreëerde hoofden, waarmee ze de bewakers voor de gek hielden. Zo hadden ze al een voorsprong van een aantal uur, voordat ontdekt werd dat ze weg waren.
Hieronder een cel van één van de ontsnapten. Onder het wastafeltje zien jullie het gat waardoor hij ontsnapt is naar de leidingenruimte achter zijn cel.



Zoals jullie zien: De cellen waren erg klein: 1,80 meter breed, 2 meter hoog, 3 meter diep.

Wij gaan de film Escape from Alcatraz absoluut weer kijken zodra we thuis zijn!!!

Vandaag weer met de veerboot naar San Francisco gevaren. Nu wel een heel mooi uitzicht op de Golden Gate Bridge, want er was niet zoveel mist vandaag. Morgen rijden we er overheen, is de planning.

Verder wat rondgelopen door het centrum en natuurlijk de Cable Cars bekeken. We zijn er zelf niet in geweest, er waren zoveel wachtenden voor ons, dat we geen zin hadden om onze hele middag daar aan op te offeren. We hebben wel een stuk langs de route gelopen, door Powell Street. In deze straat zie je de bekende hellingen waartegen de Cable Cars omhoog rijden. Ook als er geen Cable Car in de buurt is, hoor je de kabels knarsen in de kabelgoot midden tussen de rails.



Powell Street, in de verte zie je de bekende hellingen waar de Cable Cars tegenop en vanaf rijden.



Voor nu zeggen we: So Long San Francisco! Morgen beginnen we aan het laatste stukje van onze reis: De Pacific Coast Highway (Highway 1) terug naar Los Angeles.

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan