27 en 28 oktober
Door Heleen en Sijko - 02-11-2008 01:00Maandag 27
oktober
Vandaag rijden we verder via de
Outerbanks. Water, zand en luchten overheersen. We beklimmen enkele
zandduinen. Drinken koffie in de zon. Later op de dag wordt het
bewolkter.
We rijden over de zuidelijke
baai-brug naar de Eastern Shore van de Chesapeake Bay. Een staaltje
techniek. Als we een tunnel inrijden, zien we voor ons een boot
over die plaats varen.
We gaan buiten eten, een
heerlijke zelfgemaakte vissoep met de onvermijdelijke coleslaw. Het
gaat nog net qua temperatuur. Daarna turen we met een verrekijker
over een zoutmoeras. Als je langer kijkt, zie je steeds meer
levende wezentjes in het slijk. Enorm veel krabben. Daar wordt hier
crabcake van gemaakt. Wil ik ontzettend graag
proberen.
Hoe gaat het intussen met de
voorbereidingen van de marathon?
Sijko is, volgens schema, in
rust. Aan het einde van de week is er een proefloopje gepland in
Central Park. Zondag is het dan knallen geblazen…Wij arriveren
volgens plan donderdag in New York. We moeten het daar rustig aan
doen. Zeker de zaterdag voor de marathon.
Dinsdag 28
oktober
We zijn in Maryland en gaan
vandaag de Eastern shore van de Chesapeake Bay verkennen. James
Michener laat de roman Chesapeake Bay afspelen in het gebied rondom
de Choptank rivier. Ik hoor ’s ochtens het gegak van ganzen. Die
trekken met duizenden, miljoenen over dit gebied.
Het is een gebied met allemaal
schiereilanden. Er zijn steeds baaien, sounds of rivieren die die
schiereilanden vormen.
We willen langs een scenic byway
naar Cambridge aan de Choptank rijden. Maarrr, Wubbo en Tjardie
raden het al: de camper geeft problemen. Dit keer kunnen we niet op
een ferry, die ons over de River Wicomico moet zetten. Wij denken
dat de camper te breed is. De veerman denkt dat hij te hoog is. We
keren weer om. Op zich geen straf, het was een mooi ritje. Via een
andere route komen we in Cambridge. Het visitor centre ligt
aan de rivier. Het blijkt steeds harder te zijn gaan waaien. Een
hele koude wind.
Wij rijden Taylorsisland op.
Daar gaan we op een aangeraden plaats eerst vis eten. Ik was
eigenlijk uit op crabcake en fried oysters. Maar die blijken ze
alleen ’s avonds te serveren. Het wordt rockfish. Smaakt heerlijk.
De home made fries (patat) ook.
Ook hier dringt het slavernij
verleden zich op. In dit gebied is Harriet Tubman als slavin
geboren. Zij vlucht naar Pennsylvania. Maar, ze keert 14 of 17 maal
terug naar Maryland om andere slaven te helpen vluchten. Als
‘conductor’ bij de Underground Railroad leidt ze meer dan 300
mensen naar de vrijheid. We bezoeken het Harriet Tubman museum.
Daar laat de suppoost ons haar favoriete film over het leven van
Harriet Tubman zien. Een tekenfilm. Het maakt op mij diepe
indruk.
We rijden naar het volgende
schiereiland. We moeten over een lange en hoge brug de
Choptankriver over. Het waait enorm hard en de camper is een
windvanger. We zijn blij als we aan de overzij zijn. In de plaats
St.Michaels bezoeken we het Chesapeake Bay Marine Museum. Half een
openlucht museum en half een binnen museum. We kunnen in een
vuurtoren, in een plezierjacht, een skipjacker (schip waarmee
oesters worden gevangen), een arkje en nog andere
schepen.
Het boek van James Michener is
vandaag tot leven gekomen. De rivieren zijn veel groter dan ik me
had voorgesteld bij lezing van het boek. Het zijn echt enorme
watervlaktes. Met dit winderige weer zien ze behoorlijk grimmig
uit. Geen rivieren die je even met een roeibootje
oversteekt.
Als we om 17.30 een camping gaan
uitzoeken, blijken er bijna geen campings in dit waterrijke gebied
te zijn. De campings die er wel zijn, zijn dicht. Het is hier
off-season. Tot mijn spijt verlaten we de Chesapeake bay. Ik had
hier nog wel wat langer willen blijven. Het leek me erg leuk een
boottochtje over de Choptank te maken. We rijden naar Delaware,
richting de Atlantische Oceaan.