In het land van de aardmannetjes

Dinsdag 16 juni 2009

In het land van de aardmannetjes (goblins).

Vandaag rijden we geen enkele mile met de camper. We gaan met de 4 x 4 op stap. In mijn gedachten zag ik een oude open jeep. Niets is minder waar. Het is een zeer comfortabele auto met 4 wielaandrijving. Zit zelfs airco in. We hebben de hele vacantie al schitterend weer maar vandaag lijkt het een beetje bewolkt. Het plan is om naar Goblin Valley te rijden en dat is  nog een behoorlijk eind. Het is dus weer mazzel dat het een dichte auto is. De route om er te komen is niet echt spectaculair. Alle tinten grijs en beige zijn te zien. We zijn dan ook al aardig verwend hier. Na aankomst worden we direct enthousiast. Wat is dit leuk! Het lijken net allemaal aardmannetjes. Ook lijkt het wel op het smurfendorp. Je kunt helemaal je eigen gang gaan. We lopen er tussendoor, en klimmen er op. Kleine kinderen vinden dit helemaal te gek. Je kunt hier ook gemakkelijk verdwalen, alles lijkt heel veel op elkaar.

Qua natuur is verder niets te beleven, weinig groen, helemaal geen vogels/vlinders. Het kan hier in de zomer heel warm worden, dat is de reden dat we vanmorgen vroeg vertrokken zijn. Na een poosje rijden we door naar Little Wild Horse Canyon. Dat is er vlakbij, tenminste voor Amerikaanse begrippen. Hier was de gelegenheid de 4 x 4 uit te testen. De weg is erg slecht en een gedeelte bestond alleen uit

Heel zacht zand. Het is allemaal prima gegaan. We gaan proberen hoe ver we de canyon in kunnen komen. Het schijnt weer behoorlijk smal te worden. Genoeg water mee, want de temperatuur loopt al weer op. Zelfs al is het een beetje bewolkt. Deze wandeling moet er behoorlijk geklommen worden. De canyon begint al vrij snel nauw te worden. Om er te komen lopen we een stuk door een droge rivierbedding. De rotsen om ons heen hebben prachtige kleuren. Duidelijk is te zien dat het gesteente uit verschillende lagen is opgebouwd. Veel rose rotsen met strepen erin. Zacht materiaal, het water slijpt de meest mooie vormen erin. Op een gegeven moment denken we niet verder meer te kunnen. Klaas ziet echter kans over een groot rotsblok te klauteren en mij mee te nemen. Leuk hoor! Na deze hindernis kunnen we nog weer veel verder lopen. Een uur hebben we in deze canyon  gelopen en dan gaan we dezelfde weg terug.

Op de parkeerplaats is het warmer dan tussen de rotsen. Terug rijden we dezelfde weg, er is nog niets veranderd. Bij het Capitol Reef-park lopen we naar de Hickman-bridge. Een natuurlijke brug hoog boven in de rotsen. We werken wel weer aan onze conditie vandaag!

           

Tot slot rijden we de parkroute. Nu komen we wel weer toe aan het roepen van o.. wat mooi. De meest vreemde rotsformaties zien we. Het uitkijkpunt Gooseneck ligt hoog. Je kunt beneden de rivier zien en die heeft de vorm van een ganzenek.

Voor vandaag hebben we genoeg stenen gezien. Het is hoog tijd voor de inwendige mens. Een hamburger en een kipfiletje gaan er wel in en het smaakt ons heerlijk. We leveren de auto in en volgen verder de dagelijkse routine van koffie, douchen, foto’s kijken en weblog bijhouden.