Eind goed, al goed
Door Richard Staffhorst - 20-06-2009 00:36 Monument Valley, een indianenreservaat, middelen van bestaan het toerisme en de filmindustrie.Ook wij hebben hieraan bijgedragen door een georganiseerde toer met 4x4-wagens mee te maken.
De aarde is hier dieprood gekleurd en het landschap vertoont de meest wonderlijke vormen in de rotsen van totempalen, arcades en in je fantasie fraaie beeldhouwwerken en ruines van wolkenkrabbers. Daarnaast een uitleg over het leven van de indianen hier in het verleden.
Na dit park op weg naar Grand Canyon. De weg veranderde van diep rood gekleurde rotsformaties in grijs-zwarte kleuren. Een maanlandschap, zonder enige begroeing. Fascinerend, om daarna over te gaan in een woestijnlandschap met zo nu en dan enige bewoning bestaande uit trailers of met golfplaten bedekte huisjes met daaromheen een park van oude auto's, pick-ups en een verzameling oud roest.
Toen we in de buurt kwamen van de Grand Canyon verschenen weer de verkoopstalletjes van de indianen met de voor ons al zeer bekende snuisterijen. Dus effe kijken, maar niet kopen. In de canyon een kampeerplaats gevonden in de seer sobere camping "Desert Vieuw", een camping met zeer beperkte voorzieningen. Toilet, 2 wastafels en dat was het, maar zeer ruime plekken.
Vanuit hier de zuidzijde van de canyon bezocht. Door onze beperkte mobiele mogelijkheden waren alleen de uitzichtplaatsen bereikbaar en een wandeling langs de rand van de canyon. Om nog meer indruk te krijgen van dit gebied hebben we een filmvoorstelling in het Imax-theater van National Geographic bezocht. Door de wijze van opnamen waanden we ons midden in de canyon. Indrukwekkend! Ik vind het moeilijk te beschrijven, maar opnamen vanuit een boot in de Colorade-river in de woeste stroomversnellingen gaven de indruk alsof je zelf in die boot zat. Je maag keerde zich om.
Dewatergolven spoelden als het ware over je heen. Opnamen vanuit een vliegtuig deden je meebewegen in je stoel. Al met al een zeer indrukwekkende belevenis. Ook hier hebben we genoten van de natuur, de stilte en de sterrenhemel. Het enige minpunt was het feit dat er gecontroleerde bosbranden waren, ontstaan door blikseminslag. Deze branden veroorzaakten nogal wat rook, dat het uitzicht enigszins belemmerde. Aan de andere kant gaf dit wel weer een beeld van het verleden. De indianen destijds brandden ook een deel van de bossen weg om landbouwgrond te verwerven.
Vlakbij onze camping was ook het punt waar we een geweldige zonsondergang konden zien. Dus ook daar naar toe. Helaas wolkenvelden en rook gooiden roet in het eten. Dus het spectakel bleef uit; maar voor fotografen wellicht fraaie beelden.
Grand Canyon was ons laatste park. Vanuit hier naar Las Vegas, de plaats waar we onze campers moesten inleveren.
Tja wat te zeggen van Las Vegas. Allereerst het hotel "Stratosphere Tower"; een hotel met ruim 12oo kamers en een toren van ruim 350 meter met in de top kermisatracties zoals een soort draaimolen, waarin je op deze hoogte ronddraait boven de stad. Een indrukwekkend uitzichtover de stad.
Bij binnenkomst in het hotel - waar je een rustige receptie verwacht om in te checken - de volgende ervaring. Je opent de toegangsdeur en je ziet - in tegenstelling met wat je verwacht - een enorm aantal gokautomaten en speeltafels - met op de achetrgrond de incheckbalie, waar je door het enorme lawaai de receptioniste nauwelijks kunt verstaan.
Vervolgens een eerste verkenning van de bekende strip.
Hier zie je Europa in een vogelvlucht. De Eiffeltoren geperst tussen indrukwekkende gebouwen, Venetie met z'n gondels vlak bij het oude Rome en het vrijheidsbeeld. Het geeft een beeld van "see europe in one day". sÁvonds is het helemaal een spektakel. Je kunt over de hoofden lopen,
Al met al een spectakulair geheel.
Dit spektakel gaat 24 uur door. Lawaai, muziek en gokverslaafde mensen.
Toen ik de volgende dag om 4 uur s'ochtends opstond en koffie ging halen voor Det en voor mij waren er nog steeds mensen die gokten of dronken werden afgevoerd. Bizar.
Las Vegas, goed om er kennis van genomen te hebben, maar voor ons geen tweede bezoek waardig.
Vanuit hier op weg naar ons kikkerlandje.
De vlucht verliep probleemloos. Slapen in een vliegtuig om 9 uur tijdsverschil te overbruggen is ons niet gegeven. Dus na de nodige hazenslaapjes gearriveerd in Brussel, waar ons werd gemeld dat 1 koffer van ons was achtergebleven bij onze tussenstop in Atlanta. We verwachten dat deze koffer binnen enkele dagen in Maurik zal arriveren.
Onze reis zit er op. Een geweldige ervaring. De reis van ons leven? De toekomst zal het leren.
Vast staat, dat we blij zijn dat we deze reis hebben kunnen maken. De indrukken en ervaringen zijn
geweldig. Ik heb het gevoel dat we deze reis opnieuw zullen beleven aan de hand van de vele foto's die we gemaakt hebben. Ik circa 750; het aantal van Bernadette durf ik niet te schatten, maar in ieder geval een veelvoud hiervan. Het reizen met een camper is voor dit soort vakanties geweldig.
De USA heeft op ons een geweldige indruk achtergelaten.
Ja dit was in vogelvlucht mijn verslag van onze reis. We hopen jullie allen in de nabije toekomst aan de hand van onze foto's een meer gedailleerd verhaal van onze reis te geven.
Dit was de USA, nu weer het gewone leven in Maurik.