De vliegreis
Door Karin, Erik, Tessa & Suzanne - 29-04-2009 05:51Vrijdag 24 april stonden we om 5:00 uur 's
ochtends op en om 6:30 uur vertrokken we met de auto volgeladen
naar Brussel. Lekker op tijd, want het kon weleens druk zijn
in verband met aanvang van de meivakantie en
vanwege asfalteringswerkzaamheden rond Antwerpen. Het
viel echter reuze mee met de drukte op de weg, dus we
waren lekker vroeg in Brussel.
De auto parkeerden we in een garage voor lang parkeren. Op elke verdieping werd aangegeven hoeveel parkeerplaatsen er nog vrij waren. Op het plafond hing per parkeerplaats een sensor die aangaf of de plek vrij was op niet. Dus van een afstand makkelijk te zien. Zodra we inparkeerden stond de sensor op rood.
Thuis hadden we al de boardingkaarten uitgeprint en de vliegtuigstoelen kunnen reserveren. Dat hadden alle judoka's en familieleden al gedaan, dus we zaten gezellig bij elkaar. Iedereen was ruim op tijd dus we konden nog even winkelen en wat eten en drinken. Helaas had de vlucht naar Londen Heathrow vertraging van bijna 1,5 uur.
Uiteindelijk vlogen we met een airbus naar Londen, de vlucht verliep prima. Strenge bagagecontroles in Brussel en Londen. Het duurde in Londen ook allemaal weer zo lang dat we nog maar net op tijd voor de boarding waren voor het vliegtuig naar Atlanta. Ook deze vlucht verliep prima. We hadden allemaal ons eigen tvschermpje waarop je allerlei films kon kijken en muziek kon uitzoeken om te beluisteren. Voor warm eten en op het eind van de vlucht een sandwich werd gezorgd, ook glutenvrij voor Tessa. Haar warme eten was heel lekker, alleen te sterk -heet- gekruid, dat was wel jammer. Helaas werd 1 judoka misselijk tijdens de vlucht en heeft het halve vliegtuig ondergespuugd.
Even voor 19:00 uur Amerikaanse tijd landden we op Atlanta Hartsfield Airport. Daar moesten we eerst weer door de douane/immigratie. In het vliegtuig hadden we daarvoor weer allerlei formulieren ingevuld en voor vertrek vanuit Nederland hebben we ons via een speciale website al aan moeten melden.
De computers van Interpol waren echter nationwide uitgevallen en werkten nog maar mondjesmaat. Heel lang in de rij staan wachten en toen we uiteindelijk aan de beurt waren sloot het loket waar wij stonden. De douanebeambte mocht naar huis, want zij was ook al uren aan het overwerken. Wij hadden dus gewoon moeten aansluiten achterin een andere rij. Gelukkig vond zij het ook erg sneu voor ons (vanwege de kinderen) en liet ons nog even door. Er werden vingerafdrukken en een irisscan gemaakt van Erik en daarna konden we de VS betreden!
We moesten eerst onze koffers oppikken, om ze even later weer in te leveren. Weer door poortjes, half uitkleden, laptop weer uit de handbagagekoffer, riemen af, schoenen uit. Gedoe allemaal. Het bleek nog dat 8 mensen uit ons gezelschap geen koffers hadden, die waren helaas in Londen achtergebleven. Zij kregen wel nog een vergoeding van 51 dollar per persoon om wat kleding en toiletartikelen te kopen. Maar inmiddels was het 22:00 uur 's avonds en we wilden alleen maar z.s.m. onze koffers oppikken, de huurauto ophalen en naar het hotel toe.
De auto parkeerden we in een garage voor lang parkeren. Op elke verdieping werd aangegeven hoeveel parkeerplaatsen er nog vrij waren. Op het plafond hing per parkeerplaats een sensor die aangaf of de plek vrij was op niet. Dus van een afstand makkelijk te zien. Zodra we inparkeerden stond de sensor op rood.
Thuis hadden we al de boardingkaarten uitgeprint en de vliegtuigstoelen kunnen reserveren. Dat hadden alle judoka's en familieleden al gedaan, dus we zaten gezellig bij elkaar. Iedereen was ruim op tijd dus we konden nog even winkelen en wat eten en drinken. Helaas had de vlucht naar Londen Heathrow vertraging van bijna 1,5 uur.
Uiteindelijk vlogen we met een airbus naar Londen, de vlucht verliep prima. Strenge bagagecontroles in Brussel en Londen. Het duurde in Londen ook allemaal weer zo lang dat we nog maar net op tijd voor de boarding waren voor het vliegtuig naar Atlanta. Ook deze vlucht verliep prima. We hadden allemaal ons eigen tvschermpje waarop je allerlei films kon kijken en muziek kon uitzoeken om te beluisteren. Voor warm eten en op het eind van de vlucht een sandwich werd gezorgd, ook glutenvrij voor Tessa. Haar warme eten was heel lekker, alleen te sterk -heet- gekruid, dat was wel jammer. Helaas werd 1 judoka misselijk tijdens de vlucht en heeft het halve vliegtuig ondergespuugd.
Even voor 19:00 uur Amerikaanse tijd landden we op Atlanta Hartsfield Airport. Daar moesten we eerst weer door de douane/immigratie. In het vliegtuig hadden we daarvoor weer allerlei formulieren ingevuld en voor vertrek vanuit Nederland hebben we ons via een speciale website al aan moeten melden.
De computers van Interpol waren echter nationwide uitgevallen en werkten nog maar mondjesmaat. Heel lang in de rij staan wachten en toen we uiteindelijk aan de beurt waren sloot het loket waar wij stonden. De douanebeambte mocht naar huis, want zij was ook al uren aan het overwerken. Wij hadden dus gewoon moeten aansluiten achterin een andere rij. Gelukkig vond zij het ook erg sneu voor ons (vanwege de kinderen) en liet ons nog even door. Er werden vingerafdrukken en een irisscan gemaakt van Erik en daarna konden we de VS betreden!
We moesten eerst onze koffers oppikken, om ze even later weer in te leveren. Weer door poortjes, half uitkleden, laptop weer uit de handbagagekoffer, riemen af, schoenen uit. Gedoe allemaal. Het bleek nog dat 8 mensen uit ons gezelschap geen koffers hadden, die waren helaas in Londen achtergebleven. Zij kregen wel nog een vergoeding van 51 dollar per persoon om wat kleding en toiletartikelen te kopen. Maar inmiddels was het 22:00 uur 's avonds en we wilden alleen maar z.s.m. onze koffers oppikken, de huurauto ophalen en naar het hotel toe.
Bij
de bagageband bleek onze kleinste koffer (die in het ruim had
gezeten) niet te vinden. Dus zoeken, wachten en informeren bij de
-verlaten- ticketbalie van British Airways. Er lag wel nog
één koffer op de bagageband, maar die was niet van ons. Na een
uur lag onze koffer er wel ineens weer en was die andere verdwenen.
Waarschijnlijk had iemand de verkeerde koffer gepakt en heeft die
hem weer omgeruild. Gelukkig hadden wij hem weer terug! Vervolgens
de huurauto's opgehaald met nog een ander gezin en met onze eigen
navigatiesystemen met een kaart van zuidoost USA erin zonder
verdere problemen naar het hotel gereden. Om 23:30 uur kwamen wij
als laatste in het hotel aan. Snel inchecken en naar
bed!