Dag 3,4, en 5
Door Fleur en Remco - Margriet en Hans - 14-05-2009 21:26 11, 12 en 13 meiDe reis naar de Grand Canyon, Arizona verliep nu ook erg goed. Eenmaal in het park gekomen hebben we de camper meteen geparkeerd aan de weg om alvast een glimp op te vangen van de Grand Canyon, de brede en diepe kloof van miljoen jaren oud. Sjonge, wat een uitzicht! Adembenemend. Om mij eens anders te uiten dan ’wat mooi’ haha. Hier wilden we nog wel even blijven!
Op de naar de camping. We hadden een mooie plek tussen de bomen en zonder elektriciteit. Een heerlijk plekje voor weinig geld, in tegenstrijd met de lelijke KOA-camping van vorige nacht die stukken duurder was.
De volgende dag zijn we ieder onze eigen weg gegaan. Hans en Margriet trokken er met zijn tweeën op uit om een wandeling te maken door de Grand Canyon en Remco en ik deden ongeveer hetzelfde, maar dan beginnend door de bossen en hier en daar een stop met een uitzicht over het gebergte. En ja, een condor vloog voorbij om zich even te showen. Verder hebben we eekhoorntjes gezien, hagedissen en een coyote op de camping, die rustig naast een bbq lag. En ‘s avonds toen Remco en ik even de bosjes in liepen stond er plots een enorm hert voor mijn neus, ogen op grotere hoogte dan die van mij op maar 2 meter afstand! Ik draaide me gauw om en hoorde geritsel achter ons. Nog een hert. Toch maar uit het bos gelopen, want we hadden geen fatsoenlijk licht mee.
De volgende morgen zouden we een helikoptervlucht gaan maken. Een verrassing voor Margriet en natuurlijk leuk voor iedereen. Onder het mom, van ‘hé zullen we bij het vliegveld even koffie drinken voor we verder gaan’ reden we die kant uit. Margriet zei alleen nog geen zin in koffie te hebben, maar we gingen toch. Eenmaal binnen werd ook Margriet op de hoogte gebracht. Na de koffie en de lippenstift bijgewerkt te hebben, kregen we een veiligheidsfilmpje te zien en mochten we richting de helikopter. Mazzel dat ik had, ik ‘moest’ voorin naast de piloot zitten.
En daar gingen we dan, bomen, bergen, tot wel 2 kilometer diep kijken, het een nog mooier dan het ander! Dit hadden we niet willen missen, de beleving van bovenaf is toch weer anders dan als je er naast staat.
Voldaan gingen we weer een stukje rijden. Nog even naar een uitzichtpunt, desert view watchtower en daar gebruik gemaakt van de lunch.
Uiteindelijk zijn we doorgereden naar Monument Valley. Het was onze beurt om te koken hadden we bedacht. De pizza’s gingen in de oven en klaar was de warme maaltijd.
Nu 14 mei, 10.15 uur (1 uur tijdsverschil met gisteren) zit ik heerlijk alleen bij de camper. Hans, Margriet en Remco zijn met een jeep een rit aan het maken en ik heb besloten dat ik ook een mooi uitzicht heb vanachter een boek in de zon.
Wel weer met hoofdpijn en opgezette klieren in mijn keel, maar goed, het kan erger. Het mag de pret niet drukken.
Fleur
