08 08 09 Aankomst Moab

Vandaag heeft Geertje vervelend nieuws te horen gekregen van Fietje. Hun tante Fie is vandaag overleden, na een lang verblijf in het ziekenhuis .  Ondanks dat je verstandelijk weet dat het beter voor haar is, Is het voor Geertje een zware dag geweest.

Vanmorgen om 09.00 uur zijn we na een rustig ontbijtje en douchje wederom vertrokken naar Capitol Reef, waar we de highway 24 east hebben gevolgd door het park. Deze weg is 9 miles lang. Het was weer ontzettend mooi. We hebben een stop gemaakt bij Hickman bridge trail. Dit was een wandeling van 1,6 mile. Het was een behoorlijke klim op de heenweg.  Het pad ging soms redelijk steil omhoog. Maar onze moeite werd natuurlijk beloond. We liepen door een kloof en aan het eind van onze route zagen we een natural bridge. Wederom heel wat fotootjes geschoten en lekker in de schaduw de flessen water zitten leegdrinken.  Achter ons kwam een heel dameskoor van jonge meiden aanlopen. Wat een enthousiasme hebben die meiden zeg. In alle randen en standen werden ze gefotografeerd. Ze waren ontzettend vrolijk. We zijn alleen vergeten te vragen of ze een liedje voor ons wilde galmen. Want je hebt daar natuurlijk echo en het geluid draagt ver weg. Terug ging het iets makkelijker, we hoeven bijna alleen maar af te dalen. We zagen een meneer op zijn badslippers naar boven klauteren. Nou die komt zeker niet ver in deze ruige rotstreek. Al met al hebben we er denk ik toch zo’n anderhalf uur over gedaan. Maar nogmaals het was zeker de moeite waard.

Daarna de Highway 24 vervolgt tot aan de I-70.Ook deze weg was fraai om te zien, we reden op het dak van de wereld en je kon de wolken bijna aanraken, wat minder om te rijden, want je schudde alle kanten op van al dat gehobbel. Onderweg nog een paar kodakmomentjes genomen en uiteindelijk op de I-70 getankt en gelucht bij Subway. Nog een uurtje rijden naar Moab.

Het stadje Moab is zeer toeristisch en gezellig. Als allereerst de camping opgezocht, waar Geertje op haar gemak de familie kon bellen en mailen. Om een uurtje of 4  zijn we het stadje ingetrokken en hebben alle winkeltjes afgestruind. Helaas tussen al die prullaria niets kunnen vinden, wat we thuis ook nog leuk vinden om neer te zetten. Tegen zessen (hoe Hollands kan het zijn) hebben we heerlijk gegeten bij een Italiaans restaurant. Vooraf garlic bread (waar ik nu nog plezier van heb) en daarna lekkere pasta en pizza. We zitten alle drie mudje vol.

Terug naar de camping waar we zalig zitten uit te buiken en te hangen op onze stoel. Nu de foto’s nog op de computer zetten en daarna weer vroeg naar bed. We gaan morgen om 05.30 uur (hoe laat?!?!?!) opstaan, omdat we dan een hele mooie route kunnen lopen, zonder het al te warm te krijgen. De temperaturen gaan de komen de dagen oplopen van 32 naar 37 graden. De route die we morgen gaan lopen heeft geen schaduw. Vandaar de vroege wandeling. Hopelijk hebben we weer zo’n mooi kodakmoment. Welterusten en tot morgen.

Het  is raar, maar in het midden van de woestijn hebben we de beste, snelste internet verbinding.