N.P.YOSEMITE (26-10-2009)

We rijden vandaag de Tiogapas. Onderweg stoppen we regelmatig om van het landschap te genieten. Bij Olmsted Point zijn een aantal hikes (langere trails) uitgezet. Het zijn lange, zware en moeilijke wandelingen. Je wordt voor alle mogelijke gevaren gewaarschuwd. Tevens moet je over een goede gezondheid en over een uitstekende conditie beschikken. Ook veel water meenemen en controleren of er openbaar vervoer is voor de terugreis. Dat laatste was er niet dus zagen wij van een hike af. Er was echter een kleine loop die wij als alternatief voor onze rekening namen. Wij komen na een korte lastige wandeling bij een aantal forse rotsen die we opklauteren om van een mooi uitzicht te genieten. De laatste rots die we beklommen was stijl en vormde op zich een klein plateau. We bewandelen beide zijden om van een gevarieerd uitzicht te genieten. Vervolgens besloten we ons aan de terugweg te wagen. En dat werd een probleem. Eerst zocht ik een route over de verkeerde kant van de rots en kon nergens een begaanbaar pad vinden. Weer terug geklauterd. Een stel andere mensen waren ook zoekende. Dat stelde me enigszins gerust. Voelde me wat minder onnozel. Maar goed, we zoeken nu aan de goede kant van de rots naar het pad maar vinden nog steeds de terugweg niet. Uiteindelijk werden we geroepen door een jonge vrouw (daar komen steeds meer vrouwen voor in aanmerking) die ons vlekkeloos naar de terugweg bracht. Kort daarop waren we terug in de camper om van de vermoeienissen bij te komen.



Op weg naar de Tiogapas geen wandeling meer gemaakt. De Tiogapas (9935ft) en de route er naar toe waren verder niet zo bijzonder. We gebruiken op de top onze lunch en keren weer terug. Ook de terugweg was mooi, hier en daar herkenbaar en niet bijzonder. Weer terug op de camping hebben we de stoeltjes gepakt om in de namiddag nog van een heerlijk zonnetje te genieten. Het was een goede dag om op terug te kijken.