Van Las Vegas naar Zion

Hoera we hebben weer internet. Ik wil iedereen bedanken voor de kaarten, mails en sms-jes voor mijn verjaardag. Het verzenden van de foto’s wil nog steeds niet lukken ivm het uploaden.

4 mei Las Vegas – Lake Mead.

Na 2 dagen Las Vegas vanmorgen maar eerst uitgeslapen. Op nieuw zeer warm. Na de koffie vertrokken naar de Outlet. Uiteindelijk had  ik niet gegokt en ik moest toch van mijn AOW af. We hadden gedacht dat alles overdekt was maar helaas dat was niet het geval. Alle bekende kledingmerken hebben hier hun eigen toko. Nadat we geslaagd waren met onze outlet inkopen,kon er nog net een lunch af en daarna terug naar de camper. Deze was oververhit van het wachten in de zon.

Nadat we onze dagelijkse boodschappen  ook hadden gedaan en vervolgde we onze reis.

De Hooverdam was het eerste wat we bezochten. Deze is in 1931 – 1936 gebouwd en wereldwijd een van de hoogste in zijn soort 242mtr. Hier werkten dag en nacht 5000 mensen aan. Waarvan er 100 het niet hebben overleefd. Iedere dag waren er 50 gewonden. Met de 7 miljoen ton beton had men een tweebaansweg  van Miami naar Los Angeles kunnen aanleggen. Er wordt 4 miljard kilowattuur per jaar geleverd.

Voordat we de dam opmochten werden we gecontroleerd. Moesten de camper uit .D e kastjes moesten open en het buitenluik.  In verband met de beveiliging van de Hooverdam.

Toen op zoek naar een nachtplaats, we hadden gelezen dat je overal op P-s mocht staan. Prima  plek uitgezocht met uitkijk over het meer  Lake Mead. De politie kwam langs zeiden niets en wij dachten dat we een  goede controlle hadden. Lekker aan de borrel , gegeten en na  het eten kwam de politie weer langs maar nu met de heugelijke boodschap dat we moesten vertrekken. In het harstikke donker moesten we op zoek naar een campground die we gelukkig na een kwartier vonden. Plekkie gezocht in het donker, het campgeld tevoldoen  in een  enveloppe voorzien van naam, datum  en autonummer, hupsekee in een geldbus geworpen.

5 mei Jarig.

De camper was versierd en natuurlijk werd er uit volle borst gezongen. We keken op van de mooie plaats op de camping. Stonden tussen de Oleanders. Omdat het vandaag  nog warmer zou worden besloten we om een ander schaduwrijk plekje te zoeken en nog een nachtje te blijven. Natuurlijk koffie met gebak. Van Maaike en Dick kregen we een mooi fotoboek van onze reis in de Pyreneen in 2008 die we samen hadden gemaakt.  

De State Park waar we op staan voor 10 dollar zijn erg leuk, ze liggen mooi, en voor de tenten hebben ze speciale verhoogde plaatsen gemaakt.

Vooor de rest gelezen, geborreld met elkaar gegeten en de rit voor morgen doorgenomen.

Lekker rustig dagje.

6 mei  Valley of Fire State Park.

Eerst langs de dump voor al het afval wat we weer geproduceerd hebben.

We volgen de weg langs Lake Mead, deze is 180 km lang. 100 jaar geleden lagen hier mormonen nederzettingen.

North Shore Scenic Drive volgen we . In het begin gaat het door brede dalen en weinig begroeiing, wel zien we af en toe Lake Mead.  Hoe verder we het dal in gaan hoe mooier het gaat worden. Prachtige rode , witte en grijze rotsen  gaan stijl omhoog langs de weg. Er wordt veel gestopt om te filmen en voor de foto’s.  Tijd voor koffie en Jan gaat even een stuk trail lopen.

Overal kom je borden flasfloods tegen  die waarschuwen voor de overstromingen die  meestal in de winter voorkomen. Daar hebben wij geen last van want de zon staat hoog aan de hemel en opnieuw een warme dag.

En voor we het weten staan we bij de ingang van de Valley of Fire State Park. We hadden in het begin een pas gekocht voor alle parken van 80 dollar maar dit is het enige park waar het niet telt. Dus 10 dollar in een envelop je gegevens erop en in de daarvoor bestemde bus. Je weet niet wat je ziet een groot kleurrijk schouwspel van rondgeslepen rode rotsblokken van 50- 60 meter hoog waarin de wind en regen gaten hebben gemaakt die op oogkassen lijken in doodskoppen.  Dan weer zie je beer, leeuw, vogel in  de rots. 150 miljoen jaar geleden zijn deze oude zandstenen op verschillende wijzen geerodeerd .

We hebben wat trails gelopen o.a. de Rainbow Vista een mooi panorama met verschillenden kleuren. Petroglyp canyon trail met  Indiaanse rotstekeningen. Onze ogen kunnen het bijna niet verwerken zoveel indrukken doen we op. De Seven Sisters  grote rode rots pilaren. Een leuke picknick plaats en voor de kinderen een speelplaats.

En midden tussen al die mooie rotsen was daar een camping. De mooiste vonden we tot nu toe. We voelden ons bofkonten dat we daar stonden. Iedere plaats had ook hier zijn eigen BBQ en een overdekte picknick plaats. En een WARME douche. Gelukkig koelde het  s’avonds af. Opnieuw een dag met een Gouden rand. De camping heet  Atlati Rock en kostte 10 dollar.

7 mei  Zion Nationaal Park.

Vanmorgen om 5.15 uur uit bed om de zonsopkomst te zien. Wie heeft het over vakantie? Maaike stond ook al met haar foto toestel in haar hand.

Door een troosteloos woestijndal met de grijze  Muddy Mountains komen we op de autoweg  I-15 een onvruchtbare streek.Deze  N.W hoek van de Grand-Canyonstaat was lange tijd van de buitenwereld afgesneden.  Het wordt ook wel de Arizonastrip genoemd. Het is een kaal landschap . Met veel dynamiet en heel veel geld is er een bergwand los gemaakt voor de highway.

We stoppen in St. George om de mormonen tempel  LDS ( The church of Jesus Christ of Latter-day Saints  te bezoeken.Deze witte tempel staat  tegen de rode rotsen. Helaas mochten we de tempel niet in. Een keer in de 10 jaar wordt de kerk wit geschilderd, dat was afge