The Black Canyon of the Gunnison
Door de Familie Noort - 08-06-2010 02:216 juni
Vanochtend vroeg
vertrokken vanuit Durango. We zijn over de bergen gereden (San Juan
Mountains) naar onze volgende bestemming. Wat een geweldige
omgeving (volgens onze reisgids één van de mooiste landschappen van
Amerika), het lijken de bergen van Frankrijk/Italie maar dan
groter, breder en je ziet geen enkel huisje maar prachtige
watervallen, sneeuw en rotspartijen. Het is hier zo groot en het is
puur natuur natuur natuur. Niet te omschrijven.
Onderweg het stadje Silverton bezocht (best bewaard gebleven
19de eeuwse mijnplaatsjes in het zuidwesten)en toen
doorgereden naar Ouray (karakteristiek mijnstadje als die van
Silverton maar dan volgens ons vele male mooier). Erg leuk en
gezellig om doorheen te lopen en je een beetje te “wanen” in die
tijd. In een prachtig restaurant/hotel een heerlijk hapje gegeten
en toen onderweg gegaan naar the Black Canyon of the Gunnison.
Aangekomen in the Black Canyon of the Gunnison; Prachtig zo’n mooie
natuur en zo groots weer.
We blijven vanacht op
de natuurcamping staan in dit park. We kunnen een plekje uitzoeken
en wij vinden een prachtig plekje met uitzicht over de bergen en
erg beschut t.o.v. andere.
Rob heeft een mooie wandeling gemaakt van ongeveer twee uur en ik
bleef bij de kinderen. De kinderen waren heerlijk aan het spelen ik
had mij met een drankje en de kaart en een boek van de omgeving
genesteld in het zonnetje en nu ik daar een kwartiertje zat werd ik
aangesproken door een meneer die totaal uit zijn plaat ging. Ik
moest nu weg, ik was een stupid girl etc. etc. Totaal verrast vraag
ik hem wat er aan de hand is. Ik had zijn plek en ik moest nu weg!
Er stond nergens gereserveerd (want dat hadden wij begrepen bij de
tourist information als dat erop stond kun je daar niet staan) dus
wat is het probleem. Ik nader kijken op het kaartje en daar stond
dus dat hij voor twee nachten had betaald. Wij hadden dus niet goed
genoeg gekeken. Oke wij moeten dus hier weg maar ik was alleen met
de kinderen en Rob was twee uur aan het wandelen dus hoe doen wij
dat. Hij was niet voor rede vatbaar (ik heb hier dus voor het eerst
een ongelooflijke klootzak ontmoet sorry voor dit taalgebruik maar
dat was hij en zijn vrouw en raad eens van welk land….NEDERLAND)
hij reed kwaad weg en volgens hem zat ik in de problemen. Na een
half uur kwam de parkbeveiliger. Uiteraard aangegeven wij moeten
weg maar (nu het verhaal uitgelegd)hij wilde helpen dus; Ik met de
kinderen onder mijn arm (Bram huilen hij wilde niet weg, Sam vond
het allemaal wel spannend…) een nieuw plekje uitzoeken, zonnescherm
moest ingeklapt worden (tja dat was Rob zijn taak) ik had geen idee
hoe? Dus ik een zelfde soort camper opgezocht op deze “camping” die
duitser wilde mij graag helpen, toen naar nieuwe plek rijden maar
dat was heel smal, meneer van zo’n grote bus tegenover onze nieuwe
plek, wilde wel helpen en die heeft hem keurig ingeparkeerd. Kortom
dit geintje heeft mij anderhalf uur geduurd en toen ik net weer zat
kwam Rob heerlijk aanlopen van een prachtig wandeltocht. Ik was
echt effe over mijn toeren en Rob heeft die akelige mensen nog even
toegesproken. Heerlijk die vent van mij. Pff dit moest ik echt effe
kwijt (stukje therapie ha,ha). De wandeltocht was prachtig volgens
Rob, puur natuur met vreselijk veel dieren onderweg (o.a. een hert,
eekhoorns, konijnen, roofvogels, kleine knaagdieren, etc.). Helaas
geen beer gezien al lopen er wel enkele rond!