Zand erover !

Met gemengde gevoelens (ik dan) verlaten we de KOA kamping. M’n blunder zit me nog steeds dwars en m’n dankbaarheid gaat naar Josee: “Mannen denken in zo’n geval “what to do” en vrouwen “just do”.Vul een emmer met zand, vertel je buurman dat er een ongelukje is gebeurd en vervolgens krijg je een big smile van hem. Letterlijk en figuurlijk dus zand erover.” Dat kan volgens mij alleen hier.

Zelf durfde ik niet meer in de buurt van die plek te komen.

 

Onze eerste stop was in Revelstoke. Een heel leuk plaatsje met winkeltjes en coffeeshops. Bij een outdoor shop gingen we naar binnen voor advies over berenland. De verkoopster ging voor de bear spray; een wat kleiner brandblusapparaat met anti beer pepper spray. Het leek ons niets om zo’n ding mee te zeulen en wat nog erger was: de beer moest op minder dan 5 meter afstand zijn. Daar wil je niet eens over nadenken.

 

Er was een dame uit Alaska met een duidelijk oordeel: veel praten, dat helpt het beste. Op zich zou ik dan voldoende beschermd zijn, maar een echte berenbel heeft ook wel een toegevoegde waarde als herinnering.

 

Na deze wellicht levensreddende investering op naar de volgende stop: The Modern, bakeshop & cafe. Heerlijke koffie (tot op heden nergens Amerikaanse koffie gekregen) met brownies. Onvoorstelbaar: voor het eerst in ons leven moesten we om een doggybag vragen. O zo lekker, maar machtig!

 

Het railway museum gaf een interessante blik op de bouw van de Canadian Pacific Railway. Onvoorstelbaar wat zo rond 1850 is gepresteerd op gebied van engineering en keihard werken. Dat gold trouwens ook voor de Trans Canada Highway, Highway #1. Logisch dat alle activiteiten langs de weg en de rails werden geconcentreerd. Het geluid van auto’s en treinen is dan ook altijd aanwezig. Bij Banff nemen we trouwens afscheid want de treinen gaan dan naar Galgary en wij naar Jasper.

 

Het was tijd voor natuur: de prachtige weg door Mt. Revelstoke en Glacier Park. We zijn drie keer gestopt voor een korte trail door de bossen, prachtige skunk cabbage (voorjaars lekkernij van de beren), torenhoge red cedars en onze wild score van de dag: de Columbian ground squirrel; dit is een soort eekhoorn.



 

Rondom zien we besneeuwde bergen, waarvan de toppen niet altijd zichtbaar zijn door de laaghangende wolken. We passeren veel kolkende beken en watervallen, die hun oorsprong vinden in de smeltende sneeuw op de bergtoppen.

Via de beroemde Rogers pas komen we aan de andere kant van de bergen en rijden het laatste stuk naar de stop in Golden. Hier vinden we een mooie plek op Whispering Spruce Campground met heel veel squirrels.

We lopen naar de Chinees voor ons diner. We eten samen met nog zo’n 40 chinezen. Weer eens wat anders dan de “hoofddoekjes” in Hells Gate en de Japanners in Craigellachie.