Osoyoos - Revelstoke - Banff

Hallo allemaal,

De vorige keer waren we geëindigd op 29 juni. De twee daarop volgende dagen waren reisdagen zonder al te veel bezienswaardigheden onderweg. We reden eerst door een mooi groen berglandschap, maar na verloop van tijd werden de bossen behoorlijk bruin. Ik had daar al wat over gelezen in de Nederlandse kranten. Later lazen we dat het komt door een kevertje de “Mountain Pine Beetle”. Ook verderop in Canada zag je veel naaldbomen in een slechte conditie.

In Osoyoos lag ons hotel op een landengte tussen twee meren. Vanuit onze kamer hadden we een mooi uitzicht over het water.

Het eigenlijke doel in Osoyoos was een woestijngebied. De woestijn bleek maar een klein afgeschermd gebiedje te zijn. Wandelen mocht alleen tijdens openingstijden. Het park was inmiddels al gesloten. De volgende dag was het Canada Day, een nationale feestdag, en is het park sowieso gesloten. Daardoor werd Osoyoos eigenlijk een beetje een overbodige tussenstop. Van Canada Day merkten we de hele volgende dag door overigens weinig.
 

De volgende dag reden we naar Revelstoke. We reden stevig door. Het was zwaar bewolkt weer, met af en toe een spatje regen.
 

In Kelowna namen we bij de Subway een lekker broodje met slappe koffie. De koffie is hier standaard bijna altijd slap. De omgeving begon richting Revelstoke wat mooier te worden. Het was steeds groen met hier en daar wat water. Net Zweden.

Om 15.00 uur kwamen we bij het hotel aan. We checkten snel in en gingen meteen weer op weg, want we hadden maar één overnachting, dus daaromheen maar weinig gelegenheid om nog wat van de omgeving te zien. We deden de 1,2 km lange Skunk Cabbage Trail. Een mooi natuurpad. De Skunk Cabbage zijn hele grote bijzondere aronskelken.



Het gebiedje lag vlak aan de rumoerige weg maar zat vol vogels die elk hun eigen lied zongen.
 

Daarna gingen we weer terug naar Revelstoke en bezochten het Mount Revelstoke National Park. Het was een lange doodlopende weg die ons langs mooie vergezichten voerde. Ondanks de sterke bewolking en de lichte regen was het een mooi gezicht. Er lag daar nog veel sneeuw.

2 Juli begon natuurlijk fantastisch, met Nederland – Brazilië om 7.00 uur 's morgens. In de rust gaf ik geen cent voor de kansen van Nederland. “Out of nothing”, volgens de Canadese verslaggever, scoorde Nederland 1 – 1. Daarna begon de echte wedstrijd pas. Het was onvoorstelbaar, en dat was het ook nog gedurende de dag: Nederland had gewonnen van Brazilië. “We” staan in de halve finale. Geweldig!!!! Finale Nederland - Duitsland ???

Het was weliswaar een lange reisdag, maar onderweg gingen we door diverse mooie nationale parken met een overweldigend berglandschap richting Banff. In het Glacier National Park liepen we de korte 400 meter lange Hemlock Groove Trail, een klein stukje regenwoud. 



Iets verder liepen we de Rockgarden Trail. Vervolgens bood de Look Brook Trail informatie over de vroege aanleg van het spoor dwars door de bergen. Via de Rogers Pass reden we vervolgens het park uit.



Het was al die tijd tamelijk bewolkt en wat regenachtig. Soms heel mooi, maar soms zag je daardoor te weinig. Zo schoot de dag wel op, maar wij nog te weinig. Daarom reden we eerst maar eens een stukje door naar het Yoho National Park. Daar pakten we de Natural Bridge, een prachtig geërodeerde rotspartij in de rivier, waardoor een mooie waterpassage was ontstaan. Vroeger was dat gewoon een waterval over de rotsen heen. De zijweg die we waren ingeslagen voerde verder naar Emerald Lake, prachtig gelegen te midden van besneeuwde bergen.



Voort ging de rit weer, opnieuw een zijweg in naar Takakkaw Falls, de op een na hoogste waterval van Canada, met een vrije val van 254 meter.



De lucht klaarde behoorlijk op en we kregen nog machtig mooie fotoshoots.



Nu was het toch echt tijd om door te rijden. In het Banff National Park werden we bevangen door de overweldigende bergpanorama's. De mooiste bergen zie je echter vaak op plekken waar je niet mag of niet kunt stoppen. 
Alberta-tijd 20.20 uur kwamen we in Banff aan.

Vandaag hadden we de hele dag voor het zuidelijk deel van Banff National Park. Het noordelijk deel doen we morgen als we op weg zijn naar Jasper. Het eerste doel was Lake Minnewanka. Daar liepen we een korte trail naar een canyon. Dat was een aardige wandeling en de canyon was mooi. De wandeling rond Johnson Lake viel niet erg mee. Heel ook heel veel dode bomen en weinig flora en fauna. Het weer was ook eerst heel somber. Dat hielp natuurlijk niet mee in de beleving. Wel was nog heel leuk dat we onderweg naar Johnson Lake een bighorn sheep zagen.

We reden naar Johnston Canyon. Je kon een trail doen naar de lower and upper falls. Dat was een spectaculair mooie wandeling van zo'n 5-6 km in totaal. We zagen prachtige watervallen en een rivier, diep uitgesneden in de rotsen.

Het weer was inmiddels helderder geworden. Het was al 16.30 uur en het had geen zin nog veel te willen zien. We besloten via een omweg terug te gaan naar het hotel. Onderweg kon ik het niet laten om op een niet al te veilige plek langs de snelweg te stoppen om nog een paar niet te missen foto's te maken.




Zo dat was het weer voor een aantal dagen. Als jullie willen reageren, dan kan dat op tonplusria@quicknet.nl  Enkelen hebben ons al weten te bereiken.

Hartelijke groetjes van

Ria en Ton