UPDATE!! Zion National Park
Door Bob, Janetta, Guus en Karlijn - 19-07-2010 17:59 We zijn de tweede dag in Zion 's ochtends met de shuttle bus het park in gegaan. Bij 1 van de haltes zijn we uitgestapt om naar de Emerald pools te lopen. Het was nog vroeg maar al erg heet in de zon. De kinderen liepen dan ook een beetje te klagen totdat zij bij de pools aankwamen. Het bleken grote overhangende rotsen te zijn, waar van boven watervalletjes naar beneden kwamen, waar je onderdoor kon lopen en dat vonden ze wel leuk. Ze gingen er allebei onder staan tot ze tot op hun onderbroek nat waren.
We zagen daar ook weer een soort kolibri. Hele kleine vogeltjes die al vliegend nectar uit bloemen aten, wel lastig te fotograveren. Toen we weer terugliepen naar de bus, zag je mensen naar Guus en Karlijn kijken en zich afvragen waarom ze zo nat waren. Bij de bus waren ze al weer aardig opgedroogd. Toen zijn we doorgegaan naar het einde van het dal om langs de rivier de kloof in te lopen. Je kan daar zelfs in de rivier een wandeling maken, maar dan moet je wel speciale schoenen hebben. Het was inmiddels later als we gedacht hadden en dom genoeg hadden we geen brood meegenomen en daardoor ging bij iedereen een beetje het licht uit. Toen zijn we maar terug gelopen naar de bus en zijn maar gaan snacken bij het Zion Lodge. Daarna zijn we nog naar de Wheeping rock geweest, dit is ook weer een grote overhangende rots met "hangende tuinen". Dit wordt zo genoemd omdat er continue water drupt en er planten ondersteboven aan de rots groeien.
De rest van de middag hebben we weer aan de rivier doorgebracht. Guus had daar contact met een Amerikaans jongetje en probeerde ook wat met hem te kletsen, leuk om te zien.
Gisteren was Karlijn jarig. Ik had uit Nl slingers mee genomen en de camper versierd. 's Morgens Karlijn wakker gezongen. Guus gaf haar een boek, heeft ze halverwege de vakantie nog een nieuw boek. Van ons heeft ze oorbelletjes gekregen (was lekker klein om mee te nemen). We vertrokken op tijd naar Bryce Canyon. Het was niet ver rijden, maar eerst moesten we nog door de tunnel, al hoefden we dit keer niet lang te wachten. Als we terug zijn op de hoofdweg valt het op hoe groen het hier is, maar na zo kleine 80 km slaan we af om Bryce in te rijden en hier veranderd ineens het landschap weer helemaal en zien we allemaal rode rotsen, maar weer heel anders als in Monument Valley. Hier zie je allemaal torentjes. Al snel zijn we bij de camping aan het begin van Bryce. Het is nog maar 12 uur en dus gaan we eerst even eten. Het is hier gelukkig een beetje koeler als in Zion. Het ligt ook vrij hoog. Je hebt het niet in de gaten omdat het allemaal redelijk vlak is, maar we zitten op 2300 m.
Er is ook een zwembad hier en daar willen de kinderen natuurlijk graag naar toe. Ik ga maar eens huiselijk de was doen. Hier heb je tenminste grote wasruimten met minstens 10 wasmachines en nog eens 10 drogers, dus kan ik gewoon 2 wassen tegelijk doen. Als ik naar buiten loop, zie ik ineens een gezin uit de Bilt lopen. De kinderen zitten bij Karlijn op de BSO. Toch wel stom toevallig dat je elkaar hier tegenkomt. Zij gaan ook zwemmen en dus komen de kinderen elkaar daar tegen. Guus komt een beetje brak uit het zwembad, omdat hij tussen de middag te weinig gegeten heeft. Hij ligt ruim een uur te slapen. Wij wilden al gaan eten in het restaurant om Karlijn haar verjaardag te vieren en het andere gezin was dat ook van plan en dus zijn we met zijn achten gaan eten. Het was erg gezellig.
Vanochtend is Guus nog steeds niet helemaal lekker, al heef hij inmiddels aardige praatjes gekregen, dus het zal wel loslopen. Straks gaan we maar eens naar Bryce Canyon kijken. Vandaag komt hier ook nog een collega van mij op de camping, dus het is wel een plek voor ontmoetingen. We zien ook regelmatig dezelfde mensen die we op andere campings zagen, blijkbaar volgen heel veel mensen dezelfde route.