Door Nico & Mireille -
27-07-2010 02:54Gisteravond toen we net terug waren
uit Jasper is het gaan regenen, maar vooralsnog blijven de
weersvoorspellingen goed. We hebben een spelletje Scrabble gespeeld
en zijn daarna gaan slapen. En jawel hoor, vanmorgen was het lekker
droog met nog een waterig zonnetje, maar dat kan alleen maar beter
worden! Na het ontbijt, hebben we eerst de tanks geleegd en gevuld.
Dit was nog niet echt nodig, maar zeker tot maandag staan we op
campings waar er geen voorzieningen zullen zijn om te legen of te
vullen. We gaan over de 230 km. lange Icefields Parkway zo’n 4
volle dagen doen, als het goed is komen we maandag bij het eindpunt
van de Icefields Parkway in Lake Louise aan. Vandaag zijn we eerst
richting Mount Edith Cavell gereden. Wederom een gelukje voor ons.
In een vorig berichtje schreven we al dat het vorige week in Jasper
en omgeving nog heel erg gesneeuwd had. Hierdoor hebben ze
verschillende wegen afgesloten waaronder de weg richting Mount
Edith Cavell. Sinds afgelopen dinsdag hebben ze de weg weer
opengesteld, dus konden we vandaag naar dit mooie stukje toe
rijden. De weg, zo´n 12 km. lang, is alleen geschikt voor
auto’s en/of campers kleiner dan 7 meter lang, anders kun je er
niet komen i.v.m. de vele haarspeldbochten. Maar goed onze camper
is gelukkig maar 6 meter lang, dus wij konden naar boven rijden. We
waren gelukkig op mooi op tijd. In de boeken staat dat je er voor
10 uur ´s morgens of na 3 uur ´s middags moet zijn, aangezien het
anders erg druk kan worden. Er zijn 2 wandelingen die starten vanaf
boven op de berg. Er kon er maar 1tje gemaakt worden. De andere,
richting de meadows, is nog gesloten i.v.m. de weersomstandigheden
van de laatste tijd. Dit hebben ze gedaan omdat de omgeving boven
op de berg erg fragiel is. Dit konden we ook al zien tijdens de
wandeling die wel gemaakt mocht worden. Deze ging richting de
gletsjer van Mount Edith Cavell en werd naar mate het eindpunt
vorderde mooier en mooier. Vlak voor de gletsjer ligt een meertje
waarin de ijsschotsen die afbreken nog vrolijk ronddobberden. Het
water was echt ijsblauw en natuurlijk ijskoud. De weg terug was een
ander verhaal. We moesten toen over een berg met morene klauteren.
Op zich, naar boven is niet zo´n punt, maar naar beneden was weer
een hele belevenis. Adrenaline genoeg voor vandaag zullen we maar
zeggen! De weg naar beneden was het maar goed dat er iemand mee kon
kijken door de bochten. Het was nu een stuk drukker dan vanmorgen,
dus oppassen geblazen. Eenmaal beneden zijn we richting de Valley
of Five Lakes trail gereden. Het is weer echt zomer geworden, de
temperatuur is zeer goed, en de zon schijnt volop. We hadden al
gelezen dat dit een wandeling was die zeer de moeite waard was, en
ook locals waren er erg positief over. De wandeling was zo´n 5 km.
lang en gaat zoals de naam al doet vermoeden langs 5 meren. Het ene
meer nog mooier, groenblauwer, dan het andere, maar allemaal op hun
eigen manier. We hebben er echt weer van genoten om hier te mogen
zijn. Zo halverwege hebben we lekker bij een van de meren onze
lunch opgegeten en zijn toen weer richting het beginpunt gelopen.
Hierna hebben we onze weg over de Icefields Parkway vervolgd. We
zijn verschillende keren gestopt om van de mooie uitzichten te
genieten, zo ook bij de Athabasca Falls. Daar hebben we nog even
een korte rondwandeling gemaakt, en zijn daarna richting onze
camping voor vannacht gereden. En…., hoe toepasselijk we slapen
vannacht bij Honeymoon Lake. Tja, hoeveel romantischer kun je het
krijgen als pas getrouwd stel. We hebben weer een mooie plek
vlakbij het mooie groene meer gevonden. ’s Avonds na het eten,
hebben we nog een korte wandeling gemaakt richting Buck Lake, en
hebben we heerlijk genoten van de ondergaande zon en de mooie avond
bij Honeymoon Lake. Het zal wel even duren voordat we voor het
thuisfront ons blog weer kunnen bijwerken want we hebben nu dus,
zoals eerder gezegd, campings zonder voorzieningen. Wellicht als we
morgen of zondag bij het Columbia Icefield aankomen wel een
mogelijkheid om even iets te plaatsen. Anders zullen jullie even
moeten wachten, maar dan hebben jullie gelijk een heleboel te
lezen. Morgen gaan we (jammer genoeg) weer een klein eindje verder
richting het zuiden, we zijn van plan om te rijden tot Wilcox
Creek. Dat ligt op ongeveer 105 km. vanaf Jasper.