Yosemite-Paso Robles

Door de van der Schueren - 29-07-2010 08:34

Vrijdag 23 juli Yosemite (Merced River)

Het was een echte uitslaapochtend. De klimmers waren al wat eerder wakker maar de meiden werden pas rond half 10 wakker. Beide groepen waren echter niet in beweging te krijgen....tot we met het idee kwamen te gaan raften op de Merced River. Na een mooie maar bumpy rit kwamen we bij het startpunt aan. We hadden onze 'eigen' boot en stuurman: Jason. Met in totaal 9 boten vertrokken we (en kwamen we ook weer aan) voor een tocht van ongeveer 3 uur. En al waren de stroomversnelling volgens Tom niet echt spectaculair (maar eentje van categorie 4, tja het is inderdaad balen), toch had iedereen een goede tijd. Het raften werd nl. afgewisseld met zwemmen, hier en daar van hoge rotsen afspringen, proberen op de rand van de boot de blijven staan terwijl we snelle rondjes draaiden, halverwege een snackpauze, en de leuke verhalen van Jason. Rond 7 uur waren we weer terug op de camping voor een snelle bbq en een paar potjes Grote Dalmuti.

Zaterdag 24 juli Yosemite - Mariposa

Vroeg in de ochtend vertrekken we voor de laatste keer naar Yosmite. Eerst moet er nog ontbijt door M+J worden ingeslagen in de Yosemite Store voor we ook echt aan eten toekomen. De kids hebben ondertussen een Amerikaan uitgelegd hoe hij van de tafel een bed kan maken. Dat was hem vannacht niet gelukt. Wanneer we goed tellen hebben er 8 mensen (inclusief oma) in de camper (even groot als die van ons) geslapen. Zelfs met een bed van de tafel snappen we niet hoe dat kan. Tom, Michiel en ik gaan de maquette van de valley bekijken. Nu pas is duidelijk hoe groot hun prestatie is geweest. De Half Dome steekt overal boven uit. Er si ook een buslading Nederlanders neergestreken in het Visitor Center. Ze verwarren de gele (wandel) routes met de busroute en plannen op deze manier een uitstapje naar de Half Dome. Als we voorzichtig opmerken dat dit toch echt wandelroutes zijn, volgt de vraag hoe je dan met de bus bij de Half Dome kunt komen. Niet dus...

We maken nog een kleine wandeling naar de voet van de Yosemite Falls. Inmiddels lijkt Yosemite dichtgeslibt en we snappen nu waarom er voor de Half Dome in het weekend permits nodig zijn (en dat die voor de zomerweekenden niet meer te krijgen zijn). Na een overheerlijke smothie vertrekken we naar Mariposa, ruim anderhalf uur rijden.

Mariposa was/is bedoeld als rustplaats. Er is een zwembad en lekkere fudge en een grote winkel op een mijl of 7. We parkeren de kinderen in het water en gaan groot inkopen doen want de (koel-)kasten zijn nagenoeg leeg.

Zondag 25 juli Mariposa

We zitten op een vertrouwde KOA-camping, maar één van de twee op deze reis. We zijn alleen in het zwembad of achter de camper te vinden. De wasmachine doet ook goede zaken met ons. En elke avond wordt weer afgesloten met een aantal potjes Dalmuti.

Maandag 26 juli Mariposa

We zoude hier aan kunnen wennen .... zon, hoge temperaturen, zwembad, dalmuti, fudge, ijsje etc.etc.

Dinsdag 27 juli Mariposa - San Luis Reservoir State Park

We vertrekken niet al te vroeg deze ochtend. Een weinig opwindende rit naar San Luis ligt voor ons. We besluiten onderweg in een Walmart weer groot inkopen te doen maar helaas is deze
Walmart een minimartje, dus moeten we op zoek naar een andere grote winkel op het inmens grote terrein (lijkt wel of heel Woerden er in zou passen). Daarna nog even volhouden we we zijn in San Luis Reservoir State Park, maar waar is de camping? Het statepark blijkt te bestaan uit 2 stuwmeren die zorgen voor de watervooriziening van San Francisco en Los Angeles en alles wat er tussen ligt. Boven op de dam, die niet opvalt want even geel als de bergen er om heen, staat een Visitor Center. Daar blijkt dat we al voorbij de camping zijn gereden. Michiel is inmiddels getriggered door het waterproject en is bijna niet weg te krijgen uit het center. Met de belofte dat hij een aantaL folders mee mag nemen, neemt hij weer plaats achter het stuur. Met behulp van een kaartje vinden we dus de camping, nou ja camping... In de middle of nowhere (dit keer letterlijk op te vatten) zijn een aantal plaaten geasfalteerd, is er een picknick tafel bij gezet en zowaar water- en elektriciteitsaansluiting aangebracht. Er is bijna niemand en er staat een straffe wind. We voelen ons best wel alleen. De camping host (vrijwilliger) weet ons te vertellen dat een eindje terug een strandje is waar je in één van de 2 meren kunt zemmen. Dan daar maarf even kijken en tot onze verbazing is er een heel terrein aangelegd met overdekte picknicktafels en de onvermijdelijke bbq. Ook hier zijn we de enige bezoekers maar dat mag de pret van het privéstrand niet drukken. Wanneer de zon ondergaat wordt het koud en gaan we terug naar onze 'camping'. Na het eten komt er niet van Dalmuti want de mannen moeten vuurtje stoken en dat gaat natuurlijk fantastisch met de harde wind. Vlak voor het slapen gaan komt een gewapende ranger onze papieren controleren. Fijn dat er gecontroleerd wordt, slaapt een stuk beter. Maar we hebben inmiddels wel besloten hiet maar één nacht te blijven in plaats van de geplande 2.

Woensdag 28 juli San Luis - Paso Robles

Als we wakker worden blijkt de wind te zijn gaan liggen en krigjt de camping een toch wat vriendelijkere uitstraling. Niettemin houden we ons aan het plan en na het ontbijt vertrekken we richting... tja waar we een camping kunnen vinden niet al te ver van San Simeon waar we dag erna een camping hebben gereserveerd. De route is prachtig, we rijden tussen 2 ranges van bergen/heuvels door. Soms is het heel droog, dan weer worden er wijndruiven verbouwd. Volgens ons is goed aan de huizen af te lezen hoe welvarend de streek is. Al zien we na een tijdje eigenlijk geen huizen meer en komen we ook bijna geen verkeer meer tegen. Na de lunch tussen de wijnranken komen we op de snelweg terecht naar Paso Robles. Daar gaan we weer van de snelweg af om een camping te vinden, althans dat is het plan. Maar nog voor Paso Robles ziet Michiel ineens een RVcampground. Langs de snelweg maar toch maar proberen...blijkt een campground te zijn met vele vaste plaatsen (van mensen die in de buurt werken en er dus niet zijn overdag) maar ook voor trekkers als wij. We hebben het zwembad en het sanitair helemaal voor ons alleen. Heerlijk! Nu lig ik op bed dit verslag te tikken, want we blijken ook nog eens internet te hebben. Jammer dat we morgen naar de kust gaan, waar het trouwens rond de 15 graden is. Dat wordt dik inpakken voor ons!

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan