Een drukke maar prachtige zaterdag.
Door Canadareis - 11-07-2010 16:14 Hallo,In Nederland is het erg warm heb ik gehoord. Maar dat is het hier ook, met temperaturen tegen de 30 graden. De gevoelstemp. ligt nog zo'n 5 graden hoger. Normaal voor hier in de zomer.
Je verbrand snel, dus insmeren. Dat is even wennen, dat doe ik zelf eigenlijk nooit.
En Krijn moet erg uitkijken, want die verbrand toch al snel.
Zaterdag:
Ik was om 5 uur wakker en Krijn rond 6 uur. Komt nog steeds van het tijdverschil.
Om 7 uur zijn we eruit gegaan en aangekleed en daarna gaan eten.
Om 8.40 is er elke morgen de gelegenheid om met elkaar liederen te zingen en om 9.00 opent ds. Harinck dan de dag. Daarna vertellen Jacco en Elsa de belangrijke mededelingen van deze dag.
Om 10.00 hebben we een rondrit met gids door Ancaster gehad. We worden hier vervoerd in van die gele schoolbussen. Erg leuk en bijzonder, alleen niet zo comfortabel.
Onderweg waren we nog even gestopt bij een waterval. Prachtig was dat. Het landschap is hier sowieso erg mooi. Ancaster is de directe omgeving waar we nu verblijven. De gids had een erg Hollandse naam: Herman den Hollander. Hij sprak redelijk goed Nederlands , met een leuk accent.
Aansluitend gingen we naar de school waar de hele reis om begonnen is. De Rehoboth Christian School. Daar hadden ze een echte Pig Roast georganiseerd. Er was in de nacht ervoor om 2 uur 3 varkens aan het spit geregen. En de hele nacht om en om gedraaid. Net wat voor mij natuurlijk. Ik heb er met mijn neus boven op gestaan. Het was echt een belevenis. Het schijnt een echte Canadese gewoonte te zijn. Dat zie ik in Nederland nog niet gebeuren.
De school lag prachtig op een heuvel en om je heen een prachtig uitzicht. Het weer was heel erg mooi.
Ze hadden grote bakken (metseltroggen) met water en ijs gevuld en daar dreven allemaal flesjes en blikjes drinken in.
Na dit festijn gingen we richting London naar Fanshawe Pioneer Village. Een soort museumdorp. Helaas kwamen we daar te laat en hebben wel de huisjes gezien, maar niet veel in oude kleren gestoken mensen. Toch wel leuk om even te zien.
Toen moesten we snel naar London vanwege het concert.
Krijn en ik hadden ons hier niet voor opgegeven, maar omdat bijna iedereen ging was er eigenlijk geen vervoer naar de campus. Dus mochten we gratis blijven.
Voor het concert begon hebben we nog over een soort markt gelopen met kraampjes met dingen uit allerlei landen. Op zich wel leuk maar vreselijk druk en veel lawaai. Veel mensen liepen met hun hond, dat is iets wat ik niet begrijp. Het was vreselijk warm, die beesten liepen bijna allemaal met hun tong uit hun bek te hijgen. Beetje sneu.
Je ziet heel veel mensen met hun stoeltje onder de arm lopen en als ze willen zitten zoeken ze een plekje uit op het gras en gaan daar lekker zitten. Ziet er gezellig uit.
Om 19.00 zijn we de concertzaal binnengegaan en hebben een plekje uitgezocht.
Naast Krijn zat een echtpaar die uit Nederland kwamen. Ze waren al zo'n 50 jaar in Canada.
De mensen genoten van het concert en we zongen eerst het Wilhelmus en O, Canada met alle mensen. Indrukwekkend! Daar kreeg je gewoon kippevel van. Er waren verschillende koren en muzikanten.
Ook de kinderen van de Rehoboth School zongen. Opent Uwe mond, in het Nederlands. Het was echt ontroerend. Er werd na ieder lied luid geapplaudiseerd. Zijn wij ook niet zo gewend.
Het was in een woord geweldig.
Om 22.30 was het afgelopen en toen moesten we nog 2 uur in de bus zitten. Ik slaap niet gauw in een rijdend voertuig, maar nu kon ik niet anders, ik zakte gewoon weg. Nou ja, gaat de tijd ook sneller.
Om 1.00 lagen we op bed en vielen als een blok in slaap.
Heel veel groetjes,
Krijn en Arianne