Dag 14

Vanochtend ging de wekker wat later dan normaal. Zo stonden we pas om kwart voor 7 naast ons bed. Nadat de was opgeruimd was, de koffers en tassen weer gevuld hebben we nog even snel gegeten. Toen weer op weg. Het was zonnig toen we in Arches NP aankwamen. Eergisteren hadden we een stuk gehad dus gingen we verder waar we gebleven waren. We zijn naar het uitkijk punt van delicate arch gegaan en hebben de arch dus van een afstand bekeken. Daarna weer naar het volgende punt. Gelukkig zijn veel arches binnen een korte afstand van de weg, zodat we binnen twee uur toch nog een aantal arches hebben kunnen bekijken. We moeten vandaag nog naar Mesa Verde en willen daar het park ook nog in. Doordat we vroeg waren was het nog redelijk rustig en konden we makkelijk foto’s maken bij de Arches. Het was zo rustig dat er op een gegeven moment een ree langs kwam met een jong. Nadat we besloten hadden dat we genoeg gezien hadden zijn we weer naar Moab gereden. Daar hebben we getankt en nog even boodschappen gedaan. We hebben voor het tanken, dus eigenlijk vanaf ons motel en weer terug bij het motel, dat stond namelijk tegenover de supermarkt 54 mijl gereden, dus zo’n 80 km. Nu zijn we onderweg naar Mesa Verde. De lucht is helemaal dichtgetrokken en ik zag net een thermometer waarop 74 graden stond, dat is dus ongeveer 23 graden.

Vanaf Moab zijn we naar Cortez gereden. Onderweg zijn we nog naar een Anasazi museum gegaan. We gingen namelijk naar Cortez om het park Mese Verde te gaan. Dit is een park waar de Anasazi indianen verbleven in dorpen die ze in de grotten in de steile wand hadden gebouwd. Het museum was interessant en we kregen hierdoor een beetje een indruk van hun gebruiken en geschiedenis.

Om 2 uur kwamen we in ons hotel aan. De kamer moest nog even gezogen worden en toen konden we erin.  We zijn toen door gegaan naar Mesa Verde. Dit was nog wel een heel  eind rijden. Niet alleen naar het park maar ook in het park duurt het nog ruim een half uur voordat je bij het visitorcentrum bent. Daar hebben we kaartjes gekocht voor de tour naar Longhouse. Je mag hier de meeste dorpen / huizen niet zelf gaan bekijken maar het moet met een gids. Dit was wel leuk, zo weet je ook echt wat je ziet en hoor je wat achtergrond informatie, maar die vrouw was zoow on-ge-lo-ve-lijk lang-zaam. In plaats van 1,5 uur had ze de hele tour als ze wat sneller had gepraat ook in drie kwartier kunnen doen. Maar goed het was nu wel duidelijk voor iedereen en ze was super gepassioneerd over elke kleine detail.

Uiteindelijk waren we nog om zeven uur pas weer in Cortez. We hebben lekker salade, een gebraden kip en voor Petra een sandwich gekocht voor ons diner. En ik, Linda, heb eindelijk mijn cowboy hoed! Ik was lang opzoek maar nu kan ik eindelijk als cowgirl door het leven. We zitten nu lekker en volgegeten op ons hotel kamer. Lekker misschien weer een keertje wat langer slapen.