Arches en Bryce National Park, dag 11 t/m 14
Door Dennis en Irene - 20-08-2010 05:54 Dag 11, 12, 13 en 14, Moab/Arches National Park en Bryce CanyonWe hebben niet ontbeten op onze veranda, daarvoor was het 's ochtends al weer veel te warm. Rond 10u/half 11 zijn we vanuit Bluff vertrokken richting Moab, onze volgende tweedaagse stop. Onderweg was er niet veel te beleven, het was ook maar een kort ritje deze keer (nog geen 300km).
We konden al gelijk inchecken in ons nieuw onderkomen, helaas niet zo mooi als in Bluff. Echt wat je je bij een road-motel kunt voorstellen (groot neon-bord aan de weg). Er was wel weer een koelkast, dus hebben we weer wat inkopen gedaan. Lekker brood met aardbeien als lunch!
Op kanaal 21, het info-kanaal van de regio, maakten ze reclame voor raften op de Colorado river, dus wij 's middags op zoek naar een rafting organisatie. Die zitten er hier genoeg. Bij Adrift hebben we de rafting tour van de ochtend gekozen, om 8.30u vertrekken en rond 12.30u ben je dan weer terug. Zo houden we mooi tijd over om 's middags een wandeling te gaan maken in Arches.
Na het booken van de tour zijn we naar Arches gereden, je kunt namelijk een heleboel rotsen zien vanaf view-points, en dan kun je het hele park doorrijden. Er hing alleen wel een beetje donkere lucht boven het park, en hier en daar een bliksem, maar dat zou vast wel meevallen.....
Ik denk dat we 10 minuten in het park waren en toen begon het toch te regenen. Je voelde bijna de onweer en het had geen zin om je ruitenwissers aan te zetten, zo hard kwam het naar beneden. Je zag niet eens je motorkap meer. Op een gegeven moment kwam er een view-point aan en daar zijn we omgedraaid, er viel toch niets te zien.
Maar voordat we het park al weer uit waren was het al weer droog en trok de hemel weer open. Dus wij weer omgedraaid op zoek naar mooie uitkijkpunten, zoals het uitkijkpunt voor de Delicate Arch (het symbool van de staat Utah, dat staat ook op de nummerplaten). Op de weg lag al een grote plas waar we doorheen moesten, 25 meter verder was de weg echt overstroomd. Dus daar zijn we maar weer omgedraaid. Ik wilde nog even een foto maken van de overstroming, dus Dennis parkeert netjes de auto. Ik ben nog geen 2 minuten later bij de grote plas en dat was inmiddels ook een grote rivier geworden, daar kon je echt niet meer met je (gewone) auto doorheen. Dan maar met de wandeling van morgen bekijken. Gelukkig waren er nog wel andere uitkijkpunten bereikbaar, dus zijn we die gaan bekijken.
's Avonds hebben we weer thuis gegeten (de aardbeien waren nog niet op) en Carcasonne gespeeld. Dennis staat weer 2-1 voor.
De volgende morgen vroeg opgestaan, we moesten namelijk om 8.15u bij de rafting organisatie zijn. We hadden nog een busrit van drie kwartier voordat we bij het vertrekpunt waren. De Colorado River is normaal gesproken een grijzige rivier, vandaag was het een gravelkleur. Door de zware regen van de vorige dag was er veel rode kalksteen de rivier ingestroomd. Bij het vertrekpunt hadden ze ook wat last van de regen gehad en de parkeerplaats was ondergelopen. Aangezien de parkeerplaats bestaat uit rood zand, was het nu een grote rode modderpoel. Maar ze hebben de bootjes in het water gekregen en wij, hup, de boot in en lekker raften..........bleek dat alleen de guide aan het roeien was, zodat degenen aan boord lekker van de omgeving konden genieten. Iets anders als wat wij in gedachten hadden, maar toch wel leuk. Dennis heeft zich, om er toch nog een beetje spanning in te gooien, nog door het water laten meevoeren door een versnelling (volgens Dennis een soort golfslagbad idee, als de golven aan staan (hebben we alleen op film, geen foto van)).
De guide had ons aangeraden om bij zonsondergang naar de Delicate Arch te wandelen, dan heb je namelijk verschillende kleurtinten. Aangezien we inderdaad rond 12.30u weer terug waren hebben we eerst even lekker geluncht en zijn daarna bij het zwembad gaan liggen. Dit hebben we 2,5u volgehouden, met elk half uur wel een duik in het water, het was weer behoorlijk warm, rond de 35 graden.
Om 18u zijn we, bepakt met water en eten voor onderweg, naar Arches gereden. Bij de parkeerplaats aangekomen bleken we niet de enige te zijn die naar de zonsondergang wilde kijken. Na 1,5 rondje op de parkeerplaats ging er net iemand voor onze neus weg en konden wij daar de auto kwijt (je mag namelijk alleen maar op de parkeerplaatsen parkeren en niet langs de weg). De weg naar het uitkijkpunt was nog steeds afgesloten trouwens.
Het zou een wandeling van 4,8 kilometer (heen en terug), waarvan de eerste helft heuvel op. Wat is het nog warm om 19u zeg, niet normaal. Gelukkig hadden we veel water meegenomen, dus konden we regelmatig wat drinken. Boven aan gekomen bleken we niet de enige te zijn die de zonsondergang wilde bekijken, maar er was voor iedereen wel een plek. Het was een soort natuurlijke arena waar je kon zitten en kon genieten van de lichtspelingen op de Delicate Arch. Naarmate de zon zakte, werd de arch steeds meer oranje, erg mooi om te zien. Sommige mensen wilden een foto van zichzelf onder de arch, maar die werden dan uitgejoeld door de andere mensen, omdat een foto zonder iemand onder de arch mooier is als eentje met iemand onder de arch.
We hadden ons avondeten meegenomen en dat met dit fantastische uitzicht opgegeten, ik kan geen restaurant bedenken die een beter uitzicht zou hebben.
De weg terug ging gelukkig een stuk sneller, het was ook een stuk minder warm, we hoefden namelijk alleen maar naar beneden. Maar we hebben wel ieder anderhalve liter water gedronken, het was maar goed dat we zoveel hadden meegenomen (je wordt ook gewaarschuwd dat je moet zorgen voor minstens 1 liter water per uur dat je wandelt).
Woensdag zijn we weer vertrokken naar de volgende stop, Bryce Canyon. We hebben onderweg nog een kleine uitstap gemaakt naar Capitol Reef National Park, maar daar begon het te regenen (niet zo erg als in Arches). Bij een uitkijkpunt stonden we tussen drie verschillende onweersgebieden (het onweer volgde elkaar op), toen zijn we maar doorgereden. De bedoeling was om via het Dixie Forest National Park te rijden, maar ik had een afslag niet gezien en daar kwamen we pas na een half uur, drie kwartier achter, te ver om om te draaien. Dus via de mindere Scenic Highway maar verder gereden. Weer veel lange rechte weg met mooi, maar niet veel veranderend uitzicht. Aangekomen bij Harold's Place, onze nieuwe accommodatie, bleek de neon-reclame nog erger te kunnen als in Moab. Je ziet het neon-bord al op 3 km afstand. En bij de oprit naar de receptie staat een flikkerende pijl.
Gistermiddag hadden we al even een voorproefje genomen van Bryce Canyon via het bekendste view-point, met uitzicht op het Amphitheatre, vandaag hebben we ze vanaf de wandelroutes bekeken.
Het is erg leuk om door een bos te lopen met allemaal verschillende dennenbomen en de rood/oranje/roze en wit getinte muren. De wandeling die wij hebben gedaan is een van populairste van Bryce Canyon, maar je loopt elkaar niet in weg. Na de wandeling zijn we nog naar het hoogste punt in het park gereden, dat ligt op 2800m en daar kun je (bij mooi helder weer) zelfs New Mexico zien liggen (meer dan 90 mile ver). Maar wij hadden geen mooi helder weer, alleen weer. New Mexico hebben we niet gezien.
Er werd trouwens gewaarschuwd voor ratelslangen langs de wandelroute, die hebben we niet gezien . Wel andere wilde dieren ......
We zijn nu in drie Nationale Parken geweest. De Grand Canyon met het grootste en gecompliceerdste stelsel van ravijnen en kloven in de wereld, Arches met gigantische rotsbogen, rotszuilen, spitsen en andere formaties en Bryce Canyon, een 'bassin' waarvan de wanden bestaan uit meer dan 60 lagen zachte kalksteen met alle denkbare nuances van roze en wit. De parken zijn redelijk hetzelfde opgezet, je krijgt bij elk park een plattegrond en informatiebrochure waarin wandelroutes staan, maar de natuur is zo verschillend. Het is onmogelijk te zeggen welke nu de mooiste is. En we hebben nog een paar parken te gaan.
Onze volgende stop is Las Vegas, kijken of we onze vakantie kunnen terug verdienen. Onderweg maken we nog een stop in Zion National Park, een groot ravijn met diepe nevenkloven. Ik ben benieuwd.
Tot de volgende update.
Dennis en Irene