Zondag 29 augustus

Door A & T Bakker en R & J van Doorne - 30-08-2010 04:30

Zondag 29 augustus. Net weer even de mail bekeken en daar waar mogelijk/nodig beantwoord. Vanmorgen was de dag van het uitslapen. Immers niet zoveel op de agenda gezet. Het is hier in de USA nogal een gedoe met de tijd. Dat kan per staat schelen. Hoewel ik al wakker was voor de wekker, liep mijn mobiel om half zeven af. Rob en Janneke hadden in de planning om pas om 9.00 uur uit de bedstee te komen. Maar ook zij waren allang wakker. Triensje en ik gelijk onder de douche, anders wordt ik niet wakker. Janneke en Rob besloten pas na het bezoek aan Antilope Canyon te douchen. Het lichaam wordt daar een grote zandhoop. Het fijne stof schijnt overal te gaan zitten. Na ons douchen maar weer het ontbijt. Sapje, cornflakes met melk of yoghurt en vandaag een gekookt eitje. Een heerlijk normaal Nederlands eitje; niet te hard en niet te zacht. Zeker geen militair ei dat je blauw aanstaart. Namelijk worden die op de volgende manier gekookt, 1 ei vijf minuten en honderd eieren vijfhonderd minuten. Ach, men vergeet niet alles van vroeger.

Gisteren hebben we de tour naar Antilope Canyon geboekt. Om 11.15 uur moesten we aanwezig zijn. Tijd genoeg dus. Omdat we veel vroeger op waren gestaan, eerst maar eens bij de jachthaven gekeken. Het leek ons ook wel leuk een bootje te huren, maar dat kon gezien de dagindelingg jammer genoeg niet. Ze verhuren daar ook boten met een flatscreen die ik qua grootte nog niet bij bekenden in de huiskamer heb gezien. Verder een gigantische BBQ aan boord en zelfs een glijbaan die je van boord het Lake Powell in kon gooien. Je kunt er denk ik ook goed vissen. We zagen een paar mooie jongens voorbij komen.

Na het bezoek aan de haven richting het reisbureau dat geleid wordt door Navajo-indianen. De hele Canyon wordt overigens beheerd door deze stam. Voorheen was het vrij om ook op eigen gelegenheid deze beroemde Canyon te bezoeken, maar ook in de USA kent men vandalisme. We waren natuurlijk te vroeg en daarom eerst nog even bij een Outlet-store gekeken. Leuke kleding, maar weer net te weinig tijd om te passen etc. Na de tour maar overnieuw proberen. Bij het reisbureau werden we ingedeeld in groepen van 12 om met een open 4X4 naar de Canyon gebracht te worden. Onze chauffeur was een Indiaanse dame die haar werk als driver, maar ook als gids prima vervulde. We hadden verwacht dat de Canyon groter zou zijn, maar dat viel tegen. Naderhand bekeken was de omvang van de Canyon wel logisch. Deze is ontstaan door het uitslijten als het gevolg van water, waarvan teveel werd aangevoerd en er hierdoor enorme krachten op de Canyonwanden werden uitgeoefend. Het is waar, deze Canyon mag je bij een bezoek aan dit gebied niet missen. Onze gids was een aardige dame die voor de bezoekers vele foto’s nam om maar juist het goede plaatje te schieten, vaak met een aardig verhaal er bij. De hele trip duurde maar een uur en 40 minuten, maar zeker de moeite waard. Aan het eind van de100 minuten stonden wij weer op het parkeerterrein, waar ook de outlet-store gevestigd is. Na de tour in de Antilope Canyon stond er nog een bezoek aan de Glen Canyon Dam op het programma, maar we dachten dat we daarvoor nog wel tijd zouden hebben voor de winkel. Dat kan hier soms heel anders gaan. Op de winkeldeur hing een briefje met: Will be back in twenty minutes. Daar hadden we even geen rekening mee gehouden. Dan eerst maar een broodje eten en wat drinken en na het nuttigen hiervan bleek de store weer geopend te zijn. Allemaal hebben we weer wat aangeschaft, variërend van t-shirt, korte broek tot twee Levis spijkerbroeken. Die laatste kosten hier 45 dollar en als je dat dan weer omrekent in euro weet je dat het heel goedkoop is. 

Op weg naar de dam. Ook hier hadden we gereserveerd. Alleen Rob en ik wilden de dam binnen. Jammer genoeg bleek dat de wind te sterk was en de rondleiding niet door ging. Maar later op de dag misschien weer wel. En dus kochten we kaartjes voor een rondleiding later. Jammer, tijdens het bekijken van een film hoorden we dat de rondleidingen,net als gisteren,  voor de rest van de dag afgelast waren. Vervelend, maar men neemt hier, waarschijnlijk ook in verband met de enorme claims, geen enkel risico. Dat hebben we wel vaker gemerkt. Morgen de laatste kans om 9.30 uur. Als het dan niet lukt is het een typisch geval van jammer. Morgen gaan we naar Grand Canyon. Twee dagen blijven we daar. Janneke, misschien nog niet gememoreerd, is onze interne reisleidster. Die heeft veel voorbereid. We hebben gevieren overlegd welke route we nemen, ook al een stukje van de route na de Grand Canyon. Misschien zijn we zelfs nog in de gelegenheid iets van de welbekende Route 66 op te snuiven. Hoewel de recensies over deze route verschillend zijn lijkt het ons geweldig nog wat oude jaren 50 plaatjes te kunnen schieten.

Jullie horen van ons. Groeten Janneke, Rob, Triensje en Alex.

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan