Kenai Peninsula
Door Lenssinck J.B. - 10-09-2010 05:11
09.09.10
Kenai Peninsula
Voor alle mensen die zich afvragen in wat voor (rijdend) huisje
wij op weg zijn heb ik nu een paar foto’s. Jullie hebben aan het
begin van de reis in de buurt van Dawson City al iets gezien van de
buiten kant van ons campertje, vandaag iets van het interieur. Op
de linker foto wordt Ria gespiegeld in de deur van de "badkamer",
links van haar spiegelbeeld de koelkast met buiten beeld nog een
gootsteen en aanrecht. Rechts 3 gaspitten met eronder een oven en
erboven een afzuiger en een magnetron. De rechter foto geeft
een blik in onze slaapkamer. Ria slaapt beneden en Joop moet de
trap op.
We hebben hier een abonnement op regen in de ochtend. Iedere
ochtend grauwe lucht, zware regenwolken en daaruit valt dan meestal
zeer gestaag motregen. Dat is wel jammer, want we komen door de
mooiste gebieden en die zien er vast en zeker nog veel mooier uit
als de zon schijnt. In ieder geval klaart het na de middag vroeger
of later op.
In de regen vanmorgen dus vertrokken richting Kenai City op het gelijknamige schiereiland. We reden een groot stuk langs de Cook Inlet, een fjord met mooie bergen aan alle kanten. Er lag op een aantal nog sneeuw. De Cook Inlet, genoemd naar Captain Cook, staat in open verbinding met de zee en kent een hoogteverschil in eb en vloed van 10 meter. De betekent dat de aflopende ebstroom overspoeld wordt door de opkomende vloedstroom. Als je geluk hebt, kun je dat waarnemen, maar wij hadden dat geluk dus even niet. Cook noemde de fjord te Turnagain Arm. Toch fijn dat je al deze informatie in het boek van de ANWB over West Canada en Alaska kunt lezen. Het gaat dan een beetje leven.
De rit naar Kenai City voerde verder over de Seward Highway. Prachtige bossen, meren en rivieren, waarvan de Kenai River een speciale groene kleur heeft, die beslist niet te danken is aan de bomen of een combinatie van bomen en blauwe lucht, want die lucht was vandaag helemaal niet blauw (pas laat in de middag kwam het zonnetje door). Alweer volgens het boek van de ANWB komt de speciale groene kleur van het smeltende gletsjerwater.
Via Soldotna naar de camping. Het valt op dat hier veel namen van dorpen en wegen Russische klanken hebben en dat is ook niet verwonderlijk: Alaska was nog niet zo heel lang geleden russisch en werd in 1867 aan de Amerikanen verkocht. In 1959 werd Alaska de 49ste staat van de VS. Zo leert men nog eens wat.
Het is overigens een grappige camping, een beetje ouderwets
ingericht met zelfs in the bath house schone handdoeken, die je mag
gebruiken! Nog nooit zoiets meegemaakt.
Er valt hier niet zo erg veel tezien, dus we gaan morgen door naar Homer.