Liard Hotsprings

20.09.10

Liard Hot Springs

Brrr….wat was het koud vannacht. Het heeft behoorlijk gevroren en doordat het zeer mistig was vanmorgen was alles wit berijpt. Toen de zon er door kwam was het schitterend buiten. En we hebben ervan genoten Het duurde zeker tot het middaguur voor alles ontdooid was. Intussen was de lucht stralend blauw en de zon scheen heerlijk warm in de auto.

Het dorp Watson Lake stelde niets voor: een paar huizen, 4 RV-parken, een liquer-winkel (slijterij, want hier mag in een supermarkt geen drank verkocht worden), een garage, 2 benzinestations en een supermarkt. We hadden brood nodig en dachten dat ze in de supermarkt alleen maar van dat zoete fabrieksbrood zouden verkopen. We konden onze ogen niet geloven toen we de grote en moderne winkel binnen kwamen. Een flinke bakkerij en dito slagerij en verder alles wat je je maar wensen kon. Zo’n winkel moet wel een streekfunctie hebben, al zie je in de verste verte geen dorpen of nederzettingen. Je moet, als je hier woont, overal flink wat kilometers voor rijden.

We hadden al eens een waarschuwingsbord voor overstekend wild gefotografeerd, maar het bijbehorend wild nog nooit langs de weg gezien. De muskusos, volgens sommige borden hier buffalo genoemd, maakte echter waar waarom men die borden heeft geplaatst. We hadden net zo’n bord gezien, of, jawel, nog geen 100 meter verder graasde zomaar langs de kant van de weg een flinke muskusos. Die wist dus precies waar hij verwacht werd te zijn. Dat was geen toeval, want kilometers verder weer zo’n bord en vrijwel onmiddellijk weer zo’n groot beest. En wie schetst onze verbazing toen we in de verte ineens een grote kudde langs de weg zagen. Er waren heel wat kalfjes bij. Een van de moeders vergezelde haar kind van de ene kant van de weg naar de andere (het gras bij de buren is altijd groener) en bleef toen doodgemoedereerd midden op de weg staan. De paar auto’s die toevallig bijna gelijkertijd voorbij kwamen, moesten stoppen en voorzichtig proberen er langs te komen. Dat is best lastig, want je weet nooit welke kant zo’n dier heen gaat. Wij zijn er in ieder geval met een grote boog goed voorbij gekomen.

Helaas hebben we de Smith River Fall gemist, maar we zijn wel in Liard Hot Springs gestopt en hebben een wandeling gemaakt naar dit fenomeen. Het is een heel klein meertje in het bos, waarin uit een bron warm water stroomt Het was er niet druk, omdat het seizoen zo goed als voorbij is, maar er waren toch nog een paar mensen in het hete water. Dat is echt warm, op sommige plaatsen komt de damp er af. We hebben van horen zeggen dat het er zo’n 49 graden Celsius moet zijn. Joop heeft even met zijn hand gevoeld en het was inderdaad behoorlijk heet. Op de warmste plekken kun je er maar kort in, maar er zijn ook plaatsen waar je het beter kunt uithouden.

Omdat de afstand tot Fort Nelson te ver is - nog ruim 300 km - hebben we besloten op het RV-park bij Liard Hot Springs te overnachten en, voordat dat aan de orde was, hebben we eerst lekker gegeten bij het kleine kroegje van het park. We hadden gisteren onszelf al willen trakteren, maar in Watson Lake konden we geen geschikte gelegenheid vinden. De bloemkool met verse worst, die we toen zelf hebben klaargemaakt, smaakte ook prima.