3e en 4e dag Camper halen en Higway 1

Gisteren zijn we door Road Bear van ons hotel afgehaald en naar de campergebracht. Een Ford van 27 foot met slide out en alles erop en eraan.  Van tv tot magnetron.

Na een paar uur bezig te zijn geweest met uitleg en papierwerk konden we eindelijk op pad.

Eerst nog boodschappen gehaald bij een enorme supermarkt in de buurt zodat we een paar dagen vooruit konden. Voor 103 dollar hadden we een kar vol; dat viel niet tegen.

Helaas hadden ze geen fishermans friend! Dat is wel even een tegenvaller.

Theo werd gelijk op de proef gesteld want we reden in de vrijdagmiddagspits naar onze eerste camping in Santa Cruz aan de kust. Het ging heel goed en ondanks de drukte rijden ze hier minder agressief dan bij ons.

De camping of gewoon het RV park viel me reuze mee. We hadden zelfs een eigen boom en een picknicktafel. Onze camper was bijna de kleinste van de camping. Voor ons stond zo`n busmodel met wel 4 slide outs met een vlaggenmast op het dak met de vlag van de US. Daar zijn ze trouwens dol op

Want ook tentjes en auto`s hangen er vol mee.

De volgende dag, vandaag dus zijn we Higway  1 gaan volgen. De beroemde kustweg langs Monterey en Hurstcastle. Het is een heel bochtige weg door de bergen met de zee vaak in de diepte. Het viel niet mee want het was erg mistig en er was een wielerwedstrijd bezig met honderden fietsers die je moest zien te ontwijken. Daarbij reed de hele familie mee in auto`s om ze aan te moedigen dus we stonden regelmatig in een lange file. Op het eind werd de weg lekker vlak en konden we de zeeleeuwen die op het strand lagen bekijken. De eekhoorntjes zijn hier ook steeds van de partij.

Ik vind het net een soort ratten, lang niet zo schattig als de onze. Ze zijn ook nog hondsbrutaal en klimmen zowat tegen je op om eten te krijgen.  We zien ook heel veel roofvogels. Er zat een gier op het strand te loeren naar de meeuwen.

Omdat we morgen naar het Yosemitepark willen moesten we weer door het binnenland terug naar het noorden. Een totaal ander landschap. Eerst door het enorme wijngebied en daarna eindeloze gele vlakten met koeien. Heel af en toe een boerderij. Het werd wel saai op een keer. We hadden een RV park uit het enorme campingboek gehaald die ergens in een plaatje tussen die gele vlakte moest liggen. Dat plaatje bleek een kruispunt met wat benzinestations en hamburgertenten en het RV park was een jaar geleden opgeheven. 30 Mijl terug was misschien nog wel een camping.

Het werd al erg laat dus daar hadden we weinig trek in. Er is hier namelijk geen enkele verlichting langs de weg. Gelukkig konden we op een terrein achter het benzinestation gaan staan. Er staan inmiddels nog twee RV`s en een paar vrachtwagens. Het is een van de smerigste plekken die je kan verzinnen. Maar we hebben geen keus en er is nog nooit iets gebeurt volgens de mevrouw van het benzinestation.