Wyoming here we come

Vrijdag 1 oktober Grand Teton

Na een koude nacht op onze camping in Jackson rijden we 's morgens vol verwachting weg. Vandaag Grand Teton! Maar eerst langs Karl voor een update op het toiletgebeuren. De nachtelijke plasjes zijn mogelijk, alles sluit weer goed aan, maar de waterspoeling werkt niet en we weten niet waar de zekering zit. Karl is als het goed is intussen teruggebeld door Apollo over dit vraagstuk. Tegen 12.00 zijn we bij Karl maar die is niet wijzer, want er is niet gebeld. Om niet nog meer tijd kwijt te zijn aan zo iets onbenullig besluiten we om maar met flessenwater door te spoelen, dan kan immers ook.

Op naar het Visitor Centre voor info en een Jaarkaart voor de Nationale Parken. Ongelofelijk, voor 80 USDollar kopen we een pas waarmee we gedurende onze hele reis alle natioale parken en ook nog andere parken mogen bezoeken zovaak als we willen. We begrijpen dat er in Grand Teton 3 campings open zijn, 1 met faciliteiten aan een meer, 1 heel eenvoudige in het zuiden aan een afgelegen route en 1 in het noorden. We gaan rijden en we zien het dan wel. Omdat het al middag is, en vrijdag, is het een beetje de vraag of we een plekje kunnen vinden maar we kunnen altijd terug naar Jackson, daar zijn overnachtingsmogelijkheden genoeg. Het gebied wat we binnenrijden is PRACHTIG. Een brede vallei met aan de westzijde heel scherpe bergpieken, lichtgrijze kale rotsen. In het namiddag-zonlicht heel erg mooi. In de vallei wonen grote kuddes bisons, elanden en herten, dus we zijn vol verwachting....

De camping aan het meer bereiken we na een uur, maar die is vol. Dat hadden we zo'n beetje verwacht dus we rijden met een boog terug richting Jackson, in de hoop dat de eenvoudige (alleen koud water en wc's) nog wel plek heeft. We hebben tijd genoeg, dus we nemen een weg wat meer weg van de hoofdroute. Nog steeds hebben we weinig wild gezien, maar het was ook nog vroeg. Nu is het einde middag en opeens.... een hele kudde bisons, op en naast de weg, geweldig dichtbij...er is een auto voor ons die niet van plan is om door te rijden, dus we hebben veel tijd om deze wonderlijke slome maar ook o zo sterke grote runderen te bekijken. Ze zijn heel relaxed maar kunnen zonder veel waarschuwing erg actief worden. Wij beleven dat dan als agressief, maar wij zijn dan simpel genoeg gewoon te dichtbij gekomen / gebleven. Alles gaat goed en na een half uur rijden we helemaal blij door. Wat een bijzondere ervaring! En dat is het nog niet voor vandaag, want eenmaal op de camping, waar we een heel mooi plekje aan de rand vinden, lopen al snel een moedermoose (soort eland) en haar jong langs. Het is nu donker en een goede foto maken lukt niet maar dit is toch ook heel speciaal!

Pierre gaat buiten vlees bbq-en maar ik ben hartstikke bang want er zijn hier veel beren en al die geuren zijn erg uitnodigend.... ik eet dus echt half op 1 bil en klaar om weg te rennen (wat je juist niet moet doen, maar ja, we hebbe de instructies nog niet helemaal gelezen...), maar we zien geen beer en gaan vroeg slapen want we willen de volgende dag weer een mooie tocht maken.

Zaterdag 2 oktober Grand Teton – Maar al voordat we aan onze tocht beginnen krijgen we een geweldige belevenis, zomaar cadeau: een grote mannetjesmoose loopot al vroeg over de camping. En hij lijkt dan het veld achter de heuvel waarnaast wij staan ingetrokken te zijn, maar opeens komt hij vlak naast onze camper weer terug. Op een meter of 5 vaan onze ontbijttafel, ZO MOOI. Het is jammer dat ik vergeet te filmen, want dan hadden we ook zijn gesnuif en gebrom vast kunnen leggen.

We zien vandaag nog veel meer wild, herten, bisons, een bever in de rivier, en vogels, maar het beeld van de Moose naast onze ontbijttafel blijft toch wel het speciaalste van vandaag.. In de avond horen we het bronstgeroep van Elken (andere soort eland) maar we zien ze niet echt. Het geluid is wel heel apart, de mannen donker en de vrouwen hoger, maar eigenlijk allebei een soort piep, heel wonderlijk, zeker als je er in het donker een uur naar staat te luisteren.

Zondag 3 oktober We staan vroeg op want we willen voordat we doorrijden naar Yellowstone nog wild kijken in de ochtendschemering. Het is KOUD. En het wildzien valt tegen. We zien eigenlijk pas als het helemaal licht is een aantal herten langs de weg, en een groep bisons en 1 Moose. Daarvoor hadden we dus ook 2 uur later op kunnen staan. Nou ja je kunt niet alles hebben, we hebben zoveel moois gezien!

Score voor Grand Teton is toch zeker 300 bisons. EN GEEN BEER!! We rijden Grand Teton naar het noorden uit naar Yellowstone. Het is alweer prachtig weer en de route is heel mooi. Na verloop van tijd komen we aan Yellowstone Lake (afmeting half Ijsselmeer schat ik zo). Aan de rand zijn geisers, dus die gaan we bekijken. Wat prachtig, dat vulkanische gebeuren aaan de rand van het meer! Het gestoom en gepuf is niet van de lucht, de kleuren zijn heel gevarieerd door de algen en mineralen en de geuren zijn af en toe SMERIG. Dank zij de uitgebreide informatie begrijpen we hoe oud deze area is, en hoe weinig we nog weten van vulkanisme. Maar dat hiaat wordt de komende dagen vast ingevuld, want we lezen dat er 10.000 vulkanische verschijnselen zijn in het Park.

Op weg naar een kampeerplek. Hier hopen we er echt een te vinden, want buiten Yellowstone gaan is een heel eind rijden en dus echt niet leuk. Het lukt! Op Madison vinden we een plekje en de camping ligt heel mooi aan een rivierdal. Pierre ziet dat laatste meteen op zijn wandeling, ik ben een beetje lui. Als er 2 Elk-dames langs onze camper wandelen in de avondschemering blijkt lui-zijn ook weer zo z'n voordelen te hebben ha ha.
Maar Pierre ziet veel meer Elken in de schemering in het rivierdal, helemaal prachtig. We gaan morgenochtend vroeg samen kijken!

Maandag 4 oktober Yellowstone – Elk-mannen moeten hard werken! In de vroege ochtend (SUPERKOUDE WIND, we moeten onze handschoene voortaan mee!) zien we hoe een dappere Elkman probeert het losgeslagen zooitje dat zijn kudde is onder controle te krijgen (houden??). Dat valt niet mee. Terwijl een aantal dames rustig en genoeglijk graast langs de rivier (ZO MOOI DE MADSISON RIVER!!) verdijnt het jonge grut met grote haast heet bos in, en papa / ega van deze jonge garde twijfelt zichtbaar wat nu zijn aanpak zou moeten zijn. Uiteindelijk kiest hij voor het achterna rennen van de baldadige jeugd.

Wij gaan deze dag de geiderterrassen bekijken aan de oostkant van Yellowstone. We rijden weg van de camping en stuiten bij het uitrijden van de camping meteen op een van de dames van de jeugd-groep, die genoegelijk naast het kruispunt staat te grazen en kennelijk van plan is om over te steken. Dat wachten we maar niet af, want op een trip als deze is het (zien) aanrijden van een zo mooi dier toch een soort contin ue vrees. De geisers zijn geweldig mooi in het vroege ochtendlicht. De stoom vormt een soort nevel die heel mooi oplicht. En wat zijn er veel!! Na eeen discussie over hetwel of niet afwachten van de oprisping van een van de grootste geisers (die tussen nu en 7 uur wordt verwacht) gaan we naar Old Faithful, een qua programmering uiterst betrouwbare geiser, uitbarstingen worden elke 90 minuten verwacht. PRACHTIG!

We gaan hierna niet terug naar het geiserveld, maar we besluiten langs Yellowstone Lake naar de canyon van de Yellowstone River te rijden. Yellowstone Lake is mooi. De kust is hier en daar in het hoogseizoen wat vol zien we, maar nu is alles dicht. Ergens iets drinken is er dus ook niet bij maar ach met een camper heb je dan nooit een probleem. We rijden langs de Yellowstone River naar het noorden. Prachtige rivier, hier en daar bisons en genzen, verder niet veel wild op dit tijdstip van de dag. Op een parkeerplaats waar we staan is een gat (met hek) waar kennelijk de vulkanische activiteit het niet zo lang geleden heeft gewonnen van het asfalt. Het bruist en borrelt daar beneden dat het een lust is. Zulke plekken zien we ook naast en midden in de rivier. Als we bij de canyon aankomen weten we eigenlijk niet wat we moeten verwac