Regen, mist en een slecht hotel

Na de zonnige dag van gisteren, waarbij we zelfs nog even buiten in de zon hebben kunnen zitten, begon de dag vanmorgen koud, grijs en regenachtig. In de loop van de dag ging de motregen over in echte regen.
Begin van de rit was ronduit saai langs industrieterreinen en rommelige boerderijen. Ook vandaag zijn we van de hoofdweg afgeweken en door het binnenland richting Toronto gereden. Prachtig achterland met veel meren, boerderijen en kleine dorpjes. Koffie gedronken in wederom een Tim Hortons, waarvan ik de vestigingen als Point of Interests in de Garmin heb geïmporteerd. De website van deze koffieketen ziet er al heel goed uit, maar door het bieden van deze service hebben ze de mogelijkheden van nieuwe media goed begrepen.

Het was druk in de Hortons, veel kerkbezoekers -immers zondag en half elf- en allemaal autochtonen. Dat was goed merkbaar bij het bestellen want ik kon met mijn Engels hier niet uit de voeten. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en konden we genieten van een perfecte koffie (Agaath: Cappuccino French Vanilla en ik de ‘gewone’ Cappuccino).

Dit is het land van John Deere, New Holland, Massey Ferguson en Case, trekkers in alle soorten en maten. Zo zien de mensen er ook uit: werkkleding, petjes en werkschoenen. Zelfs op zondag.

Naast ons kwam een wat oudere man zitten en ineens wist ik wat het voor mij tot dan toe wat vage woord ‘meathead’ betekent. De man had het soort hoofd waarvan kleine kinderen bij het zien spontaan gaan huilen. Zijn te grote hoofd was bedekt door een overdaad aan kopvlees en door het gewicht van zijn wangen hingen zijn mondhoeken dusdanig naar beneden, dat hij bijzonder ontevreden de wereld in keek. Op dit alles, alsof het niet erg genoeg was, wiebelde een buitenmodel cowboyhoed. Op de met zwarte spikkeltjes bedekte rand zaten vliegen en droomden zich een hemel van wit trillend vlees.