We were there!

Door Agaath en Bram Wolthoorn - 31-10-2010 03:10

Big City! Niet zo groot als Toronto en ook niet zo multicultureel. In Toronto kon er bij de verkiezingen voor burgemeester uit drieëntwintig talen (!) gekozen worden. Maar verder heeft Washington alles wat een stad tot metropool maakt. Een prachtige centrum, indrukwekkende regeringsgebouwen, Lincoln towncars, dure pakken, powerdressed girls, bedelaars, gepimpte auto’s en achterbuurten. En altijd is er op de achtergrond het geluid van sirenes en de bariton van de brandweer. Voor ons kwam daar vannacht nog de luchthoorn van de goederentrein bij.

Het was ontzettend druk in de stad. ’s Morgens was er een door het leger georganiseerde marathon in en rond Arlington en om twaalf uur begon de rally to restore sanity. Een initiatief van een presentator van een vrolijk ochtendprogramma, maar iemand waar vooral de jeugd naar luistert. Het initiatief werd met gemengde gevoelens bekeken: was de man wel gekwalificeerd om een politiek statement te maken? Misbruikte hij zijn tv-bekendheid niet? Of heeft hij de tijdgeest juist goed aangevoeld? De Washington Post maakte de vergelijking met Woodstock, waarin de paar dagen feest het gevoel van toen weerspiegelde.

Om tien uur zou een busje ons en andere hotelgasten naar een nabij metrostation brengen. Na tienen stonden er meer mensen dan dat er in het busje zouden kunnen. Samen met een vader & dochter, die speciaal voor de rally uit Phoenix (Arizona) waren gekomen, hebben we een taxi downtown gepakt. Ons plan was om eerst even de sfeer van de demonstratie te proeven om daarna de bekende plekken te bezoeken. Het lopen naar de demonstratie ging vanzelf: we liepen met de stroom mee. We waren om elf uur op het terrein, ongeveer middenin. Er bleven maar mensen toestromen, zoveel dat ons oorspronkelijke plan niet meer uitvoerbaar bleek. De musea liggen verspreid naast het park en die omgeving zag zwart van de mensen.

De sfeer was ontspannen en vrolijk. De organisatie was tot in de puntjes verzorgd. Overal wc’s, politie, ontsnappingscorridors, ambulances en om de paar honderd meter grote monitoren. Het publiek werd onderhouden met sketches, muziek, grappen en grollen. Om 11.58 u startte het aftellen en om precies 12.00 u begon de demonstratie met live muziek van rappers, begeleid door een zeer strak spelende band.

Om 13.00 u zijn we weggegaan wat niet meeviel. Pas drie blokken verwijderd van het park nam de drukte af.

Omdat we al aardig wat gelopen en gestaan hadden, namen we een citytour. Die moest veel omrijden, omdat de wegen rond het park en de regeringsgebouwen afgesloten waren.

Ter hoogte van het Lincoln Memorial zijn we uitgestapt en naar Arlington gelopen. Daar kreeg Agaath heftige kramp in haar been, waardoor onze actieradius ernstig beperkt werd. Met een taxi retour hotel. Op zich mooi op tijd want als de mensenmassa zich over de stad zou gaan verspreiden, zou er verkeerstechnisch een ‘ground zero’ (chauffeur citybus) ontstaan. Dat hebben we gemist.

’s Avonds de terugreis voorbereid: koffers opnieuw gepakt en onze vlucht on line ingecheckt en de boarding passes op de hotelprinter afgedrukt.

We kijken terug op een mooie tocht!

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan