Adembenemende schoonheid in ZION NP

Vandaag (Vrijdag) hebben we na een reparatie aan de uitlaat van onze generator bij de Cruise America vestiging, Las Vegas achter ons gelaten. Onderweg naar Zion NP worden we onderweg nog zo’n 15 mile lang begeleid door schreeuwerige Bill boards langs de weg en restaurantjes in een totaal foute  ‘Anton Pieck’-achtige stijl, die ons proberen binnen te lokken voor de heerlijkste Cheese Burgers, Steaks, etc.  Gelukkig kunnen we ons bedwingen….
Al snel wordt het landschap bergachtiger en rijden we Utah binnenen en verschijnen de eerste rode rotsformaties. Na enkele uren rijden we het dorpje Rock Ville binnen. Een groen dorpje wat schijnbaar door een reuze hand ergens anders vandaan is gepakt en zo midden tussen de rode bergen is neer gelegd. Op de een of andere manier past het niet in deze omgeving… Enkele miles verder rijden we via Springdale het Zion NP binnen. Omdat wij te groot en breed zijn moeten wij een ‘Tunnel Assistance Ticket’ kopen voor $15.00 De ticket moeten we aan de ingang van de smalle bochtige Zion Parc Tunnel aan de Ranger tonen waarop deze  dan al het verkeer aan de andere kant van de tunnel speciaal voor ons laat tegen gehouden zodat wij in het midden van de tunnel kunnen rijden! Verderop in ons verslag zal Trudy wat meer vertellen over onze ervaringen in dit super mooie NP. Nadat we Zion achter ons hebben gelaten kwamen we na een uurtje rijden op onze eindbestemming voor vandaag aan, de KOA in Glendale. Een eenvoudige camping met goede voorzieningen en vooral na de heksenketel van Las Vegas een oase van rust. Het was goed merkbaar dat we nu weer in de bergen zaten want het koelde  s’avonds flink af en zo hebben we ons gewarmd aan een knapperend kampvuur…

 Zaterdag morgen, we zijn na een frisse nacht, weer vroeg terug gereden naar het Zion NP. We moeten op tijd in het park zijn om onze motorhome bij het Visitors Centre te kunnen parkeren. Daar vandaan nemen we de Shuttle bus om het park in te gaan. Bij de meeste parken is dit mogelijk en dat betekend dat het aanbod van auto’s en bussen die door het gebied rijden enorm gereduceerd wordt, goed voor het milieu dus.
Het Zion Park  is een ontzagwekkende  opeenvolging van torenhoge zandsteen monolieten, smalle canyons, snelstromende rivieren en beken. De Mormoonse kolonisten die zich hier halverwege de 19e eeuw vestigden waanden zich in “het hemelse land van de Heer” vandaar de naam Zion. Er zijn 8 verschillende gesteentelagen te onderscheiden die allemaal afgezet zijn in een tijdsbestek van zo’n 200 miljoen jaar. Ook zijn er pootafdrukken van dinosaurussen aangetroffen.  Ik had gelijk de film Jurrassic Park op mijn netvlies. Het was niet moeilijk voor te stellen dat deze dieren hier rondgestapt hebben.  Het is een park van adembenemende schoonheid, wanneer je links van de weg keek miste je de rechteraanblik bij wijze van spreken. Zoals gezegd hebben we de Shuttlebus genomen en zijn we bij de verschillende haltes uitgestapt. De tocht met de Shuttle is gelijk ook een rondleiding door het park, tijdens de rit wordt je op de hoogte gebracht van allerlei interessante informatie over de omgeving, de natuur en het NP zelf. We boften dat we hier niet in 2010 waren want toen is het park grote tijd gesloten geweest vanwege  overstromingen een aardverschuivingen. de natuur heeft het hier nog echt voor het zeggen...Je kunt ook diverse trails – lees wandelingen – maken. Hans heeft er één gelopen en een groot hert kruiste daar zijn pad. Gelukkig was het geen poema, die komen daar ook voor. Wel nog een wilde kalkoen gezien en een condor. 

Na een fraaie dag, weer huiswaarts gekeerd en aangekomen op onze plek, welke aan een grasland met paarden grensde , zagen we een pick-up truck aankomen met in zijn achterbak een paard!. Op zich al ongewoon een paard in je achterbak, enfin de bestuurder stapte uit en het was een heuse cowboy, het was net Clint Eastwood in zijn jonge jaren. Voor de jonkies, Clint Eastwood speelde de rol van cowboy Rowdy Yates in de serie Rawhide. Clint stapte uit en ging de wei in, waar hij een mooi paard uitkoos en na zeker een uur had hij het paard zover dat hij hem een halster om kon doen. Blijkbaar was dat voldoende voor deze dag en voor het paard. Het halster ging weer af en de cowboy en het paard in de achterbak, die overigens helemaal gezadeld was, gingen samen terug naar de ranch.

Morgen meer….