Van Ventura via Prismo Beach naar Moss Landing

Vrijdag 24 juni: Als we vandaag wegrijden van onze KOA in de buurt van Ventura, is het een totaal ander beeld als de ochtenden een paar dagen geleden. Het is nu mistig en kil en de zon wil nog niet echt door breken, maar het Los Padres National Forest maakt echter veel goed. Een prachtige omgeving met schitterende bergwegen. Om wat oude herinneringen op te halen, maken we weer een ommetje en wel over de boulevard van de beroemde badplaats Santa Barbara. De zon laat zich nog steeds niet zien en we besluiten om ook herinneringen op te gaan halen in het plaatsje Solvang. Een van oorsprong Deens stadje waarvan de oude kern nog in zijn oude staat is bewaard. In een van de oude restaurantjes gebruiken wij onze lunch, natuurlijk met een authentieke Deense smörebrot. Daarna vervolgen wij onze weg over de smalle oude Hyway1N die zich slingerend een weg baant langs de oceaankust, met prachtige vergezichten. Aan het eind van de middag zijn we dan eindelijk op de KOA van Prismo Beach, een uitpuilende camping, waar alleen onze (gelukkig ruim van te voren gereserveerde) plaats nog leeg is. Elke vierkante centimeter is hier vol gestouwd met trailers en RV’s. De camping is zo’n beetje weggestopt in de oksel van een paar hyways en het auto lawaai gaat hier dan ook  dag en nacht door. Kortom acceptabel voor èèn nacht, maar daarna wel weer snel wegwezen. Morgen vervolgen wij de kustweg naar onze laatste KOA deze reis…

Zaterdag 25 juni: Vandaag vervolgen wij onze reis over de kustweg Hyway1N,  wederom een schitterende route. Er is dan ook veel verkeer, zowel auto’s als fietsers. Van de laatste komen we er tientallen tegen en we moeten ons petje afnemen voor hun prestatie want er zijn hier uiteraard geen fietspaden dus ze moeten het doen met de smalle strook tussen de rijstroken voor auto’s en de berm. Bovendien zitten er flinke heuvels bij .
Of het toeval is of niet, maar vandaag reed er tot driemaal toe zo’n grote zwart witte Amerikaanse politie wagen achter ons, die ons geruime tijd bleef volgen. Gelukkig bleef het daarbij en verdwenen ze weer na enige tijd.
 Een eindje na Morro Bay  stonden borden langs de weg met de aankondiging dat er verder op langs de kust plaatsen waren waar kuddes met Zeeolifanten te zien zijn. Op die plek aangekomen hoorden we ze al brullen, er lagen tientallen van die oerlelijke vetzakken op en tegen elkaar aan in de zon te bakken. Ook in het water waren er nog de nodige te zien.
Ondertussen veranderde het karakter van de kustweg in een ware bergweg met veel smalle scherpe bochten. Vreemd genoeg waren er zelfs plaatsen waar de RV breder was dan de rijbaan en was het goed uitkijken geblazen met de tegenliggers. Achteraf hadden we misschien niet het hele stuk van Morro Bay tot aan Monterey langs deze weg moeten nemen, het probleem echter is dat als je eenmaal op deze weg zit dan heb je vrijwel geen keuze meer. Dit laatste weten de uitbaters van de ‘gasstations’ ook want toen wij onderweg nog wat wilden bijtanken  moesten we bijna $2,-/Gallon extra betalen! ( $ 5.78)
Aan al het goede komt een eind en morgen is het onze laatste rit met de RV die de laatste drie weken ons thuis is geweest. We hebben er dan ruim 3000miles opzitten en hebben we ongeveer 350 Gallon = ruim 1300 liter benzine verbruikt.

Omdat we hem maandagmorgen om 08.00 uur moeten inleveren, proberen we morgen na alles schoongemaakt en de koffers ingepakt te hebben, voor de laatste nacht een RV-park of een Motel te vinden in de directe omgeving van het verhuurbedrijf.

Wij bedanken een ieder die ons heeft willen volgen en voor alle reacties op onze verslagen. Als alles goed gaat zijn we komende dinsdagmorgen weer thuis en resten ons naast de vele foto’s de vele heerlijke herinneringen over onze onvergetelijke ‘wereldreis’ .

Thats all Folks…. Helaas verder geen verslagen meer….