4 juli: Memphis

Door S. van Ulzen - 05-07-2011 02:09 Ik las het vorige stukje terug... excuses voor de typefouten. Beter opletten. Vervelend dat het zo'n lap tekst wordt, omdat de return-knop niet werkt. En ik kan ook geen foto's toevoegen, die zet ik dus maar op twitter (www.twitter.com/sannelot).

Enfin, gisteren kwamen we aan bij Memphis. Een hotel naast de Mississippi. We slapen op de 15e, ik heb een foto op twitter gezet, en er is een buitenzwembad op de 9e. Vanaf het zwembad kijken we uit over de Mississippi, prachtig. Tijdens het zwemmen barstte het onweer los, heel maf om tijdens de regen door te zwemmen, maar de onweer haalt de temperatuur dan ook niet naar beneden en zwemmen blijft lekker voor de verfrissing.

Vanmorgen hebben we eerst gesport. Elk hotel heeft een fitnessruimte en daar maken we dankbaar gebruik van, we kunnen onze energie wat kwijt en we voorkomen dat we vetgemest worden. Na het sporten even zwemmen en ontbijten en toen...Graceland.

Echt geweldig hoe de Amerikanen dit organiseren. Je krijgt een bandje met koptelefoon mee en dan kun je zelf de tour doen, ondertussen wordt het tempo bepaald door de gesproken tekst op de band. Op die manier kunnen er vele duizenden mensen Graceland bezoeken en vertrekken ze ook nog eens. Het gaat allemaal heel vriendelijk, maar ondertussen wordt je gepusht om door te lopen, heel grappig. Aan het einde van de tour (ook in het Nederlands!) wordt in 2 zinnen verteld dat Elvis ging scheiden van zijn vrouw en dat ie dood is gegaan aan hartfalen, omdat hij afhankelijk was geworden van medicatie. Haha. Een mooie manier om een verslaving te beschrijven. Het is allemaal erg positief, geen wanklank te horen. Overigens was de tour 15 jaar geleden ingesproken door zijn ex-vrouw, maar dit keer door zijn dochter. Wat is er gebeurd dat ze gewisseld hebben van spreekster? Dat soort dingen maakt me altijd erg nieuwsgierig.

B vond de koptelefoon trouwens doodeng. Uiteindelijk deed hij hem af en liep met ons mee, ondertussen op zijn DS spelend. Nou ja, hij was niemand tot last. Na Graceland (en ja, Elvis is echt dood, we hebben zijn graf gezien) snel langs bij de SunStudio waar oa Johnny Cash en Elvis hun eerste platen opnamen. Daarna zwemmen bij het hotel.

Om 17 uur vertrokken we naar het Peabody Hotel waar ze een setje eenden hebben wat op het dak woont en dagelijks naar beneden geloodst wordt via de lift om beneden in de vijver (in de lobby van het hotel) te kwateren om vervolgens de tegenovergestelde route te nemen om 17 uur. Hierbij worden ze op een rode loper begeleid. Sindsdien zit het wel goed met de borreluurtjes bij het hotel, want iedereen wil dat gezien hebben. Heel raar om een stelletje dikke eenden te zien waggelen over de rode loper van dit chique hotel.

B heeft inmiddels een nieuwe grap bedacht die ons de stuipen op het lijf heeft gejaagd. Hij draait zijn ogen omhoog, steekt zijn handen vooruit en roept dat hij niets meer kan zien. Het ziet er heel erg echt uit, ondertussen jammert hij, dus de eerste keer schrokken we ons lam en dachten we dat we naar het ziekenhuis moesten. Hij voert de grap zeer gedegen uit en hier zien we zijn autisme toch wel: hoe je ook vraagt om deze grap niet meer uit te voeren, blijft hij het doen en ook zeer serieus. Hij blijft met zijn ogen draaien.

Wat ook wel lastig is, is dat hij tegen alle Amerikanen 'hi guys' roept. De meeste mensen moeten er om lachen, maar de vage types waar je geen zin in hebt (en die wel zin in ons hebben, omdat we welvarende touristen zijn) krijgen ook vele groeten van B en blijven zo aan ons plakken.

Morgen gaat de reis naar Greenville en hoe ik ook zoek, er lijkt werkelijk niets te doen in Greenville. Dat wordt dus shoppen voor de kinderen.

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.