16 september Toppenish - Grand Coulee

Vanmorgen zijn we, voordat we de camping afreden, de mensen van de receptie gedag gaan zeggen om hen nogmaals te bedanken voor de service van gisteren. De assistent manager wenste ons een fijne reis verder door de USA.

In de ruimte naast de receptie zat een groep met oudere mensen aan het ontbijt. Gisteren zagen we ook al een paar mensen van deze groep waar we een praatje mee maakten. Het bleken veteranen te zijn en een paar van hen had in Duitsland gewerkt en een had zelfs in Nederland gewoond. Opvallend hier in Amerika is dat er veel aandacht aan de veteranen wordt besteed. Ze komen regelmatig bij elkaar. Bij deze groep waren ook vrouwen van veteranen waarvan de man was overleden. Van die mannen stond een foto met een klein vlaggetje erbij.

Vanmorgen dus op weg naar Grand Coulee, een rit van 170 miles. De landschappen onderweg waren weer zeer afwisselend. Vandaag geen bossen maar behoorlijk hoge bergen, diepe dalen, een stuk woestijn maar ook vele prachtige meren gezien. Weer waren er uitzichtpunten waar we een schitterend overzicht hadden op een meer of een mooi landschap.

Voordat we op de camping aankwamen bezochten we eerst de Coulee Dam, een enorme stuwdam die een groot deel van de staat Washington van elektriciteit voorziet. Vanavond is er een lasershow tegen de damwand aan. We zullen er zijn want het moet bijzonder zijn. Snel nog een paar boodschappen gedaan en daarna naar de camping.

Na het eten en douchen zijn we met elkaar in één camper naar de dam terug gegaan. Vanmiddag zag je wel wat water langs de damwand lopen maar dat ging meer door buizen. Tien minuten voor de show kwam er steeds meer water door de sluizen zodat de hele damwand volledig bedekt werd met water, dit, zo bleek later, om het effect van de laserstralen beter uit te laten komen. Toen de show eenmaal begon kregen we de hele geschiedenis van de Columbia rivier en de bouw van deze Colee Dam te horen maar ook in lasertekeningen te zien. Het was heel indrukwekkend hoe dit allemaal in elkaar zat.

De dam is gebouwd tussen 1933 en 1941, er is dus acht jaar aan gewerkt en het is de grootste betonnen dam in Noord-Amerika. Na deze schitterende show zijn we maar weer richting camping gegaan, het uitgaansleven in dit deel van Amerika houdt echt niet veel in ;-) Het zal waarschijnlijk een koude nacht worden dus we slapen met een extra deken.