new mexico en colorado

Hallo allen,

we hebben de nodige dagen zonder internet doorgebracht.We zitten inmiddels in Grand Teton (Wyoming) maar zullen eerst onze belevenissen van New Mexico en Colorado met jullie delen.Ana en Rob

Vrijdag 22 juli

Rustig opgestaan, gedouched en naar Santa Fe gegaan met de RV. Op het museum hill aangekomen bleek dat we er van 17-20 uur gratis in mochten.  We zijn toen naar de stad gegaan. De oudste kerk  San Miguel uit Amerika  gezien (rond 1700) en de Loretto chapel. Daarna vele marktjes en galeries en erg chique winkels gezien. Heel bijzonder. Bij een eenvoudig Mexicaans burritos restaurant lekker buiten gegeten.  Op een gegeven moment konden we geen galerie en winkel meer zien, hoe bijzonder het ook was. Het was over-done, teveel van het goede. We zijn op het plaza neergestreken in het gras…..mensen kijken.

Daarna naar de supermarkt, Albertsons. We hebben in de RV brood gegeten want we gingen naar het museum of international folk art. Erg bijzonder was de fabelachtige  collectie poppenhuizen: de Girard collection. Koffie gedronken op het museumplein. Het begon te plenzen en de gitarist zocht een veilig plaatsje binnen. Daarna nog een half uur over voor het museum of Indian arts and culture.

En dan is het ook weer lekker om naar de camping te gaan.

Zaterdag 23 juli

Vanochtend eerste keer dumpstation gebruikt. Was ook weer even goed kijken voor een eerste keer.

Eerst onderweg naar Taos Pueblo,waar native indians nog in oorspronkelijke adobewoningen wonen. Rit er naar toe was prachtig door de vallei van de Rio Grande. Paar keer gestopt om van het uitzicht te genieten. ANja loodste me zoals gebruikelijk weer goed door het drukke verkeer(in dit geval in Taos)Door naar Taos Pueblo. Viel om eerlijk te zijn een beetje tegen; oude woningen zagen er nog wel speciaal uit;maar in praktisch elk huis zat een kunstenaar om spullen te verkopen. Zag er een beetje uit als aapjes kijken. Zijn we dan ook niet lang gebleven.

Toen weer on the road naar Great Sand Dunes bij Alamosa. IN Colorado dus! De 3^e staat.

Al snel kwamen we bij de Gorge of the Rio Grande. Vanaf een brug hoog erboven keken we naar beneden. Wat een gezicht. Uniek.

En weer door. We bereikten een dorre hoogvlakte waar het hard waaide en vooral bosjes met een soort hard gras groeiden.(sagebrush weten we inmiddels) Plotseling allemaal huizen die deels IN de grond waren gebouwd; ook met veel zonnepanelen. Maar in deze omgeving: crazy om te zien.

In Alamosa nog getankt (met nog steeds lekkende slang) en supermarktbezoek. Keuze te over waardoor we vanavond gebakken aardappeltjes,groente en vis aten.

Toen nog een kampeerplek zoeken. We wilden vlak bij Great Sand Dunes maar die was vol. (althans,vrouw had niet veel zin om nog iets op te zoeken) Doorverwezen naar San Luis State Park en daar zijn we nu.

 Zitten veel no-seeéms die je in het begin leksteken. Na in te smeren met Deet nog gegeten, stuk gelopen en dit geschreven.

ZondAG 24 JULI

‘s Ochtends vroeg opgestaan om naar de great sand dunes te gaan. Nou, dat was meer dan de moeite waard. We hebben de bergschoenen aangedaan en zijn de duinen ingelopen. We zagen er steeds meer en kregen er meer respect voor. Soms was het erg stijl en kwamen de handen erbij te pas. Door de hoogte (van 2300 naar 2520 meter) moesten we regelmatig stoppen om weer op adem te komen. Bovenop zat een gezin met 3 kleine kinderen. Eentje nog aan de borst, deze had de moeder gedragen. De andere 2 (3 en 5 jaar) werden door de vader begeleid, deze had maar 1 been en een prothese vanaf  boven de knie. Volgens mij deed hij met de paralympics mee, want hi zag er zeer energiek uit.

De afdaling was even wat anders! Ik begon gewoon te rennen, heerlijk vrij gevoel. De 1,5 uur omhoog was naar beneden misschien 20 minuten!

Beneden bij een restaurantje koffie met cherry cheesecake genomen, een Amerikaanse vuller, maar wel lekker.

De weg naar Gunneson was in het begin een beetje saai, maar toen we in bergachtig gebied kwamen keken we onze ogen uit.  We zijn nog een pas over geweest van ongeveer 3100 meter. De (lichte) hoofdpijn en bloedneuzen horen daar waarschijnlijk bij. De weg naar beneden was erg lieflijk, geen huizen, soms wat paarden, koeien, op een gegeven moment een Gorge en mensen die aan fly-fishing deden. Gunnison had nog wat westerns, saloonachtig. We hebben nog wat eten ingeslagen zodat we 2 dagen vooruit konden.  Voorbij Gunnison begon een groot meer, blue mesa reservoir, het grootste waterreservoir in Colorado. Heel lang, mooie vormen, vaak aan beide kanten van de weg en aan de linker kant gewonere  bergen, de rechter kant was spectaculair! Mooie rotsen en mesa’s.(tafelbergen) Na het meer zijn we een camping gaan zoeken want de kans dat er in de Black canyon geen plaats zou zijn was ons te groot. We kwamen op een ouderen-camping met aardige mensen, de eerste x full hook-up en jawel: gras! De oudjes vroegen of we bij het dagelijkse social uurtje kwamen zitten, maar we hebben dat niet gedaan. De zon was heerlijk, we waren moe en vielen bij het biertje bijna in slaap.

We lagen om half 10 in bed!

Maandag 25 juli.

Ik was gisteravond bekaf en ook Anja sliep goed. Lekker koel. Vanochtend was het uur of 7;half 8 toen we wakker werden. Op weg naar B.C.of the G. Beetje onzeker of we genoeg benzine zouden hebben,maar we hebben het er maar op gewaagd. Eigenlijk zou de Roadassistance nog bellen omdat de benzine-inlaatleiding lekt, maar we hebben geen bereik. Niet helemaal verkeerd want zou voor vandaag ook wat onhandig zijn om naar Montrose te moeten.

Weg naar het park is aardig, maar verder niet. In het park was er gelukkig nog (beperkt) plek met stroom. Daar raak je na een week MET in deze omstandigheden hier al aardig aan gewend. We stonden al om 10 uur op de plek. Lekker even rustig aan gedaan.

Bij onze plek zit een tafel;daarop zit een groot plakkaat met: Pas op voor de beer. Later kwam ook de camping host nog even langs en ook die zei: buiten eten is OK;,maar let op met rotzooi. Er zwerft hier een zwarte beer in het gebied van de camping! Dus toch de hele dag een klein beetje opgelet voor de beer;maar die heeft zich uiteindelijk niet laten zien.

Om uur of half twaalf aan wandeling naar bezoekerscentrum begonnen. Is maar een paar mijl, maar wel bijna helemaal dichtbij de rand van de Canyon. Fantastisch! Moesten nog wel even terug omdat Anja de batterij van de fotocamera was vergeten, maar dat mocht de pret niet drukken. Moeilijk te beschrijven hoe mooi die Canyon vanaf de bovenrand is. Elke keer dacht ik weer: mooier kan niet en dan zag je weer een andere overlook.

In het bezoekerscentrum mooie video gezien over de B.C. en hoe die rond 1900 onderzocht is; eerst met het doel er een spoorweg doorheen te kunnen leggen, maar dat bleek al snel onmogelijk. Later is door een deel nog wel een tunnel gegraven om het land erachter te kunnen irrigeren.

Teruggelopen via andere route; heel iets meer van de Canyon af. Wel ook erg mooi. Veel bloemen op deze hoogte.Terug op de camping zagen we de ene na de andere Deer. Ook bij onze plek stonden er 2 bijna naast ons.

Na het eenvoudige eten (soep en een gebakken ei: lekker!) met de auto de rest van de overlooks gedaan die we in de wandeling nog niet hadden gezien. Het is ondertussen aardig bewolkt en langzaam zelfs een beetje fris. Ook nu zijn de uitzichten weer grandioos: painted view;Ceddar point; allemaal even mooi. Op Ceddar point wierpen we een laatste blik op dit werkelijk indrukwekkende en mooie natuurfenomeen.