19 augustus

19 augustus.

06:15 uur. Auto afkoppelen, even doorrijden voor  de dumping van het grijze en zwarte water, en de overnachting betalen. Eigenlijk moet je bij aankomst betalen. Er staat een busje met enveloppes met in te vullen gegevens, hier doe je dan je geld in en deponeert het in een ander busje met een gleuf.

 Nu gaan we op weg naar Yosemite Park. Het oudste park ter wereld, in het bezit van sequoia  bomen. Deze keer zijn we niet eerst naar een camping gegaan, maar direct naar de Valley. We zaten ook deze keer in het park, maar niet in de buurt van het visitor center. Het grond gebied van Yosemite park bedraagt 3108 vierkante kilometer.  Je bent al gauw een uurtje kwijt als je van de rand van het park naar de visitor center moet. Bij de ingang van het park ging het mis. Een mis communicatie. Hoewel direct bij de ingang duidelijk aangegeven staat dat je rechts moet om de prachtige sequoia’s te zien hebben we dat niet gedaan. Het zal de vermoeidheid wel zijn geweest, dit speet me wel. De Valley heeft weiden, naaldbossen en de rivier Merced River aan weerskanten, kaarsrechte genietwanden, en watervallen. Op de weg naar de Valley de mooiste voorstellingen gehad. We zijn af en toe gestopt bij Vista views zoals de tunnel view, en de Valley view. Aangekomen bij de Valley direct gebruik gemaakt van de shuttle bus.  De bus brengt je naar punten waar je kunt gaan wandelen. We kregen toen een kleine impressie met wat er te doen was. In de visitor center een film gezien en in het centrum bekeken.

Hierna zijn we naar onze nieuwe camping Green Flat gereden. Bij aankomst kregen we een briefje uitgereikt die Theo moest ondertekenen. Hierop stond dat we al het eten en al onze gegeurde artikelen in een voetlocker geplaatst moest worden. Een footlocker is een metalen kastje die bij elke campingplaats geplaatst is. De ranger gaf aan dat met een RV dit niet hoefde maar dat wel het voedsel uit het zicht moest. Al deze maatregelen waren nodig in verband met de beren. Deed je dit niet, dan werd je eten in beslag genomen, een boete van 5.000 dollar opgelegd, en werd je verwijderd van de camping. Al deze regels waren nodig om de beren van de camping af te houden. Nadat we de camper op onze plek hadden gezet kwam er een Amerikaan echtpaar op ons af om ons te vertellen dat de camper ook anders geplaatst kon worden. Vervolgens leuk gesproken met George en Tina. George vertelde onder andere dat verleden jaar er veel beren op de camping waren. Dit jaar waren er niet zoveel beren vanwege de lange winter. Door de lange winter was de natuur ook later dan gebruikelijk begonnen en daardoor kon de beer in hoger gelegen gebieden nog eten vinden. Maaike en Inge vonden deze verhalen maar niks en bleven enige tijd in de camper, bang om naar buiten te kunnen. Na het eten was de angst over. Samen met Theo werd er een kampvuur gemaakt en gingen ze weer met de marshmellows in de weer.

Theo, Astrid en ik zijn ’s avonds naar het kampvuurpraatje gegaan van een ranger. Voordat we het wisten waren we aan het zingen met gebaren (Back to the old days). Astrid genoot met volle teugen. De ranger Jessica vertelde als een ware stand up comedian het een en ander over het park en haar keuze tot het rangerschap inclusief het zweren van de eed tot haar toetreding. Direct daarna naar bed, het was vreselijk koud. Deken over, en lekker slapen.